Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ 1 Bible Online

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ 1 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ 1

¹Αντίγραφο επιστολής[1] του προφήτη Ιερεμία. Με την επιστολή αυτή ο προφήτης γνωστοποιεί τα όσα τον διέταξε ο Θεός να πει σ’ εκείνους που επρόκειτο να οδηγηθούν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα με διαταγή του βασιλιά της. Για τις αμαρτίες που κάνατε ενώπιον του Θεού, θα οδηγηθείτε αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, από το Ναβουχοδονόσορ, βασιλιά των Βαβυλωνίων.

²Αφού πάτε στη Βαβυλώνα, θα μείνετε εκεί για πάρα πολλά χρόνια, μέχρι εφτά γενιές.[2] «Αλλά μετά απ’ αυτό», λέει ο Κύριος, «εγώ θα σας βγάλω από ’κει σώους και αβλαβείς».

³Εκεί θα δείτε θεούς ασημένιους, χρυσούς και ξύλινους να μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων και να εμπνέουν το φόβο στα ειδωλολατρικά έθνη.

⁴Προσέξτε, λοιπόν, μήπως κι εσείς γίνετε σαν εκείνους τους ειδωλολάτρες! Μην παρασυρθείτε στη λατρεία τους,

⁵όταν θα δείτε πολύ λαό να πηγαίνει μπρος και πίσω από τα είδωλα και να τα προσκυνάει. Τότε να πείτε μέσα σας: «Μόνον εσένα πρέπει να προσκυνάμε, Κύριε!»

⁶«Διότι ο άγγελός μου», λέει ο Κύριος, «θα είναι μαζί σας και θα φροντίζει για τη ζωή σας».

⁷Τα είδωλα είναι ψεύτικοι θεοί, καλυμμένοι με χρυσάφι και ασήμι. Η γλώσσα τους είναι καμωμένη από τεχνίτη και δεν μπορούν να μιλήσουν.

⁸Οι άνθρωποι κατασκευάζουν γι’ αυτά χρυσά στεφάνια και τα βάζουν στα κεφάλια των θεών τους, όπως κάνουν τα κορίτσια, που τους αρέσει να στολίζονται.

⁹Εξάλλου οι ειδωλολάτρες ιερείς αφαιρούν το χρυσάφι και το ασήμι από τους θεούς τους και το ξοδεύουν για τους εαυτούς τους· δίνουν κιόλας και στις ιερόδουλες, που μένουν στα πορνεία.[3]

¹⁰Οι άνθρωποι ντύνουν με στολές τους θεούς τους, τους ασημένιους, τους χρυσούς και τους ξύλινους, σαν να ήταν κι εκείνοι άνθρωποι· αυτοί οι θεοί όμως δε γλιτώνουν από τη σκουριά ή το σαράκι.

¹¹Τους καλύπτουν με πολυτελή φορέματα και τους ξεσκονίζουν το πρόσωπο από την σκόνη του ναού, που κάθεται περίσσεια πάνω τους.

¹²Ο θεός τους κρατάει σκήπτρο σαν βασιλιάς αλλά δεν μπορεί να θανατώσει αυτόν που αμαρτάνει εναντίον του.

¹³Στο δεξί του χέρι κρατάει ξίφος και τσεκούρι αλλά δεν μπορεί να γλιτώσει αν ένας εχθρός ή ληστής τού επιτεθεί.

¹⁴Όλα αυτά δείχνουν ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Μην έχετε, λοιπόν, κανένα σεβασμό γι’ αυτά!

¹⁵Όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα δοχείο, που όταν σπάσει αχρηστεύεται, έτσι είναι και οι θεοί τους, που τους έχουν τοποθετήσει στους ναούς τους.

¹⁶Τα μάτια τους είναι γεμάτα σκόνες από τα ποδοβολητά αυτών που μπαινοβγαίνουν στο ναό.

