Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΙΩΒ 20 Bible Online

ΙΩΒ 20 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΙΩΒ 20

¹Τότε μίλησε ο Σωφάρ, ο Νααμαθίτης.

²Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει. Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.

³Ο έλεγχός σου που άκουσα με πρόσβαλε· αλλά το συνετό μου πνεύμα την απάντηση μου υπαγορεύει τη σωστή.

⁴Καλά το ξέρεις πως από παλιά, απ’ όταν έβαλε ο Θεός πάνω στη γη τον άνθρωπο,

⁵ο θρίαμβος των κακών πολύ δεν διαρκεί· κι είναι του ασεβή η χαρά για μια στιγμή μονάχα.

⁶Κι αν είν’ ακόμα ικανός ως τα ουράνια να υψωθεί και το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,

⁷πρέπει να κατεβεί στο λάκο, σαν τις ακαθαρσίες του κι οριστικά ν’ αφανιστεί. Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνται πού να είναι.

⁸Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβής και πια δε θα τον βρίσκουν· σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.

⁹Τα μάτια που τον έβλεπαν δε θα τον ξαναδούνε, και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.

¹⁰Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του, γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο, που μ’ αδικίες απέκτησε.

¹¹Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό, μα τώρα κείνη η ικμάδα μαζί του μες στο χώμα κείτεται.

¹²Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή, κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά

¹³και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει, ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.

¹⁴Μα γίνεται πικρή μες στο στομάχι του, μέσα του αλλάζει σε φαρμάκι οχιάς.

¹⁵Τα πλούτη τα κλεμμένα που κατάπιε θα τα βγάλει· θα του τα πάρει πίσω με τη βία ο Θεός ως και το τελευταίο υπόλοιπο.

¹⁶Ό,τι ρουφούσε ήτανε του αστρίτη το φαρμάκι, θανατηφόρο σαν το δάγκωμα οχιάς.

¹⁷Δεν θα ζήσει να δει της χώρας του τα πλούτη, το μέλι και το βούτυρο που θα κυλούν ποτάμι.

¹⁸Δε θ’ απολαύσει ο ασεβής όσα με κόπο κέρδισε και τ’ αγαθά απ’ τις συναλλαγές του δε θα τα γευτεί·

¹⁹επειδή καταπίεζε τους φτωχούς και δε νοιαζότανε γι’ αυτούς. Άρπαζε σπίτια, αντί να τους τα χτίζει.

²⁰Η απληστία του ασεβή δεν έχει όρια, κι ωστόσο με τους θησαυρούς του δε νιώθει ασφαλής.

²¹Απ’ την αδηφαγία του τίποτα δε γλιτώνει, γι’ αυτό ποτέ δεν είναι ευτυχής.

²²Μέσα στην αφθονία θα στερείται· η αθλιότητα θα πέσει απάνω του βαριά.

²³Θα ’χει αρκετά για να γεμίσει την κοιλιά του, όταν τη φοβερή του οργή ο Θεός θα ρίξει σαν χαλάζι πάνω του· από το γεύμα αυτό επιτέλους θα χορτάσει.

²⁴Ακόμα κι αν γλιτώσει από το ατσάλινο σπαθί, χάλκινο τόξο θα τον ρίξει κάτω.

²⁵Το βέλος το κορμί του ασεβή διαπερνά, βγαίνει απ’ τη ράχη του, απ’ την αστραφτερή του αιχμή το αίμα στάζει· και τότε τρόμος τον κυριεύει θανατερός.

²⁶Γι’ αυτόν φυλάγονται όλα τα σκοτάδια· φωτιά, που χέρι ανθρώπινο δεν άναψε θα τον καταβροχθίσει· στάχτη θα κάνει καθετί που στη σκηνή του απόμεινε.

²⁷Θα φανερώσουν οι ουρανοί την ανομία του, και θα ξεσηκωθεί η γη να τον κατηγορήσει.

²⁸Τα πλούτη του σπιτιού του θα χαθούν, θα διασκορπιστούνε, τη μέρα της οργής του Θεού.

²⁹Αυτή είν’ η ανταπόδοση που θα ’χει ο ασεβής, αυτός ο κλήρος, που από το Θεό τού ορίστηκε.