Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 24 Bible Online

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 24 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 24

¹Η Σοφία θα πλέξει η ίδια το εγκώμιό της και μες στη μέση του λαού της θα καυχηθεί.

²Στη σύναξη του Υψίστου θα μιλήσει και μπροστά στη στρατιά του θα παινευτεί:

³Εγώ βγήκα απ’ το στόμα του Υψίστου και σαν ομίχλη σκέπασα τη γη.

⁴Εγώ κατοίκησα ψηλά στον ουρανό κι ο θρόνος μου ήταν μες στη στήλη της νεφέλης.

⁵Μόνη μου έτρεξα το γύρο του ουρανού, περπάτησα στα βάθη της αβύσσου.

⁶Τα κύματα της θάλασσας κι ολάκερη η γη κι όλοι οι λαοί και τα έθνη ήταν στην εξουσία μου.

⁷Σ’ ετούτα όλα ανάμεσα ζήτησα τόπο ν’ αναπαυτώ· και γύρεψα σε τίνος γη να κατοικήσω.

⁸Τότε ο δημιουργός του σύμπαντος με πρόσταξε κι αυτός που μ’ έπλασε μ’ έβαλε να κατασκηνώσω ανάμεσα στους απογόνους του Ιακώβ, στου Ισραήλ τη χώρα.

⁹Πριν απ’ το χρόνο, απ’ την αρχή, με δημιούργησε, κι αιώνια θα υπάρχω.

¹⁰Μες στην αγία σκηνή λειτούργησα μπροστά του, κι έτσι εγκαταστάθηκα στη Σιών,

¹¹κι ασκώ την εξουσία μου στην Ιερουσαλήμ· στην πόλη την αγαπημένη βρήκε για μένα κατοικία μόνιμη.

¹²Και ρίζωσα σε τιμημένο ένα λαό, που ήταν μερίδιο και κληρονομία του Κυρίου.

¹³Σαν κέδρος ψήλωσα στο Λίβανο, σαν κυπαρίσσι στα βουνά του Αερμών.

¹⁴Σαν φοίνικας στο Αιγγαδί μεγάλωσα, και σαν τις τριανταφυλλιές στην Ιεριχώ· σαν όμορφη ελιά στην πεδιάδα και σαν πλατάνι ψήλωσα.

¹⁵Σαν την κανέλα και σαν τον ασπάλαθρο σκόρπισα οσμή ευωδιαστή, και καθώς σμύρνα διαλεχτή έχυσα το άρωμά μου, καθώς ο γάλβανος, ο όνυχας κι ο στύρακας κι όπως η μυρουδιά του λιβανιού μες στη σκηνή του Μαρτυρίου.[12]

¹⁶Εγώ σαν σχίνος τα κλαδιά μου τ’ άπλωσα, κλαδιά όλο δόξα και κλαδιά χαριτωμένα.

¹⁷Καθώς κλήμα που βλάστησε τη χάρη είμ’ εγώ, και τ’ άνθη μου έδωσαν λαμπρούς και πλούσιους καρπούς.

¹⁸[Είμαι μητέρα εγώ της όμορφης αγάπης, του σεβασμού, της γνώσης και της ελπίδας της αγνής. Αφού λοιπόν αιώνια υπάρχω, σ’ όλα μου τα παιδιά προσφέρομαι, σ’ αυτά που είναι ορισμένα από το Θεό].

¹⁹Σ’ εμένα ελάτε εσείς που με ποθείτε, χορτάστε απ’ τους καρπούς μου.

²⁰Πράγματι, η ανάμνησή μου κι απ’ το μέλι είναι γλυκύτερη· κι η απόκτησή μου πιο γλυκιά κι απ’ την κερήθρα.

²¹Όσοι με τρών’ θα συνεχίσουν να πεινούν, κι όσοι με πίνουν δε θα πάψουν να διψάνε.

²²Όποιος σ’ εμένα υπακούει δεν θα ντροπιαστεί, κι αυτοί που εργάζονται όπως λέω εγώ, δε θ’ αμαρτήσουν.

²³Όλ’ αυτά περιέχονται στο βιβλίο της διαθήκης του Θεού, του Υψίστου· είναι ο νόμος που όρισε για μας ο Μωυσής, να τον έχουν κληρονομιά οι συναθροίσεις του Ιακώβ.

²⁴[Μην πάψετε να είστε ισχυροί όπως το θέλει ο Κύριος και συνδεθείτε πιο πολύ μ’ αυτόν, για να σας κάνει δυνατούς. Ο Κύριος ο παντοδύναμος είν’ ο μοναδικός Θεός· έξω απ’ αυτόν, άλλος να σώζει δεν υπάρχει].

²⁵Αυτός ο νόμος κάνει τη σοφία να ξεχειλίζει σαν τον Φισών και σαν τον Τίγρι την εποχή των νέων καρπών·

²⁶αυτός τη νοημοσύνη κάνει να πλημμυρίζει σαν τον Ευφράτη και σαν τον Ιορδάνη, τον καιρό του θερισμού.

²⁷Αυτός τη διδαχή σκορπάει σε κύματα καθώς ο Νείλος,[13] ως ο Γηών στου τρύγου τον καιρό.

²⁸Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος εκείνος που να γνωρίσει τη σοφία σε βάθος δεν κατάφερε, ούτε να την εξιχνιάσει.

²⁹Πράγματι, κι απ’ τη θάλασσα πιο απέραντη είν’ η σκέψη της, τα σχέδιά της πιο βαθιά κι απ’ τον απύθμενο ωκεανό.

³⁰Κι εγώ που τη σοφία δέχτηκα, μοιάζω κανάλι κάποιου ποταμού και μοιάζω αυλάκι που μπαίνει σε δεντρόκηπο.

³¹Είπα: «Το περιβόλι μου θα το ποτίσω και τις πρασιές μου θα τις πλημμυρίσω με νερό». Και να, που το κανάλι μου έγινε ποτάμι και το ποτάμι μου έγινε θάλασσα!

³²Θα συνεχίσω να κάνω τη διδαχή να λάμπει σαν αυγή και να σκορπίζει ως μακριά το φως της.

³³Θα συνεχίσω να σκορπώ τη διδαχή σαν προφητεία, στις μέλλουσες γενιές θα την εμπιστευτώ.

³⁴Βλέπετε, δεν κουράστηκα μόνο για τον εαυτό μου, αλλά για όλους εκείνους, που τη σοφία αναζητούν.