¹⁷Κι όπως ακριβώς φυλακίζουν κάποιον καταδικασμένο σε θάνατο, επειδή έχει προσβάλει το βασιλιά, έτσι και οι ιερείς οχυρώνουν καλά τους ναούς τους με πόρτες, κλειδαριές κι αμπάρες για να μην τους κλέψουν τίποτα οι ληστές.

¹⁸Οι ιερείς ανάβουν περισσότερα λυχνάρια για τους θεούς τους απ’ ό,τι για τους εαυτούς τους. Παρ’ όλα αυτά, όμως, τα είδωλα κανέναν τους δεν μπορούν να δουν.

¹⁹Είναι οι ειδωλολατρικοί θεοί σαν τα δοκάρια του ναού· το εσωτερικό τους και τα ρούχα που είναι ντυμένοι, τα τρώνε και τα γλείφουν σκουλήκια· αυτοί, όμως, δεν καταλαβαίνουν τίποτε.

²⁰Τα πρόσωπά τους είναι μαυρισμένα από τους καπνούς του ναού.

²¹Πάνω στο σώμα τους και στο κεφάλι τους πετούν νυχτερίδες, χελιδόνια και όρνια και κάθονται γάτες.

²²Απ’ όλα αυτά καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Λοιπόν, μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

²³Καλύπτουν τους θεούς με χρυσάφι για να είναι ωραίοι· αλλά αν δεν τους βγάλουν τη βρωμιά, δεν γυαλίζουν. Κι όταν τους ρίχνουν στο χυτήριο δεν αισθάνονται τίποτα.

²⁴Δεν υπάρχει στα είδωλα ζωή, αν κι έχουν αγοραστεί με πολλά χρήματα.

²⁵Είναι χωρίς πόδια και μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων. Έτσι φαίνεται η αδυναμία τους, γιατί αν κάποτε πέσουν κάτω, δεν μπορούν μόνα τους να σηκωθούν! Ακόμα κι εκείνοι που τα υπηρετούν ντρέπονται γι’ αυτό.

²⁶Το είδωλο, αν το στήσουν όρθιο, δε θα μπορέσει να κινηθεί μόνο του· ούτε αν γείρει και πέσει, μπορεί να σηκωθεί. Προσφέρουν, λοιπόν, τα δώρα τους σ’ αυτά σαν σε νεκρούς.

²⁷Τις θυσίες που προσφέρουν οι άνθρωποι, τις εκμεταλλεύονται οι ιερείς τους· ακόμα κι οι γυναίκες τους παστώνουν μερικά από τα προσφερόμενα και δε δίνουν τίποτα στο φτωχό και στον αδύναμο· τις θυσίες αυτές τις εγγίζουν οι εμμηνοροούσες κι οι λεχώνες.[4]

²⁸Απ’ όλα αυτά, λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί· να μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

²⁹Πώς, λοιπόν, αυτά τα είδωλα, τα καμωμένα από ασήμι, χρυσάφι ή ξύλο, μπορούν να ονομάζονται θεοί, τη στιγμή που γυναίκες επιτρέπεται και τους προσφέρουν θυσίες;[5]

³⁰Οι ιερείς τους κάθονται στους ναούς τους με σκισμένους τους χιτώνες, τα μαλλιά τους και τα γένια τους ξυρισμένα και τα κεφάλια τους ακάλυπτα.[6]

³¹Φωνάζουν δυνατά στους θεούς τους, όπως μερικοί κάνουν στα νεκρόδειπνα.

³²Οι ιερείς παίρνουν τις στολές των θεών και ντύνουν μ’ αυτές τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους.

³³Οι θεοί δεν μπορούν ν’ ανταποδώσουν τίποτε, αν κάποιος τούς κάνει κακό ή καλό. Δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κάποιον βασιλιά ούτε να τον εκθρονίσουν.

³⁴Επίσης δεν μπορούν να κάνουν κάποιον πλούσιο ή να του δώσουν χρήματα. Αν κάποιος κάνει ένα τάμα και δεν το εκπληρώσει, εκείνοι δεν θα του το απαιτήσουν.

³⁵Δεν μπορούν να απαλλάξουν έναν άνθρωπο από το θάνατο ούτε να γλιτώσουν τον αδύνατο από τον ισχυρό.

