Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31 Bible Online

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31

¹Λόγια του βασιλιά Λεμουήλ, χρησμός που του τον δίδαξε η μητέρα του:

²«Γιε μου, τι να σου πω, σπλάχνο μου και γιε των προσευχών μου;

³Το σφρίγος σου μη δώσεις σε γυναίκες, ούτε τα χρήματά σου σ’ αυτές που βασιλιάδες καταστρέφουν.

⁴Στους βασιλιάδες δεν ταιριάζει, Λεμουήλ, στους βασιλιάδες διόλου δεν ταιριάζει να πίνουνε κρασί· ούτε στους ηγεμόνες να πίνουν δυνατά ποτά.

⁵Μήπως πίνοντας λησμονήσουνε το νόμο και παραβλέψουν τα δικαιώματα αυτών που δυστυχούν.

⁶Να δίνεις δυνατά ποτά σ’ εκείνον που χάνεται στη λύπη του, κρασί σ’ εκείνον που έχει πίκρα στην καρδιά·

⁷πίνοντας θα ξεχνάει τη δυστυχία και τη φτώχεια του.

⁸Μίλα εσύ για χάρη του άλαλου· δίκαια κρίνε κι υπερασπίσου το δίκιο του κατατρεγμένου, του δυστυχισμένου, του φτωχού».

¹⁰Δυσεύρετη είναι η άξια γυναίκα! Αξίζει πιότερο κι απ’ τα μαργαριτάρια.

¹¹Ο άντρας της την εμπιστεύεται και πάντα άφθονα είναι τ’ αγαθά του.

¹²Καλό τού κάνει και ποτέ κακό, σ’ όλη της τη ζωή.

¹³Παίρνει λινάρι και μαλλί και με τα χέρια της το επεξεργάζεται.

¹⁴Είναι σαν ένα εμπορικό καράβι: Φέρνει τα τρόφιμά της από μακριά.

¹⁵Σηκώνεται αξημέρωτα και την τροφή ετοιμάζει για το σπίτι της, στις υπηρέτριές της καθήκοντα αναθέτει.

¹⁶Κοιτάζει ένα χωράφι και το αγοράζει· με χρήματα που η ίδια κέρδισε φυτεύει αμπέλι.

¹⁷Με περισσή δουλεύει δύναμη, πάντα με κάτι καταπιάνονται τα χέρια της.

¹⁸Νιώθει πως οι δουλειές της πάν’ καλά, τη νύχτα το λυχνάρι της δεν σβήνει.

¹⁹Βάζει τα χέρια της στο αδράχτι, τη ρόκα την κρατάει στα δάχτυλα.

²⁰Απλώνει χέρι βοήθειας στον φτωχό, γενναιόδωρη είναι προς τους δυστυχισμένους.

²¹Δε φοβάται το χιόνι για το σπιτικό της, γιατί όλοι σπίτι της ντυμένοι είναι διπλά.

²²Μόνη της φτιάχνει τα σκεπάσματα, οι φορεσιές της είναι από λινό κι από πορφύρα.

²³Ο άντρας της είναι αξιοσέβαστος στης πολιτείας τις πύλες, όταν με τους πρεσβύτερους της χώρας κάθεται.

²⁴Φτιάχνει ύφασμα λεπτό και ζώνες και τα πουλάει στους εμπόρους που περνούν.

²⁵Δύναμη κι αξιοπρέπεια είναι ντυμένη, και αισιόδοξη το μέλλον ατενίζει.

²⁶Το στόμα της το ανοίγει με σοφία κι έχει καλοσυνάτες διδαχές στη γλώσσα της.

²⁷Νοιάζεται για ό,τι γίνεται στο σπίτι της, δεν τρώει το ψωμί της τεμπελιάς.

²⁸Σηκώνονται οι γιοι της και τη μακαρίζουνε κι ο άντρας της σηκώνεται και την παινεύει:

²⁹«Πολλές κόρες φερθήκαν άξια, αλλά εσύ όλες τις ξεπερνάς».

³⁰Η χάρη είν’ απατηλή και μάταιη η ομορφάδα· μα τη γυναίκα που τον Κύριο σέβεται, αυτήν θα την παινεύουν.

³¹Αμείψτε την με της δουλειάς της τον καρπό· τα έργα της δημόσια ας την επαινούν.