Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 78 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 78 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 78

¹Μασχίλ[71] του Ασάφ. Τη διδαχή μου, λαέ μου, ακροάσου· πρόσεξε αυτά που θα σου πω.

²Με παροιμίες θα μιλήσω· θα πω παλιού καιρού παράδοξα,

³που ακούσαμε και μάθαμε· και μας τα διηγήθηκαν οι πατεράδες μας.

⁴Δε θα τα κρύψουμε από τους απογόνους τους. Θα διηγηθούμε στη γενιά που έρχεται τα ένδοξα του Κυρίου έργα, τη δύναμή του, και τα θαύματα που έκανε.

⁵Εντολή όρισε στον Ιακώβ και νόμο θέσπισε στον Ισραήλ, και ζήτησε από τους προγόνους μας να τον διδάξουν στα παιδιά τους,

⁶ώστε να τον γνωρίσει η επερχόμενη γενιά, τα παιδιά που ήταν να γεννηθούν, κι εκείνοι μεγαλώνοντας να τα ιστορήσουν στα παιδιά τους.

⁷Για ν’ αποθέσουν την ελπίδα τους στο Θεό, να μην ξεχάσουν του Θεού τα θαυμαστά τα έργα αλλά τις εντολές του να τηρούν.

⁸Και να μη γίνουν σαν τους πατεράδες τους γενιά της ανυπακοής και της αντίρρησης, γενιά με φρόνημα ασταθές και που δεν έμεινε στο Θεό πιστή η καρδιά της.

⁹Οι Εφραϊμίτες, οπλισμένοι και καλοί τοξότες, λιποταχτήσαν την ημέρα του αγώνα·[72]

¹⁰δεν τήρησαν τη διαθήκη του Θεού κι αρνήθηκαν να πορευτούν σύμφωνα με το νόμο του.

¹¹Λησμόνησαν τα έργα του, τα θαύματά του που τους έκανε να δουν.

¹²Μπροστά στους πρόγονούς τους έκανε θαύματα· στην πεδιάδα της Σοάν,[73] στην Αίγυπτο.

¹³Τη θάλασσα τη χώρισε και πέρασμα της άνοιξε κι έστησε καθώς φράγμα τα νερά.

¹⁴Με τη νεφέλη τούς οδήγησε τη μέρα, κι όλη τη νύχτα με τη λάμψη της φωτιάς.

¹⁵Έσκισε βράχους μες στην έρημο, νερό τους έδωσε να πιουν σαν από πηγές αστείρευτες.

¹⁶Ρυάκια έκανε να αναβρύσουν απ’ το βράχο κι άφησε να ξεχυθούν ποτάμια τα νερά.

¹⁷Αλλά αυτοί συνέχισαν σ’ εκείνον ν’ αμαρτάνουν· και εναντίον του Υψίστου να ορθώνονται στην έρημο.

¹⁸Τολμήσανε να προκαλέσουν το Θεό, ζητώντας φαγητό κατά την όρεξή τους.

¹⁹Και τον αμφισβητήσαν· είπαν· «Μπορεί ο Θεός στην ερημιά τραπέζι να ετοιμάσει;

²⁰Πράγματι, χτύπησε το βράχο και τρέξαν τα νερά και ξεχυθήκαν χείμαρροι· μπορεί άραγε να δώσει και ψωμί; ή κρέας να προμηθεύσει το λαό του;»

²¹Τ’ άκουσε ο Κύριος κι οργίστηκε και ξέσπασε η οργή στον Ιακώβ κι ενάντια στον Ισραήλ θυμός,

²²γιατί δε μείναν στο Θεό πιστοί και στη σωτηρία του δεν έλπισαν.

²³Μα εκείνος διάταξε τα σύννεφα από πάνω· κι άνοιξε τους πυλώνες τ’ ουρανού.

²⁴Πάνω τους έριξε βροχή το μάννα για τροφή τους, το στάρι τ’ ουρανού τούς πρόσφερε.

²⁵Έτσι οι ανθρώποι το ψωμί φάγανε των αγγέλων, τους έστειλε άφθονη ως τον κορεσμό τροφή.

²⁶Στον ουρανό τον άνεμο σήκωσε της ανατολής και με τη δύναμή του έφερε του νοτιά τον άνεμο.

²⁷Κι έβρεξε πάνω τους το κρέας σαν τη σκόνη, και σαν της θάλασσας την άμμο τα πουλιά.

²⁸Έπεσαν μέσα στο στρατόπεδό τους, γύρω από τις σκηνές,

²⁹κι έφαγαν και καλοχορτάσανε· τους έδωσε ό,τι είχαν πεθυμήσει.

³⁰Πριν όμως κορεστεί η επιθυμία τους, κι ενώ στο στόμα την τροφή τους είχαν ακόμα,

³¹ξέσπασε πάνω τους του Θεού η οργή κι εξόντωσε τους πιο σπουδαίους ανάμεσά τους· αφάνισε τα νιάτα του Ισραήλ.

³²Παρ’ όλα αυτά δεν πάψαν ν’ αμαρτάνουν και δεν πιστέψανε στα θαύματά του.

³³Και τέλειωσε τις μέρες τους με μια πνοή και μ’ άξαφνη καταστροφή τα χρόνια τους.

³⁴Όταν τους εξολόθρευε, τότε τον εζητούσαν, μετανοούσανε κι επέστρεφαν σ’ αυτόν.

³⁵Θυμούνταν πως ο Θεός ήταν ο βράχος τους, ο ύψιστος Θεός ο απελευθερωτής τους.

³⁶Αλλά με λόγια τον κολάκευαν, και με τη γλώσσα τον εξαπατούσαν.