³⁶Δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την όραση ενός τυφλού ούτε να βοηθήσουν κάποιον που βρίσκεται σε ανάγκη.

³⁷Δεν μπορούν να ελεήσουν μια χήρα ούτε να ευεργετήσουν ένα ορφανό.

³⁸Τα ξύλινα επίχρυσα και επάργυρα αγάλματα αξίζουν όσο και τα λιθάρια που έχουν αποκοπεί από το βουνό. Ντροπή γι’ αυτούς που τα λατρεύουν!

³⁹Πώς να τα θεωρήσει ή να τα αποκαλέσει κανείς αυτά θεούς;

⁴⁰Ακόμη κι αυτοί οι Βαβυλώνιοι περιφρονούν τα είδωλα. Αυτοί όταν δουν έναν κωφάλαλο που δεν μπορεί να μιλήσει, τον οδηγούν στον Βηλ,[7] και τον παρακαλούν να του δώσει φωνή, γιατί είναι δυνατός και μπορεί να τους νιώσει.

⁴¹Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τα είδωλα, αφού αυτά δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

⁴²Οι γυναίκες δένονται με σχοινιά και κάθονται στους δρόμους για να θυμιάσουν με πίτουρα.[8]

⁴³Κι αν κάποια απ’ αυτές την προσλάβει ένας διαβάτης για να πλαγιάσει μαζί της, αυτή κοροϊδεύει τη διπλανή της που κανείς δεν την προσέλαβε και δε λύθηκε το σχοινί της.[9]

⁴⁴Όλα τα σχετικά μ’ αυτά τα είδωλα είναι ψέματα κι απάτη· πώς, λοιπόν, κανείς να τα θεωρήσει ή να τα ονομάσει θεούς;

⁴⁵Τα είδωλα είναι κατασκευασμένα από τεχνίτες και χρυσοχόους· τίποτε άλλο δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνον αυτό που οι τεχνίτες θέλουν να τα κάνουν.

⁴⁶Αυτοί που τα κατασκευάζουν δεν ζουν πολλά χρόνια· πώς είναι δυνατόν λοιπόν τα δημιουργήματά τους να είναι αιώνιοι θεοί;

⁴⁷Δεν άφησαν στους μεταγενέστερους παρά μόνο πλάνη, που προκαλεί ντροπή.

⁴⁸Όταν ξεσπάσουν πόλεμοι και συμφορές, οι ιερείς συσκέπτονται μεταξύ τους πού να κρυφτούν μαζί με τα είδωλά τους.

⁴⁹Πώς, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά δεν είναι θεοί; Τα είδωλα δεν μπορούν να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους από τον πόλεμο και τις συμφορές!

⁵⁰Αργότερα θα αντιληφθούν ότι αυτά τα ξύλινα, τα επίχρυσα και τα επάργυρα είναι ψεύτικοι θεοί. Σ’ όλα τα έθνη και στους βασιλιάδες τους θα γίνει φανερό ότι δεν είναι θεοί αλλά ανθρώπινα δημιουργήματα, στα οποία δεν υπάρχει δύναμη θεϊκή.

⁵¹Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τα θεωρήσει θεούς;

⁵²Τα είδωλα δεν μπορούν να εγκαταστήσουν βασιλιά σε μια χώρα ούτε να δώσουν βροχή στους ανθρώπους.

⁵³Δεν μπορούν να αποφασίσουν ούτε για τις δικές τους υποθέσεις και δεν μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο σ’ έναν που αδικείται, γιατί δεν έχουν τέτοια δύναμη. Είναι σαν τις κουρούνες που πετούν στον αέρα.

⁵⁴Όταν ξεσπάσει φωτιά στο ναό των ξύλινων, των επίχρυσων και των επάργυρων αυτών θεών, οι ιερείς τους θα φύγουν για να σωθούν· οι θεοί τους όμως θα γίνουν στάχτη, μαζί με τους μεσαίους δοκούς του ναού.

