Read Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΙΕΖΕΚΙΗΛ 27 Bible Online

ΙΕΖΕΚΙΗΛ 27 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΙΕΖΕΚΙΗΛ 27

¹Ο Κύριος μου είπε:

²«Κι εσύ, άνθρωπε,[84] σύνθεσε θρηνητικό τραγούδι για την Τύρο,

³που είναι κτισμένη στην είσοδο της θάλασσας και κάνει εμπόριο με όλους τους παραλιακούς λαούς. Πες της εκ μέρους μου: Αχ, Τύρος! Είπες πως είσαι τέλεια σε ωραιότητα.

⁴Μες στην καρδιά των θαλασσών ήταν τα σύνορά σου, οι χτίστες σου σε φτιάξανε καθώς ωραία φρεγάτα.

⁵Σε κυπαρίσσια απ’ το Ερμών πλάνισαν όλα τα δοκάρια σου· πήρανε κέδρο από το Λίβανο για να σου φτιάξουν τα κατάρτια.

⁶Απ’ τη Βασάν πήραν βελανιδιές να σχηματίσουν τα κουπιά σου, κάνανε το κατάστρωμά σου με πεύκο από της Κύπρου τις ακτές.

⁷Απ’ της Αιγύπτου ύφασμα λεπτό, ομορφοκεντημένο, ήτανε καμωμένα τα πανιά σου, για να σε αναγνωρίζουνε από μακριά. Από γαλάζιο ύφασμα και μενεξεδί, φερμένο απ’ τις ακτές της Ελισά, ήταν οι τέντες σου.

⁸Είχες για κωπηλάτες σου άντρες απ’ τη Σιδώνα και από την Αρβάδ·[85] οι πιο επιδέξιοι άντρες σου, οι Τύριοι, κρατούσαν το πηδάλιο.

⁹Είχες μαζί σου της Γεβάλ[86] τους ναυπηγούς, τους έμπειρους τεχνίτες, τις βλάβες σου να επισκευάζουν. Όλα τα πλοία που οργώνουνε τις θάλασσες σ’ εσένα σταματούσαν, και τα πληρώματά τους, αγοράζαν τις πραμάτειες σου.

¹⁰Άντρες απ’ την Περσία, από τη Λουδ κι απ’ τη Λιβύη[87] υπηρετούσαν στο δικό σου στράτευμα, πολεμιστές σου. Κρεμούσαν τις ασπίδες και τις περικεφαλαίες τους μες στους στρατώνες σου· προσθέτανε στη δόξα και στο γόητρό σου.

¹¹»Άντρες απ’ την Αρβάδ μαζί με το στρατό σου αλλάζανε σκοπιές πάνω στα τείχη σου κι άντρες απ’ την Γκαμάδ φυλάγανε τους πύργους σου· κρεμούσαν τις ασπίδες τους στα τείχη που σε κύκλωναν· αυτοί συμπλήρωναν την ομορφιά σου.

¹²»Μαζί σου εμπορευόταν η Θαρσείς, γιατί είχες πλούτη άφθονα και κάθε είδους. Ασήμι, σίδερο, κασσίτερο και μολύβι έδινε αντάλλαγμα για τα εμπορεύματά σου.

¹³Οι λαοί Ιαυάν,[88] Τουβάλ και Μεσέχ μ’ εσένα εμπορεύονταν, κι έδιναν δούλους και σκεύη χάλκινα αντάλλαγμα για τα εμπορεύματά σου.

¹⁴Οι άνθρωποι της Βαιθ-Τωγαρμά[89] έδιναν άλογα για άμαξες, άλογα για ιππασία και μουλάρια, αντάλλαγμα για τα εμπορεύματά σου.

¹⁵Οι Ρόδιοι[90] ήταν έμποροί σου· πολλά νησιά ήταν αγορές σου. Σου έφερναν ελεφαντόδοντο και έβενο για αντάλλαγμα.

¹⁶Οι Εδωμίτες[91] εμπορεύονταν μ’ εσένα για τους άφθονους πόρους σου. Για τα εμπορεύματά σου πρόσφεραν σμαράγδια, πορφύρα, είδη κεντητά, λινά, κοράλλια και ρουμπίνια.

¹⁷Οι χώρες του Ιούδα και του Ισραήλ μαζί σου εμπορεύονταν δίνοντάς σου γι’ αντάλλαγμα σιτάρι από τη Μιννίθ, κεχρί, μέλι, λάδι και βάλσαμο.