³⁷Η καρδιά τους δε στάθηκε σταθερή μαζί του· και στη διαθήκη του δεν έμειναν πιστοί.

³⁸Αλλ’ αυτός είναι σπλαχνικός, την ανομία συγχωράει και δεν εξοντώνει. Πολλές φορές το θυμό του συγκράτησε δεν εκδήλωσε όλη του την οργή.

³⁹Θυμήθηκε ότι αυτοί ήταν από σάρκα, άνεμος που παρέρχεται και πίσω δε γυρίζει.

⁴⁰Πόσες φορές στην έρημο ξεσηκωθήκαν εναντίον του, τον λύπησαν στην άνυδρη τη γη!

⁴¹Ξανάρχισαν να προκαλούνε το Θεό, να πικραίνουν τον Άγιο Θεό του Ισραήλ.

⁴²Λησμόνησαν τη δύναμή του, τη μέρα που τους ελευθέρωσε από την εξουσία του εχθρού·

⁴³τα θαύματα που έκανε στην Αίγυπτο, τα θαυμαστά του έργα στην πεδιάδα της Σοάν.[74]

⁴⁴Άλλαξε των Αιγυπτίων τα ποτάμια και τα ’κανε αίμα· και τα ρυάκια τους δεν ήτανε πια πόσιμα.

⁴⁵Μύγες τούς έστειλε και τους κατέφαγαν και βάτραχους και τους εξολοθρέψαν.

⁴⁶Παρέδωσε σ’ ακρίδες τη σοδειά τους και τον καρπό του μόχθου τους σ’ ακριδομάνες.

⁴⁷Με το χαλάζι χάλασε τ’ αμπέλια τους· και με τον πάγο τις συκιές τους.

⁴⁸Παράτησε τα ζωντανά τους στο χαλάζι και τα κοπάδια τους στους κεραυνούς.

⁴⁹Τους έστειλε την πυρωμένη οργή του, θυμό, μανία και θλίψη, στρατιά αγγέλων συμφοράς.

⁵⁰Άφησε την οργή του ελεύθερη· δε γλίτωσε απ’ το θάνατο τη ζωή τους μα στην πανούκλα τούς παρέδωσε.

⁵¹Όλα τα πρωτογέννητα στην Αίγυπτο τα εξόντωσε, τους πρωτοτόκους στις σκηνές του Χαμ.[75]

⁵²Κι έβγαλε το λαό του σαν τα πρόβατα, τους έφερε στην έρημο καθώς κοπάδι.

⁵³Με ασφάλεια τους οδήγησε και δε φοβήθηκαν κι η θάλασσα κατάπιε τους εχθρούς τους.

⁵⁴Στη χώρα της αγιότητάς του τους οδήγησε, στο βουνό ετούτο, που με τη δύναμή του το απόκτησε.

⁵⁵Ειδωλολατρικούς λαούς απόδιωξε από μπρος τους, τους μοίρασε τη γη κληρονομιά τους· και στις σκηνές τους μέσα εγκατέστησε τις φυλές του Ισραήλ.

⁵⁶Αυτοί όμως θέλησαν να προκαλέσουν το Θεό τον ύψιστο, και ορθωθήκαν εναντίον του· τις εντολές του δεν τις τήρησαν.

⁵⁷Απίστησαν και λοξοδρόμησαν σαν τους προγόνους τους, ξαστόχησαν σαν το στραβό το τόξο.

⁵⁸Τον εξοργίσαν με τους ιερούς τόπους τους τον πίκραναν γιατί προτίμησαν τ’ ανάγλυφά τους.

⁵⁹Άκουσε ο Θεός κι οργίστηκε, σιχάθηκε βαθιά τον Ισραήλ.

⁶⁰Την κατοικία του στη Σιλώ την εγκατέλειψε· τη σκηνή όπου έμενε στους ανθρώπους ανάμεσα.

⁶¹Άφησε στην αιχμαλωσία τη δύναμή του και τη μεγαλοπρέπειά του στον εχθρό.[76]

⁶²Στη σφαγή το λαό του παρέδωσε κι οργίστηκε στους κληρονόμους του ενάντια.

⁶³Κατέκαψε τους νέους τους η φωτιά κι οι κόρες τους δεν παντρευτήκαν.

⁶⁴Με ξίφος θανατώθηκαν οι ιερείς τους κι οι χήρες τους δεν πένθησαν.

⁶⁵Τότε ορθώθηκε σαν απ’ τον ύπνο ο Κύριος· σαν ήρωας, που τον φαιδρύνει το κρασί.

⁶⁶Και τσάκισε τα νώτα των εχθρών, τους έριξε για πάντα στην ντροπή.

⁶⁷Απέρριψε την οικογένεια του Ιωσήφ και τη φυλή του Εφραΐμ δεν την προτίμησε.

⁶⁸Μα διάλεξε του Ιούδα τη φυλή, το όρος της Σιών, αυτό που αγάπησε.

⁶⁹Κι έχτισε σαν τα ουράνια ύψη το ναό του· και σαν τη γη αιώνια το θεμέλιωσε.

⁷⁰Το δούλο του διάλεξε το Δαβίδ, τον πήρε απ’ τα κοπάδια των προβάτων.

⁷¹Τον κάλεσε από ’κει που ήταν πίσω απ’ το κοπάδι, για να ποιμαίνει το λαό του τον Ιακώβ, τον Ισραήλ που του ανήκει.

⁷²Κι αυτός τους φρόντισε μ’ ευθύτητα καρδιάς και τους οδήγησε με χέρι έμπειρο.