Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΙΩΒ 17 Bible Online

ΙΩΒ 17 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΙΩΒ 17

¹Η ανάσα μου είναι δύσκολη· ζωή πια δε μ’ απόμεινε, ο τάφος μου με καρτερεί.

²Ξέρω πως με περιστοιχίζουν χλευαστές κι απ’ τις πικρίες που με ποτίζουν, ξαγρυπνάω.

³Ζητάς μια εγγύηση, Θεέ; Γίνε εσύ ο εγγυητής μου. Ποιος άλλος θα δεχότανε για με να εγγυηθεί;

⁴Αφού απ’ το νου τους έβγαλες τη φρόνηση μην τους αφήσεις τώρα να θριαμβεύσουν.

⁵Μη γίνεις σαν αυτόν που λέει η παροιμία ότι καλεί τους φίλους του και τους μοιράζει δώρα, ενώ τα μάτια των παιδιών του με τη λαχτάρα μένουνε.

⁶Έγινα ο περίγελως του κόσμου· εκείνος που τον φτύνουνε στο πρόσωπο.

⁷Από τη λύπη θόλωσαν τα μάτια μου κατάντησα σκιά του εαυτού μου.

⁸Όσοι θαρρούν πως είναι δίκαιοι, μπροστά στη δυστυχία μου σκανδαλίζονται· κι όσοι πιστεύουνε πως είναι αθώοι αγανακτούν και πωρωμένο με θαρρούν.

⁹Μα όποιος στ’ αλήθεια είναι δίκαιος από των αλλονών τις κρίσεις δεν κλονίζεται· κι όποιος τα χέρια του έχει καθαρά νιώθει η πεποίθησή του να στεριώνει.

¹⁰Όσο για σας, ελάτε φίλοι μου, ελάτε πάλι όλοι κοντά μου. Ωστόσο εγώ ανάμεσά σας σοφό ούτ’ έναν δε θα βρω.

¹¹Οι μέρες μου έφυγαν· ναυάγησαν τα σχέδιά μου κι οι πιο ακριβές μου επιθυμίες.

¹²Κι όμως μου λένε οι φίλοι μου πως είναι μέρα η νύχτα μου και πως το φως είναι κοντά, ενώ σκοτάδια με τυλίγουν.

¹³Να κατοικήσω είν’ η ελπίδα μου στον άδη και στο σκοτάδι το κλινάρι μου να στρώσω.

¹⁴Τον κρύο τάφο λέω πατέρα μου, μητέρα κι αδερφές μου, τα σκουλήκια.

¹⁵Πώς είναι δυνατό λοιπόν για ελπίδα να μιλά κανείς; Ποιος μπορεί να διακρίνει ακόμα κι ένα ίχνος της;

¹⁶Θα καταποντιστεί κι αυτή στα έγκατα του άδη και θα ξαπλώσει μες στο χώμα μ’ εμένα αντάμα.