Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 44 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 44 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 44

¹Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός διδακτικός· για τη συγγένεια του Κορέ.[33]

²Με τα ίδια μας τ’ αυτιά ακούσαμε, Θεέ, όσα μας εξιστόρησαν οι προγονοί μας· τα έργα που έκανες στις μέρες τους, σ’ αλλοτινούς καιρούς.

³Εσύ με τη δική σου δύναμη αλλόπιστους ξερίζωσες, αυτούς για να φυτέψεις· για να τους δώσεις άνεση κατέστρεψες λαούς.

⁴Δεν κατακτήσανε τη χώρα αυτή με τα σπαθιά τους, κι ούτε τους βόηθησαν τα μπράτσα τους, αλλά η ευνοϊκή σου δύναμη κι η ισχύς· το φως της παρουσίας σου, επειδή τους ευνόησες.

⁵Εσύ ’σαι βασιλιάς μου, Θεέ μου· δώσε τη νίκη σου στον Ιακώβ.[34]

⁶Μαζί μ’ εσένα συντρίψαμε τους αντιπάλους μας· με τη δική σου ύπαρξη κατανικήσαμε αυτούς που μας επιτεθήκαν.

⁷Εγώ δεν εμπιστεύομαι το τόξο μου ούτε και το σπαθί για να με σώσει.

⁸Εσύ μας έσωσες από τους αντιπάλους μας, εσύ εξουθενώνεις τους εχθρούς μας.

⁹Όλη τη μέρα θα σ’ εξυμνούμε Θεέ, την ύπαρξή σου αιώνια θα δοξάζουμε. (Διάψαλμα)

¹⁰Εσύ όμως μας απέρριψες, μας ντρόπιασες και πια δε συμπορεύεσαι με το στρατό μας.

¹¹Μας έκανες να φύγουμε μπροστά στους αντιπάλους μας και μας λεηλατήσαν οι εχθροί μας.

¹²Μας παραδίνεις σαν αρνιά για τη σφαγή· μέσα στα έθνη μάς διασκορπίζεις.

¹³Πούλησες το λαό σου δίχως τίμημα και δεν κέρδισες τίποτε απ’ αυτόν.

¹⁴Μας άφησες στη χλεύη των γειτόνων μας, στο όνειδος όσων μας τριγυρίζουν.

¹⁵Μας έκανες περίγελο στα έθνη· για μας κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά οι λαοί.

¹⁶Ολημερίς θωρώ την καταφρόνια μου· το πρόσωπό μου το σκεπάζει η ντροπή

¹⁷στ’ άκουσμα της φωνής του χλευαστή του βλάσφημου, στην παρουσία του εχθρού και του εκδικητή.

¹⁸Αυτά όλα μας βρήκανε κι εμείς δε σε ξεχάσαμε· ούτε τη διαθήκη σου προδώσαμε.

¹⁹Και δεν άλλαξε φρόνημα η καρδιά μας, και δεν ξεστράτισαν τα βήματά μας από τα μονοπάτια σου,

²⁰τότε που εσύ μας σύντριψες στων τσακαλιών τον τόπο[35] και με σκοτάδι θανατερό μας σκέπασες.

²¹Αν είχαμε ξεχάσει του Θεού μας την ύπαρξη κι είχαμε επικαλεσθεί ξένους θεούς,

²²μη δε θα το ’χες μάθει Θεέ, εσύ, που της καρδιάς τα μυστικά γνωρίζεις;

²³Για σένα καθημερινά μη δε μας εξοντώνουνε; Μας λογαριάζουν σαν αρνιά για τη σφαγή.

²⁴Σήκω! Γιατί ησυχάζεις, Κύριε; Δράσε! Για πάντα μη μας απωθείς.

²⁵Την παρουσία σου γιατί την κρύβεις και λησμονάς τη δυστυχία και την ανάγκη μας;

²⁶Δες, η ζωή μας έπεσε στο χώμα, και το κορμί μας κόλλησε στη γη.

²⁷Σήκω, βοήθησέ μας και λύτρωσέ μας, συ που μας αγαπάς.