⁵⁵Δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στο βασιλιά και στους εχθρούς.

⁵⁶Πώς, λοιπόν, να τους δεχτεί κανείς αυτούς και να τους θεωρήσει θεούς;

⁵⁷Δεν μπορούν να γλιτώσουν από τους κλέφτες ή τους ληστές. Είναι ξύλινοι, επίχρυσοι και επάργυροι θεοί. Απ’ αυτούς οι επιτήδειοι αφαιρούν το χρυσάφι, το ασήμι και τις στολές τους. Τα παίρνουν και φεύγουν, αλλά τα είδωλα δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε τους εαυτούς τους.

⁵⁸Επομένως, περισσότερο αξίζει ο βασιλιάς που πολεμάει με γενναιότητα ή ακόμη κι ένα δοχείο στο σπίτι, που είναι χρήσιμο στον ιδιοκτήτη του, παρά οι ψεύτικοι θεοί· περισσότερο αξίζει μια πόρτα που προφυλάσσει τα πράγματα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι ή μια ξύλινη στήλη στα ανάκτορα, παρά οι ψεύτικοι θεοί.

⁵⁹Ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα δίνουν το φως τους και εκπληρώνουν την αποστολή τους με το να είναι χρήσιμα στον άνθρωπο.

⁶⁰Επίσης και η αστραπή όταν λάμψει, φαίνεται παντού. Το ίδιο και ο άνεμος πνέει παντού στη χώρα.

⁶¹Όταν ο Θεός διατάζει τα σύννεφα να σκεπάσουν τη γη, εκτελούν την εντολή του. Και η φωτιά που στέλνεται από τον ουρανό για να καταστρέψει βουνά και δάση, εκτελεί κι αυτή τη διαταγή που πήρε.

⁶²Τα αγάλματα, όμως, δεν είναι όμοια με όλα αυτά ούτε στη μορφή ούτε στη δύναμη.

⁶³Επομένως δεν πρέπει αυτά να τα θεωρεί κανείς ή να ονομάζει θεούς, γιατί δεν έχουν καμιά δύναμη, ούτε μπορούν να τιμωρούν ή να ευεργετούν τους ανθρώπους.

⁶⁴Αφού, λοιπόν, ξέρετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί, μην έχετε κανένα σεβασμό σ’ αυτά.

⁶⁵Τα είδωλα δεν μπορούν να καταραστούν ούτε να ευλογήσουν τους βασιλιάδες.

⁶⁶Δεν μπορούν να παρουσιάσουν θαύματα στον ουρανό για να τα δουν τα έθνη, ούτε να λάμψουν σαν τον ήλιο ή να δώσουν το φως του φεγγαριού.

⁶⁷Τα θηρία είναι ανώτερα απ’ αυτά· τα θηρία, όταν κινδυνέψουν, μπορούν να τρέξουν στο καταφύγιό τους και να προστατευτούν.

⁶⁸Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορούν τα είδωλα να είναι θεοί· γι’ αυτό μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

⁶⁹Όπως ακριβώς το σκιάχτρο δεν προφυλάσσει από τίποτε ένα χωράφι με αγγούρια, το ίδιο δεν παρέχουν καμιά προστασία οι θεοί τους οι ξύλινοι, οι επίχρυσοι και οι επάργυροι.

⁷⁰Όλοι αυτοί οι θεοί μοιάζουν με θάμνο στον κήπο, που πάνω του κάθονται τα πουλιά. Μοιάζουν ακόμη μ’ ένα πτώμα πεταμένο στο σκοτάδι.

⁷¹Από τις στολές τους τις καμωμένες από πορφύρα και βύσσο,[10] που λειώνουν πάνω τους, αναγνωρίζονται ότι δεν είναι θεοί· τελικά τα είδωλα θα καταστραφούν και όλοι στη χώρα θα γελούν μ’ αυτά.

⁷²Τελικά, καλύτερος είναι ο άνθρωπος που είναι πιστός στο Θεό και δε λατρεύει τα είδωλα, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να ντροπιαστεί.