Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 19 Bible Online

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 19 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 19

¹Ένας εργάτης μέθυσος ποτέ δε θα πλουτίσει· κι όποιος περιφρονεί τα μικροέξοδα σιγά σιγά θα χρεοκοπήσει.

²Το κρασί και οι γυναίκες διαφθείρουν τους συνετούς· κι όποιος με πόρνες κάνει συντροφιά, όλο θα γίνεται και πιο ξεδιάντροπος.

³Σαπίλα και σκουλήκια τον περιμένουν, κι ο αδιάντροπος άνθρωπος θα χαθεί.

⁴Εκείνος που εμπιστεύεται εύκολα, δείχνει ελαφρότητα· κι εκείνος που αμαρτάνει, τον εαυτό του ζημιώνει.

⁵Όποιος στο κακό χαίρεται, θα καταδικαστεί.

⁶Κι αυτός που τη συκοφαντία μισεί, τη θέση του αλαφραίνει.

⁷Ποτέ μη μεταφέρεις λόγια άλλου και δε θα χάσεις τίποτα.

⁸Μην αναφέρεις και μη φανερώνεις τίποτα, είτε για φίλο πρόκειται είτε για εχθρό, εκτός αν με τη σιωπή σου αμαρτάνεις.

⁹Γιατί μπορεί ο άλλος να σε ακούσει και να γίνει επιφυλακτικός απέναντί σου, και κάποια στιγμή να σε μισήσει.

¹⁰Έχεις ακούσει κάτι; Πάρ’ το στον τάφο σου μαζί σου· και μη φοβάσαι, δεν πρόκειται να σκάσεις απ’ αυτό.

¹¹Ο ανόητος αν κάτι ακούσει, τον πιάνουν πόνοι να το βγάλει, καθώς κοιλοπονάει η ετοιμόγεννη, το βρέφος για να βγει.

¹²Η κάθε λέξη που κρατάει μέσα του ο ανόητος, τον κάνει να πονάει, σαν το βέλος που έχει μέσα στου μηρού τη σάρκα σφηνωθεί.

¹³Για ρώτησε το φίλο σου, μήπως δεν έκανε ποτέ ό,τι λένε γι’ αυτόν· κι αν το ’κανε, ας μην το ξανακάνει.

¹⁴Το διπλανό σου ρώτησε μήπως ποτέ κάτι μετέδωσε· κι αν το ’κανε, ας μην το ξανακάνει.

¹⁵Τον ίδιο σου το φίλο ρώτησε γι’ αυτό που τον κατηγορούνε και μην πιστεύεις όλα όσα λέγονται, γιατί πολλές φορές είναι συκοφαντίες.

¹⁶Συμβαίνει να πει κάποιος κάτι λάθος, χωρίς να έχει πρόθεση κακή — και ποιος δεν έχει σφάλει με τη γλώσσα του;

¹⁷Ρώτησε τον πλησίον σου, προτού τον απειλήσεις, και ακολούθησε το νόμο του Υψίστου· [και μη θυμώνεις.

¹⁸Πρέπει να σέβεσαι τον Κύριο αν θες καλόδεχτος να είσαι από εκείνον, αλλά η σοφία σε κάνει αξιαγάπητο στα μάτια του.

¹⁹Όσοι τις εντολές γνωρίζουν του Κυρίου, έχουν τη μόρφωση που δίνει τη ζωή· κι αυτοί που κάνουν ό,τι είναι αρεστό σ’ εκείνον, τους καρπούς της αθανασίας γεύονται].

²⁰Η ουσία της σοφίας είναι να σέβεται κανείς τον Κύριο· και η σοφία αυτή προϋποθέτει την εφαρμογή του νόμου [και τη γνώση της παντοδυναμίας του.

²¹Αν πει στον κύριό του ο δούλος «δε θα κάνω ό,τι σ’ αρέσει εσένα», έστω κι αν έπειτα το κάνει, θα ’χει εξοργίσει εκείνον που του δίνει ένα ψωμί].

²²Αλλά σοφία δεν είναι η γνώση της κακίας, και στων αμαρτωλών τα διαβούλια φρόνηση δεν επικρατεί.

²³Υπάρχει επιδεξιότητα που είναι μισητή, κι εκείνος που η σοφία τού λείπει είναι ανόητος.

²⁴Καλύτερος αυτός που έχει λιγότερο μυαλό μα σέβεται τον Κύριο, παρά ο περίσσεια έξυπνος, που δεν τηρεί το νόμο.

²⁵Υπάρχει επιδεξιότητα μελετημένη, αλλά που είναι άδικη· και υπάρχουν άνθρωποι που διαστρεβλώνουνε τα πράγματα για να βγουν κερδισμένοι.

²⁶Υπάρχουν άνθρωποι κακόβουλοι, που σκύβουν το κεφάλι από τη θλίψη, αλλά μέσα στα σπλάχνα τους είναι γεμάτοι δόλο.

²⁷Σκύβουν το πρόσωπό τους και κάνουν τον κουφό· κι εκεί που δεν τους υποψιάζεται κανείς, σε υποσκελίζουν.

²⁸Κι όταν τους λείπει η δύναμη την αμαρτία να κάνουν, μόλις βρουν ευκαιρία θα κάνουν το κακό.

²⁹Ο άνθρωπος γνωρίζεται απ’ την όψη του, κι απ’ του προσώπου του την έκφραση αναγνωρίζεται ο συνετός.

³⁰Το ντύσιμο του ανθρώπου, το πλατύ γέλιο του κι ο τρόπος που βαδίζει δείχνουν ποιος είναι.