Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΙΩΒ 22 Bible Online

ΙΩΒ 22 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΙΩΒ 22

¹Τότε μίλησε ο Ελιφάζ, ο Ταιμανίτης.

²Μπορεί τάχα ο άνθρωπος χρήσιμος να ’ναι στο Θεό; Μονάχα τον εαυτό του μπορεί να ωφελήσει, αν έχει φρόνηση.

³Τι έχει να ωφεληθεί ο Παντοδύναμος, αν είσαι δίκαιος εσύ; Κι αν έχεις άψογη ζωή εκείνος τι κερδίζει;

⁴Μήπως θαρρείς πως επειδή είσαι ευσεβής γι’ αυτό σε τιμωρεί και σε δικάζει;

⁵Όχι γι’ αυτό, αλλά επειδή μεγάλη είν’ η κακία σου κι οι ανομίες οι δικές σου δε μετριούνται.

⁶Πήρες παράνομο ενέχυρο απ’ το φτωχό συμπατριώτη σου και το μοναδικό του στέρησες το ρούχο.

⁷Δεν πότισες νερό τον διψασμένο κι αρνήθηκες στον πεινασμένο το ψωμί.

⁸Επειδή είσαι ισχυρός κυρίεψες όλη τη χώρα. κι είχες το θράσος να εγκατασταθείς σ’ αυτήν.

⁹Αρνήθηκες τις χήρες να βοηθήσεις κι εκμεταλλεύτηκες τα απροστάτευτα ορφανά.

¹⁰Γι’ αυτό και σε κυκλώνουνε παγίδες και σε ταράζει φόβος ξαφνικός.

¹¹Τόσο πολύ σκοτείνιασε γύρω σου που δε βλέπεις· και σε σκεπάζουνε πλημμύρα τα νερά.

¹²Δε βρίσκεται τάχα ο Θεός πάνω ψηλά στους ουρανούς; Και δες σε πόσο ύψος είναι τ’ άστρα!

¹³Για τούτο κι εσύ λες: «Τάχα τι ξέρει ο Θεός; μπορεί μέσ’ απ’ τα σκοτεινά σύννεφα να μας κρίνει;»

¹⁴Λες πως τα νέφη τα πυκνά δεν τον αφήνουνε να δει, καθώς τις άκρες τ’ ουρανού τις γυροφέρνει;

¹⁵Θέλεις τους δρόμους τους παλιούς ν’ ακολουθήσεις, που βάδισαν οι άνομοι;

¹⁶Αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν πριν την ώρα τους και τα θεμέλια τους ο χείμαρρος τα πήρε.

¹⁷Λέγανε στο Θεό: «Φύγε μακριά μας!» και «τι μπορεί να κάνει για μας ο Παντοδύναμος;»

¹⁸Κι όμως, αυτός γέμιζε μ’ αγαθά τα σπίτια τους. Αλλά μακριά επίσης κι από μένα τέτοιου είδους λογισμοί.[20]

¹⁹Οι δίκαιοι βλέπουνε την πτώση των κακών και χαίρονται. Τους ειρωνεύονται οι αθώοι:

²⁰«Να που χαθήκαν όσα απόκτησαν οι εχθροί μας κι ό,τι απόμεινε απ’ αυτούς το ’φαγε η φωτιά».

²¹Λοιπόν σταμάτα σαν εχθρό να βλέπεις το Θεό! Κάνε μαζί του ειρήνη κι έτσι την ευτυχία θα βρεις.

²²Δέξου τη διδαχή απ’ το στόμα του και θρόνιασε τα λόγια του μες στην καρδιά σου.

²³Γύρισε πίσω στον Παντοδύναμο και θα σε ανορθώσει. Διώξε μακριά την αδικία από το σπίτι σου,

²⁴πέταξε το χρυσάφι σου στο χώμα και ρίξε στα χαλίκια των χειμάρρων το μάλαμα της Οφείρ.

²⁵Και θα ’ναι ο Παντοδύναμος χρυσάφι σου κι ασήμι σου σωρός.

²⁶Τότε στον Παντοδύναμο θα βρίσκεις αγαλλίαση και θα κοιτάς μ’ εμπιστοσύνη το Θεό.

²⁷Θα τον παρακαλείς κι αυτός θα σε ακούει· κι εσύ θα εκπληρώνεις ό,τι του έταξες.

²⁸Ό,τι αποφασίζεις θα το πετυχαίνεις και φως θα καταυγάζει τα μονοπάτια σου.

²⁹Σ’ αυτούς που ’χουν καταβληθεί θα μπορείς να τους λες να σηκωθούνε, γιατί τον συντριμμένο τον σώζει ο Θεός.

³⁰Θα ελευθερώσει ακόμα και τον ένοχο· για χάρη σου, αν η ζωή σου είν’ καθαρή, θα τον λυτρώσει.[21]