Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΙΩΒ 33 Bible Online

ΙΩΒ 33 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΙΩΒ 33

¹Τώρα λοιπόν, Ιώβ, άκου τα λόγια μου, πρόσεξε όλα όσα έχω να σου πω.

²Έτοιμος είμαι και αρχίζω να μιλώ.

³Μιλώ με ήσυχη συνείδηση, τα χείλη μου την καθαρή αλήθεια θα προφέρουν.

⁴Με δημιούργησε το Πνεύμα του Θεού, του Παντοδύναμου η πνοή, ζωή μού δίνει.

⁵Απάντησέ μου, αν μπορείς. Να μ’ αντιμετωπίσεις ετοιμάσου, πάρε τη θέση σου.

⁶Εσύ κι εγώ είμαστε όμοιοι μπρος στο Θεό· κι οι δυο μας από χώμα καμωμένοι.

⁷Λοιπόν, δεν έχεις λόγο ν’ αγωνιάς, δεν πρόκειται να σε κατατροπώσω!

⁸Στ’ αυτιά μου αντηχεί ο ήχος της φωνής σου, όταν αυτά τα λόγια επαναλαμβάνεις:

⁹«Εγώ είμαι καθαρός, δεν παρανόμησα· άμεμπτος είμαι, δίχως αμαρτία.

¹⁰Μα ο Θεός βρίσκει προφάσεις εναντίον μου, με βλέπει σαν εχθρό του.

¹¹Με περιορίζει, όπου κι αν πάω με παρακολουθεί».

¹²Όμως σ’ αυτό, Ιώβ, δεν έχεις δίκιο, πρέπει να σου το πω· με μέτρα ανθρώπινα δεν μπορείς το Θεό να τον μετρήσεις.

¹³Τότε γιατί να τον κατηγορείς πως σ’ όλα αυτά τα λόγια σου δεν απαντάει;

¹⁴Μ’ όλο που ο Θεός μιλάει πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους, κανείς δεν δίνει προσοχή στα λόγια του.

¹⁵Με όνειρο, με όραμα νυχτερινό, όταν σε ύπνο βαθύ πέφτουν οι άνθρωποι, όταν στην κλίνη ξαπλωμένοι αποκοιμιούνται,

¹⁶τότε τους κάνει να καταλαβαίνουν όσα λέει, κι οριστικά τους προειδοποιεί.

¹⁷Ν’ αποστραφούνε θέλει τις κακές τους πράξεις και ν’ απαλλάξει έτσι τον άνθρωπο απ’ την αλαζονεία του.

¹⁸Έτσι θα τον γλιτώσει από τον τάφο και θα τον προστατέψει να μην πέσει απάνω στην αιχμή του κονταριού.

¹⁹Ο Θεός προειδοποιεί τον άνθρωπο με μια αρρώστια που τον ρίχνει στο κρεβάτι, με πόνους σ’ όλα του τα κόκαλα,

²⁰ως το σημείο ν’ αηδιάζει το ψωμί, ακόμα και το πιο εκλεκτό του φαγητό.

²¹Η σάρκα του λιώνει και χάνεται, μπορούν να μετρηθούν τα κόκαλά του·

²²κοντεύει να ’χει το ’να πόδι μες στον τάφο, λες κι η ζωή του παραδόθηκε στο θάνατο.

²³Ίσως τότε σταθεί στο πλάι του ένας άγγελος, ένας απ’ τους χιλιάδες του Θεού αγγέλους, που δείχνουνε στον άνθρωπο το χρέος του.

²⁴Κι ο άγγελος αυτός ίσως τον σπλαχνιστεί και πει: «Απάλλαξέ τον, μην τον αφήσεις να κατέβει μες στον τάφο· τα λύτρα του πληρώθηκαν».

²⁵Τότε από σφρίγος νεανικό η σάρκα του τονώνεται, ξαναγυρνάει στης νιότης του τις μέρες.

²⁶Στο Θεό προσεύχεται κι εκείνος του αποκρίνεται· με χαρά στο Θεό παρουσιάζεται, το Θεό, που τον έχει και πάλι δεχτεί.

²⁷Τότε αυτός ομολογεί δημόσια και λέει: «Αμάρτησα! Το σωστό δεν το ’πραξα, μα δεν μου το ανταπέδωσε ο Θεός.

²⁸Με φύλαξε απ’ του να κατεβώ στον τάφο και στης ζωής με κράτησε το φως».

²⁹Να, λοιπόν, όλα αυτά που κάνει ο Θεός πάλι και πάλι για τον κάθε άνθρωπο,

³⁰ώστε να τον γλιτώσει από το τάφο και να του ξαναδώσει τη ζωή.

³¹Προσεκτικά άκουσέ με, Ιώβ, σώπασε κι άφησέ με να μιλήσω.

³²Αν έχεις τίποτε να πεις, απάντησέ μου· πολύ θα ’θελα να παραδεχτώ το δίκιο σου.

³³Αλλ’ άκου με, αν δεν έχεις τι να πεις· σώπαινε, και σοφία θα σε διδάξω.