Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 1 Bible Online

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 1 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 1

¹Συμβουλές με μορφή παροιμιών, που παραδόθηκαν από το Σολομώντα, γιο του Δαβίδ και βασιλιά του Ισραήλ.

²Οι παροιμίες αυτές βοηθούν ν’ αποκτήσει κανείς σοφία, να καλλιεργηθεί και να καταλαβαίνει τα σοφά αποφθέγματα.

³Διδάσκουν πώς να ζει κανείς με φρόνηση και να είναι τίμιος, δίκαιος και ειλικρινής.

⁴Οξύνουν την κρίση του αμαθή και δίνουν στους νέους γνώση και αξιοσύνη.

⁵Ο σοφός που ακούει αυτές τις παροιμίες, ασφαλώς θ’ αυξήσει τις γνώσεις του· κι ο εκπαιδευμένος θ’ αποκτήσει βοηθητικές συμβουλές για τη ζωή.

⁶Μ’ αυτό το βιβλίο θα μπορεί κανείς να κατανοεί τα όσα λένε οι σοφοί δάσκαλοι: τα αποφθέγματά τους, τις παροιμίες τους, τις αλληγορίες τους και τα αινίγματά τους.

⁷Η βάση της σοφίας είναι ο σεβασμός στον Κύριο· οι ανόητοι περιφρονούν τη σοφία και τη διδαχή.

⁸Άκουσε γιε μου του πατέρα σου τη διδαχή και μην περιφρονήσεις της μητέρας σου τις συμβουλές·

⁹γιατί στεφάνι ομορφιάς είναι αυτά για το κεφάλι σου και περιδέραιο για το λαιμό σου.

¹⁰Γιε μου, αν θελήσουν οι αμαρτωλοί να σε παραπλανήσουν, μην υποχωρήσεις.

¹¹Αυτοί μπορεί να σου πουν: «Έλα μαζί μας να στήσουμε καρτέρι για φόνο, τους αθώους να παγιδέψουμε,

¹²ζωντανούς να τους καταπιούμε ολόκληρους, όπως τους καταπίνει ο άδης και πάνε στον τάφο·

¹³θα βρούμε πολύτιμα αγαθά, θα γεμίσουμε τα σπίτια μας λάφυρα·

¹⁴θα ’χεις κι εσύ το μερτικό σου, κοινό ταμείο θα ’χουμε».

¹⁵Γιε μου, μαζί τους μη συμπορευτείς, φύγε μακριά τους!

¹⁶Τα πόδια τους τρέχουνε στο κακό και βιάζονται να χύσουν αίμα.

¹⁷Μάταια όμως απλώνουν δίχτυ μπρος στα μάτια των πουλιών·

¹⁸αυτοί στήνουν ενέδρες αλλά χύνουν το δικό τους αίμα· βάζουν παγίδες αλλά παγιδεύονται οι ίδιοι.

¹⁹Αυτό συμβαίνει σ’ όλους αυτούς που βγάζουν κέρδη παράνομα· η πλεονεξία αρπάζει τη ζωή όσων σ’ εκείνην παραδίνονται.

²⁰Η Σοφία[1] φωνάζει δυνατά στους δρόμους και στις πλατείες.

²¹Στα πολύβουα σταυροδρόμια κραυγάζει· στις πύλες της πολιτείας στέλνει τα μηνύματά της:

²²«Ως πότε, εσείς ανόητοι, την ανοησία θ’ αγαπάτε; Ως πότε οι χλευαστές θα ευχαριστιούνται να χλευάζουν και οι αστόχαστοι τη γνώση θα μισούν;

²³Ακούστε την επίπληξή μου· τότε θα σας χαρίσω άφθονο το πνεύμα μου και θα σας κάνω να κατανοήσετε τα λόγια μου.

²⁴Σας προσκάλεσα αλλά εσείς αρνηθήκατε· πρόσφερα το χέρι μου μα ούτ’ ένας δεν έδωσε προσοχή.

²⁵Απορρίψατε όλες μου τις συμβουλές και περιφρονήσατε τις επιπλήξεις μου.

²⁶Γι’ αυτό κι εγώ με την καταστροφή σας θα γελάσω, θα σας ειρωνευτώ όταν σας κυριέψει ο τρόμος·

²⁷όταν πέσει σαν θύελλα πάνω σας, κι ο όλεθρός σας έρθει σαν ανεμοζάλη, όταν η θλίψη κι η στενοχώρια ξεσπάσουν πάνω σας.

²⁸Τότε θα με φωνάζετε μα εγώ δε θ’ αποκρίνομαι· θα με αναζητάτε αλλά δεν θα με βρίσκετε.

²⁹»Περιφρονήσατε τη γνώση και δεν προτιμήσατε τη θεοσέβεια·

³⁰δε θελήσατε τη συμβουλή μου και αγνοήσατε όλες μου τις επιπλήξεις.

³¹Γι’ αυτό θα γευτείτε της συμπεριφοράς σας τους καρπούς, θα χορτάσετε από τα πονηρά σας σχέδια.

³²Γιατί η απείθεια στο Θεό σκοτώνει τους ανόητους κι η αδιαφορία τούς ασυλλόγιστους τους καταστρέφει·

³³ενώ εκείνος που με ακούει θα ζει με ασφάλεια και θα ’ναι ήσυχος απ’ του κακού τον τρόμο».