Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΨΑΛΜΟΙ 50 Bible Online

ΨΑΛΜΟΙ 50 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΨΑΛΜΟΙ 50

¹Ψαλμός του Ασάφ.[45] Θεός θεών ο Κύριος, μίλησε και κάλεσε τη γη απ’ την ανατολή του ήλιου ως τη δύση.

²Απ’ τη Σιών — της ομορφιάς το στέμμα — έλαμψε ο Θεός.

³Θα ’ρθεί ο Θεός μας και δεν θα αδρανήσει· μπροστά του πάει φωτιά που κατακαίει, τριγύρω του μεγάλη ανεμοθύελλα.

⁴Καλεί τους ουρανούς, καλεί τη γη σαν μάρτυρες, για να δικάσει το λαό του.

⁵«Μαζέψτε μπρος μου τους πιστούς μου», είπ’ ο Θεός, «που δέχτηκαν τη διαθήκη μου και την επισφραγίσανε προσφέροντας θυσία».

⁶Οι ουρανοί κηρύττουν τη δικαιοσύνη του· Θεός είναι ο κριτής αυτός. (Διάψαλμα)

⁷«Άκου, λαέ μου, θα μιλήσω· Ισραήλ, θα μαρτυρήσω εναντίον σου· εγώ ο Θεός, ο Θεός σου.

⁸Θυσίες μού προσφέρεις. Δε σε κατηγορώ γι’ αυτές· τα ολοκαυτώματά σου διαρκώς είναι μπροστά μου.

⁹Αλλά δε θα δεχτώ μοσχάρι από το στάβλο σου, ούτε μου χρειάζονται τραγιά απ’ το μαντρί σου.

¹⁰Γιατί δικά μου είναι τα ζώα όλα του δάσους, τ’ αγρίμια όλα που ζουν απάνω στα βουνά.

¹¹Γνωρίζω όλα τα πουλιά στις κορυφές ψηλά κι ό,τι σαλεύει μέσα στους αγρούς σ’ εμένα ανήκει.

¹²Αν ήταν να πεινάσω δε θα ερχόμουν να σ’ το πω, γιατί δική μου είν’ η γη και ό,τι τη γεμίζει.

¹³Μήπως εγώ το κρέας τρώω των βοδιών και μήπως το αίμα πίνω εγώ των τράγων;

¹⁴Πρόσφερε μάλλον την ευχαριστία σου σ’ εμένα το Θεό κι εκπλήρωσε τα τάματά σου σ’ εμέ τον Ύψιστο.

¹⁵Επικαλέσου με στης θλίψης σου τη μέρα· θα σε λυτρώσω και θα με δοξάσεις». (Διάψαλμα)

¹⁶Είπε στον απειθή ο Θεός: «Τι ωφελεί τις εντολές μου ν’ απαγγέλλεις; να ’χεις τη διαθήκη μου στο στόμα σου,

¹⁷εσύ, που δεν ανέχεσαι να σε διορθώνω κι αψήφιστα παίρνεις τα λόγια μου;

¹⁸Όταν βλέπεις τον κλέφτη, μαζί του συντροφιάζεσαι· με τους μοιχούς έχεις δοσοληψίες.

¹⁹Για το κακό, το στόμα σου είν’ ορθάνοιχτο· κι η γλώσσα σου υφαίνει την απάτη.

²⁰Κάθεσαι και κακολογείς το διπλανό σου κι αναίσχυντα συκοφαντείς της μάνας σου το γιο.

²¹Αυτά όλα έκανες εσύ, κι εγώ ήμουν σιωπηλός. Νόμισες μήπως όμοιος ότι έγινα μ’ εσένα; Αλλά θα σ’ επιπλήξω, κι όλα θα τ’ αραδιάσω στα μάτια σου μπροστά.

²²»Ετούτα στοχαστείτε τα εσείς που μ’ έχετε ξεχάσει· μήπως και σας αρπάξω και σωτήρας δε βρεθεί.

²³Ευχαριστία, αυτή είν’ η προσφορά που με δοξάζει· κι όποιος το δρόμο του ευθύ χαράζει σ’ αυτόν θα δείξω τη σωτηρία μου».