Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 107 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 107 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 107

¹Δοξολογήστε τον Κύριο, γιατί είναι καλός κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

²Έτσι ας λένε αυτοί που ο Κύριος τους λύτρωσε, που τους λευτέρωσε απ’ την εξουσία του εχθρού,

³και που τους σύναξε μέσ’ απ’ τις χώρες όλες, από τη δύση κι από την ανατολή, απ’ το βορρά κι από το νότο.[105]

⁴Περιπλανιούνταν μέσ’ στην έρημο την άβατη, για πόλη να την κατοικήσουνε δρόμο δε βρίσκαν.

⁵Από την πείνα και τη δίψα υπέφεραν και κάθε ελπίδα για ζωή τούς είχ’ εγκαταλείψει.

⁶Τότε μέσα στη θλίψη τους στον Κύριο κραυγάσαν κι αυτός τους λύτρωσε απ’ όλες τους τις αγωνίες.

⁷Και τους οδήγησε μέσ’ από δρόμο ολόισιο, σε πολιτεία να πάνε που να μπορούν να κατοικήσουν.

⁸Τον Κύριο ας δοξολογούν για την αγάπη του και για τα θαυμαστά του έργα στους ανθρώπους.

⁹Αυτός ξεδίψασε τους διψασμένους, τους πεινασμένους τους γέμισε αγαθά.

¹⁰Άλλοι είχανε για κατοικία τους το ζοφερό σκοτάδι δεσμώτες με χειροπέδες στην αθλιότητα,

¹¹γιατ’ είχαν απειθήσει στα λόγια του Θεού, του Ύψιστου τη συμβουλή είχαν καταφρονήσει.

¹²Κάτω απ’ τον κόπο λύγισε την καρδιά τους, απόκαμαν κι ούτ’ ένας δε βρέθηκε βοηθός.

¹³Τότε μέσα στη θλίψη τους στον Κύριο κραυγάσαν κι αυτός τους λύτρωσε απ’ όλες τους τις αγωνίες.

¹⁴Τους έβγαλε απ’ το ζοφερό σκοτάδι και τα δεσμά τους τα ’σπασε.

¹⁵Τον Κύριο ας δοξολογούν για την αγάπη του· και για τα θαυμαστά του έργα στους ανθρώπους.

¹⁶Αυτός σύντριψε χάλκινες πύλες και σιδερένιους θρυμμάτισε μοχλούς.

¹⁷Άλλοι απ’ τη διαγωγή τους την παράνομη είχαν παραφρονήσει κι υπέφεραν από τις παραβάσεις τους·

¹⁸τους προκαλούσε αηδία κάθε λογής τροφή και πλησιάζανε στις πύλες του θανάτου.

¹⁹Τότε μέσα στη θλίψη τους στον Κύριο κραυγάσαν κι αυτός τους λύτρωσε απ’ όλες τους τις αγωνίες.

²⁰Το λόγο του έστειλε και τους γιάτρεψε και τη ζωή τους γλίτωσε απ’ τον τάφο.

²¹Τον Κύριο ας δοξολογούν για την αγάπη του και για τα θαυμαστά του έργα στους ανθρώπους.

²²Θυσίες ευχαριστήριες ας προσφέρουνε, μ’ ενθουσιασμό τα έργα του ας κηρύττουν.

²³Άλλοι ταξίδευαν στη θάλασσα με πλοία κι εργάζονταν μέσ’ στα πολλά νερά·

²⁴αυτοί είδανε τι μπορεί να κάνει ο Κύριος, τα θαυμαστά του έργα στα βάθη του ωκεανού.

²⁵Πρόσταξε αυτός κι ανεμοθύελλα σηκώθηκε, που ύψωσε τα κύματα της θάλασσας.

²⁶Κι αυτοί ανεβαίνουν ως τον ουρανό, και κατεβαίνουν ως τα βάθη της αβύσσου· λιώνει η ψυχή τους μπρος στον κίνδυνο.

²⁷Τρικλίζουν και παραπατούν σαν μεθυσμένοι κι όλη η επιδεξιότητά τους χάνεται.

²⁸Τότε μέσα στη θλίψη τους στον Κύριο κραυγάσαν, κι αυτός τους λύτρωσε απ’ όλες τους τις αγωνίες.

²⁹Κατασιγάζει την ανεμοζάλη και ησυχάζουνε τα κύματα.

³⁰Κι ετούτοι χαίρονται για τη γαλήνη που ξανάρθε· κι ο Κύριος τους οδηγεί στο ποθητό λιμάνι τους.

³¹Τον Κύριο ας δοξολογούν για την αγάπη του και για τα θαυμαστά του έργα στους ανθρώπους.

³²Ας λέν’ το μεγαλείο του μες στου λαού τη σύναξη κι ας τον υμνούνε στο συνέδριο των πρεσβυτέρων.

³³Εκείνος μεταβάλλει τους ποταμούς σ’ έρημη γη και τις νεροπηγές σ’ άνυδρους τόπους.

³⁴Την καρποφόρα γη σε αλμυρή για των κατοίκων της την κακία.

³⁵Άλλοτε πάλι αλλάζει την έρημο σε λίμνες με νερό, και την άνυδρη γη σε νερομάνες.

³⁶Τους πεινασμένους τούς εγκαθιστά εκεί και πόλη ιδρύουν για να κατοικήσουν.

³⁷Σπέρνουν αγρούς και φυτεύουν αμπέλια και τη συγκομιδή κάνουνε του καρπού.

³⁸Τους ευλογεί ο Κύριος και πλήθος γίνονται μεγάλο και δεν αφήνει τα κοπάδια τους να λιγοστέψουν.

³⁹Αλλά όταν λιγοστεύουν κι εξευτελίζονται από την καταπίεση, τη συμφορά, τις θλίψεις,

⁴⁰στέλνει ο Κύριος την καταφρόνεση στους άρχοντες, σ’ έρημο αδιάβατη τους κάνει να περιπλανιούνται.

⁴¹Μα τους φτωχούς τούς εξυψώνει απ’ την ανέχεια και κάνει τις φαμίλιες τους ν’ αυξαίνουν σαν κοπάδια.

⁴²Τα βλέπουν τούτα οι τίμιοι και χαίρονται· κι αποστομώνεται ο κάθε μοχθηρός.

⁴³Εκείνος που ’χει φρόνηση ετούτα ας τα παρατηρεί· και την αγάπη του Κυρίου θα καταλάβει.