¹⁸Η Δαμασκός μαζί σου εμπορευόταν για τα άφθονα αγαθά σου και για τα κάθε είδους πλούτη σου· σου προμήθευε κρασί από τη Χελβών και μαλλί από τη Σαχάρ.

¹⁹Ο Δαν και ο Ιαυάν απ’ την Ουζάλ,[92] προσφέραν για εμπορεύματά σου σίδερο σφυρήλατο, κασσία και αρωματικό καλάμι.

²⁰Η Δεδάν μαζί σου εμπορευόταν σέλλες για ιππασία.

²¹Η Αραβία και όλοι οι ηγεμόνες της Κηδάρ ήταν πελάτες σου· μ’ εσένα εμπορεύονταν αρνιά, κριάρια και γίδια.

²²Οι έμποροι της Σαβά και της Ραγμά μ’ εσένα εμπορεύονταν προσφέροντας για τα εμπορεύματά σου τα πιο καλά απ’ όλα τα είδη των αρωμάτων και των πολύτιμων λίθων και καθαρό χρυσό.

²³Οι έμποροι της Χαρράν, της Χαναά, της Εδέν,[93] της Ασσούρ και της Χιλμάδ έκαναν εμπόριο κι αυτοί μαζί σου.

²⁴Σου πουλούσαν εκλεκτά υφάσματα, γαλάζια κεντητά ενδύματα, πολύχρωμα ταπέτα, υφασμένα με κορδόνια γεροδεμένα.

²⁵»Πλοία τεράστια μετέφεραν τα εμπορεύματά σου. Και ήσουν πλούσια και δοξασμένη στην καρδιά των θαλασσών.

²⁶Οι κωπηλάτες σου σε φέραν σε βαθιά νερά, αλλά ο άνεμος ο ανατολικός μες στην καρδιά της θάλασσας σε τσάκισε.

²⁷Ο πλούτος σου, τα εμπορεύματά σου, τ’ αγαθά σου, οι ναύτες σου και τα πληρώματά σου, οι τεχνίτες που επισκευάζανε τις βλάβες σου, οι έμποροί σου κι όλοι οι πολεμιστές σου, το πλήθος των κατοίκων σου, θα καταποντιστούν μες στην καρδιά της θάλασσας, στης πτώσης σου τη μέρα.

²⁸Τρέμουν οι κάτοικοι των ακτών, όταν ακούν των ναυτικών σου τις κραυγές.

²⁹Τότε όλοι οι κωπηλάτες και οι ναύτες, όλοι οι θαλασσινοί από τα πλοία κατεβαίνουν και στέκουν στη στεριά.

³⁰Σε θρήνο υψώνουνε για σένα τη φωνή τους και κλαίνε για τη μοίρα σου πικρά· ρίχνουνε χώμα πάνω στο κεφάλι τους, κυλιούνται μες στη στάχτη.

³¹Για χάρη σου ξυρίζουν το κεφάλι τους και πένθιμα φορούν· για σένα κλαίν’ με πίκρα στην καρδιά τους.

³²Μες στην οδύνη τους μοιρολογούν για σένα, θρηνολογούν και λένε: “ποια άλλη πολιτεία εξαφανίστηκε στης θάλασσας τη μέση σαν την Τύρο;

³³Σαν έρχονταν απ’ τα πελάγη οι πραμάτειες σου, πολλούς λαούς προμήθευες με του πλούτου και των εμπορευμάτων σου την αφθονία. Πλούσιους έκανες της γης τους βασιλιάδες.

³⁴Τώρα είσαι ναυάγιο των θαλασσών, θαμμένη μες στα βάθη των υδάτων. Το εμπόρευμά σου κι όλο σου το πλήρωμα βυθίστηκαν μέσα στη θάλασσα μαζί σου.

³⁵Όλοι οι κάτοικοι των μακρινών χωρών μαζί σου τρόμαξαν· οι βασιλιάδες τους ταράχτηκαν, ο φόβος τους διαβάζεται στα πρόσωπά τους.

³⁶Οι έμποροι απ’ τους λαούς τους ξένους στενάζουν απ’ τον τρόμο τους για σένα, γιατί κατάντησες πράγμα φρικτό και θλιβερό, εξουθενώθηκες για πάντα”».