Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 35 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 35 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 35

¹Ψαλμός του Δαβίδ. Κύριε, κρίνε εκείνους που με κατακρίνουν· πολέμησε όσους με πολεμούν.

²Πάρε ασπίδα κι όπλο κι έλα βοήθησέ με.

³Σύρε κοντάρι για ν’ ανακόψεις εκείνους που με καταδιώκουν· πες στην ψυχή μου: «Η σωτηρία σου είμ’ εγώ».

⁴Ας νικηθούν κι ας ντροπιαστούν αυτοί που θέλουνε να πάρουν τη ζωή μου! Ας πισωστρέψουν κόκκινοι από ντροπή αυτοί που το κακό μου μελετούν.

⁵Ας γίνουνε σαν το άχυρο που το σκορπίζει ο αγέρας· και του Κυρίου ο άγγελος ας τους κυνηγά.

⁶Ας είναι σκοτεινή κι ολισθηρή η πορεία τους· και του Κυρίου ο άγγελος ας τους καταδιώκει.

⁷Γιατί αναίτια μου στήσαν την παγίδα τους· αναίτια σκάψαν λάκκο, για να μου πάρουν τη ζωή.

⁸Στο λάκκο όμως αυτοί θα πέσουν δίχως να το προσμένουνε· και στην παγίδα που έκρυψαν οι ίδιοι θα πιαστούνε· στο λάκκο μέσα θα χαθούν.

⁹Κι η ψυχή μου θα νιώσει χαρά για τον Κύριο, για τη σωτήρια επέμβασή του αγαλλίαση.

¹⁰Όλα τα οστά μου θα το πουν: Ποιος, Κύριε σαν κι εσένα; Λυτρώνεις τον αδύναμο από τον δυνατότερό του, τον δύσμοιρο και τον φτωχό απ’ τον καταπιεστή του.

¹¹Μάρτυρες άδικοι παρουσιάστηκαν, για όσα δεν ήξερα εκείνοι μ’ ανακρίναν.

¹²Μου ανταποδώσανε κακό αντί καλό, ερήμωσε η ψυχή μου.

¹³Κι εγώ, όταν ήταν άρρωστοι, είχα φορέσει πένθιμα· με τη νηστεία ταπεινωνόμουν και με σκυφτό κεφάλι, την προσευχή μου σιγοψιθύριζα.

¹⁴Σαν να ’τανε για φίλο και γι’ αδερφό μου πηγαινοερχόμουνα· σαν να πενθούσα μια μητέρα θλιμμένος έσκυβα.

¹⁵Αλλά στη συμφορά μου αυτοί χαρήκαν και συνάχθηκαν — συνάχθηκαν εναντίον μου — να με συκοφαντήσουν, και όμως δεν το ήξερα· με χλεύαζαν χωρίς σταματημό.

¹⁶Αντάμα με τους ασεβείς με χλεύαζαν, μου τρίζανε τα δόντια.

¹⁷Κύριε, ως πότε θα τα βλέπεις; Προστάτεψέ με απ’ τις καταστροφές τους· από τα λιονταρόπουλα την ακριβή ζωή μου.

¹⁸Θα σε δοξολογήσω μες σε μεγάλη σύναξη· ανάμεσα σ’ αμέτρητο λαό θα σ’ εξυμνήσω.

¹⁹Για μένα ας μη χαίρονται όσοι είν’ εχθροί μου δίχως λόγο· ας πάψουν με τα μάτια τα νοήματα όσοι αναίτια με μισούν.

²⁰Δε μιλάνε ειρηνικά· και για τους ήσυχους της γης απάτης λόγια σκέφτονται.

²¹Φλυάρησαν σε βάρος μου και είπαν: «Είδαμ’ εμείς τι έκανες!»

²²Εσύ όμως, Κύριε, είδες· μη μείνεις σιωπηλός. Κύριέ μου, μη μ’ αφήνεις!

²³Ξύπνα και σήκω κι υπερασπίσου με· Θεέ και Κύριέ μου, πάρε το μέρος μου!

²⁴Κρίνε με σύμφωνα με τη δικαιοσύνη σου, Κύριε και Θεέ μου, για να μη χαίρονται για μένα.

²⁵Και να μη σκέφτονται στο βάθος τους: «Μπράβο μας, τον νικήσαμε». Και να μη λένε: «Τον κατάπιαμε».

²⁶Ας ντρέπονται όλοι τους κι ας κοκκινίζουν, όσοι για τα παθήματά μου χαίρονται· ας σκεπαστούνε με ντροπή κι ονειδισμό όσοι αλαζονικά περνούν μπροστά μου.

²⁷Ας ευφρανθούνε κι ας χαρούν αυτοί που χαίρονται για τη δικαίωσή μου· κι ας λένε συνεχώς: «Μεγάλος είν’ ο Κύριος! Επιθυμεί την ευτυχία του εκλεκτού του».

²⁸Κι η γλώσσα μου θα διηγιέται τη δικαιοσύνη σου· όλη τη μέρα θα σ’ εξυμνεί.