Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 69 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 69 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 69

¹Στον πρωτοψάλτη· όπως το «Σοσανίμ» (τα Κρίνα). Του Δαβίδ.

²Σώσε με, Θεέ· γιατί φτάσανε ως το στόμα μου τα νερά.

³Βυθίστηκα βαθιά στη λάσπη και δεν υπάρχει στήριγμα· μπήκα στα βάθη των νερών κι η πλημμύρα με σκέπασε.

⁴Κουράστηκα φωνάζοντας, ξεράθηκε ο λάρυγγάς μου, τα μάτια μου σβηστήκανε, προσμένοντας εσένα, Θεέ μου.

⁵Πιότεροι απ’ τα μαλλιά της κεφαλής μου γίναν’ αυτοί που αναίτια με μισούν, πήραν ισχύ όσοι γυρεύουν το χαμό μου κι εχθροί μου είναι άδικα· ζητούν να επιστρέψω εκείνο που δεν άρπαξα.

⁶Θεέ, ξέρεις εσύ την αφροσύνη μου· κι η ενοχή μου δε σου είναι κρυφή.

⁷Ας μη γίνω αφορμή ντροπή να νιώσουν όσοι σ’ εσένα ελπίζουνε, Κύριε, του σύμπαντος Θεέ, κι ας μη γίνω αφορμή ν’ απογοητευτούν αυτοί που σε γυρεύουνε, Θεέ του Ισραήλ.

⁸Για χάρη σου υπέφερα τον εξευτελισμό· σκέπασε η ντροπή το πρόσωπό μου.

⁹Αποξενώθηκα απ’ τ’ αδέρφια μου· κι αλλοφερμένος έγινα για της μητέρας μου τους γιους.

¹⁰Γιατί η φλογερή αγάπη για το ναό σου με κατέφαγε· κι οι εξευτελισμοί πέσαν απάνω μου εκείνων που με βρίζουν.

¹¹Με τη νηστεία συγκράτησα την οργή της ψυχής μου, κι αυτοί με χλεύασαν.

¹²Όταν τη συντριβή μου έδειξα φορώντας ρούχα πένθιμα μετάνοιας, αυτοί με περιγέλασαν.

¹³Για μένα κουβεντιάζουν αυτοί που κάθονται στην είσοδο της πόλης, και τραγουδούν σε βάρος μου, εκείνοι που τα πίνουν.

¹⁴Αλλά εγώ προσεύχομαι σ’ εσένα, Κύριε, την ώρα την κατάλληλη· Θεέ, με την πολλή ευσπλαχνία σου απάντησέ μου, με την αλήθεια σου δώσε τη σωτηρία μου.

¹⁵Τράβηξέ με απ’ το βούρκο ώστε να μη βουλιάξω· σώσε με απ’ τους εχθρούς μου κι απ’ των νερών τα βάθη.

¹⁶Ας μη με κατακλύσει η πλημμύρα των υδάτων, κι ας μη με καταπιεί, ο βυθός· κι ας μην κλείσει του τάφου το στόμα πάνω μου.

¹⁷Απάντησέ μου, Κύριε, γιατί είν’ η αγάπη σου καλή· νοιάσου με όπως ταιριάζει στην ευσπλαχνία σου την πολλή.

¹⁸Και μην κρύψεις την παρουσία σου απ’ το δούλο σου· επειδή βρίσκομαι σε θλίψη, γρήγορα αποκρίσου μου.

¹⁹Σίμωσε την ψυχή μου, λύτρωσέ την· αφού έχω εχθρούς, απάλλαξέ με.

²⁰Ξέρεις εσύ το διασυρμό μου, τον εξευτελισμό μου, την ντροπή μου· βλέπεις όλους τους καταπιεστές μου.

²¹Σύντριψε την καρδιά μου ο χλευασμός κι είναι απελπισμένη· έλπισα ότι θα βρω κάποιον να με συμμεριστεί αλλά μάταια· και παρηγορητές, αλλά δε βρήκα.

²²Και μου ’δωσαν χολή στο φαγητό μου κι όταν διψούσα με ποτίζαν ξύδι.

²³Παγίδα ας γίνουν τα τραπέζια τους μπροστά τους· και δόκανο για τους συνδαιτημόνες τους τα φαγητά απ’ τις ειρηνικές θυσίες τους.

²⁴Τα μάτια τους ας σκοτεινιάσουν να μη βλέπουν· και δίπλωσε τη μέση τους για πάντα.

²⁵Άδειασε την οργή σου πάνω τους· κι ο άγριος θυμός σου ας τους βρει.

²⁶Ας γίνει η κατασκήνωσή τους έρημη· και στις σκηνές τους ψυχή ας μην καθίσει.

²⁷Γιατί αυτόν που χτύπησες εσύ, τον καταδίωξαν· και στον πόνο εκεινών που τους πλήγωσες πρόσθεσαν κι άλλον.

²⁸Λογάριασε όλα τους τ’ αμαρτήματα κι ας μην έχουν σ’ εσένα πέραση για δίκαιοι.

²⁹Απ’ το βιβλίο των ζώντων ας σβηστούν· και με τους δίκαιους ας μην καταγραφούν.

³⁰Αλλά εγώ ’μαι αδύνατος και πονεμένος· η σωτηρία σου, Θεέ, ας με προστατέψει.

³¹Θα εξυμνήσω τ’ όνομα του Θεού μου με τραγούδι· με την ευχαριστία θα τον δοξάσω.

³²Κι αυτό μπροστά στον Κύριο θα ’ναι καλύτερο από θυσία βοδιού και μοσχαριού, με κέρατα και οπλές.

³³Οι ταπεινοί κοιτάξτε και χαρείτε! Σεις που ζητάτε το Θεό ας πάρει θάρρος η καρδιά σας!

³⁴Άκουσε ο Κύριος τους φτωχούς· και τους φυλακισμένους του δεν καταφρόνεσε.

³⁵Ας τον υμνήσουν οι ουρανοί κι η γη, τα ύδατα κι όσα κινούνται μες σ’ αυτά.

³⁶Τη σώζει τη Σιών ο Θεός κι οικοδομεί τις πόλεις του Ιούδα· και θα γυρίσουν εκεί για να ζήσουν μόνιμα.

³⁷Οι απόγονοι των δούλων του θα την κληρονομήσουν· σ’ αυτήν θα κατοικούν εκείνοι που τ’ όνομά του αγαπούν.