Read Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) ΒΑΡΟΥΧ 2 Bible Online

ΒΑΡΟΥΧ 2 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) bible

ΒΑΡΟΥΧ 2

¹Ο Κύριος εκπλήρωσε το λόγο του που είπε εναντίον μας, εναντίον των κριτών που μας κυβέρνησαν, εναντίον των βασιλιάδων μας, των αρχόντων μας και του λαού του Ισραήλ και του Ιούδα.

²Πουθενά πάνω στη γη δεν τιμώρησε ο Κύριος κανέναν, όπως τιμώρησε την Ιερουσαλήμ. Έγινε όπως είχε γραφτεί στο νόμο του Μωυσή:

³φάγαμε άλλος τις σάρκες του γιου του και άλλος τις σάρκες της κόρης του.

⁴Ο Κύριος υποδούλωσε το λαό του σ’ όλα τα γειτονικά μας βασίλεια· μας διασκόρπισε σ’ όλους τους γύρω λαούς και όπου πηγαίναμε, οι άνθρωποι μας κορόιδευαν και μας αποστρέφονταν με αποτροπιασμό.

⁵Ήμασταν κυρίαρχοι και γίναμε υπόδουλοι, γιατί αμαρτήσαμε στον Κύριο το Θεό μας και δεν υπακούσαμε τις εντολές του.

⁶Ο Κύριος ο Θεός μας είναι δίκαιος αλλά εμείς και οι πρόγονοί μας ζούμε μες στην ντροπή όπως σήμερα.

⁷Όλες οι συμφορές που προανάγγειλε ο Κύριος εναντίον μας, ξέσπασαν πάνω μας.

⁸Δεν παρακαλέσαμε τον Κύριο να βγάλει από μέσα μας τις αμαρτωλές μας επιθυμίες.

⁹Γι’ αυτό ο Κύριος δεν λησμόνησε να φέρει πάνω μας τις τιμωρίες του. Πράγματι, είναι δίκαιος σε ό,τι αποφασίζει εναντίον μας.

¹⁰Δεν υπακούσαμε στις εντολές του, ώστε ν’ ακολουθήσουμε τις προσταγές του.

¹¹Παρ’ όλα αυτά, Κύριε, εσύ παραμένεις Θεός του Ισραήλ! Έβγαλες το λαό σου από την Αίγυπτο δυναμικά, με θαυμαστές ενέργειες και με την ακαταμάχητη δύναμή σου κι έκανες το όνομά σου γνωστό παντού μέχρι σήμερα.

¹²Κύριε, Θεέ μας, αμαρτήσαμε, ασεβήσαμε, παρακούσαμε όλες τις προσταγές σου.

¹³Τώρα, όμως, πάψε να είσαι θυμωμένος μαζί μας, γιατί έχουμε απομείνει λίγοι ανάμεσα στα έθνη, όπου μας έχεις διασκορπίσει.

¹⁴Άκου, Κύριε, την προσευχή μας και την παράκλησή μας και απάλλαξέ μας επειδή είσαι δοξασμένος, και κάνε ν’ αποκτήσουμε την εύνοια εκείνων που μας αιχμαλώτισαν.

¹⁵Για να γνωρίσουν όλοι οι λαοί ότι εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός μας, και ότι έχεις διακηρύξει πως ο Ιακώβ και οι απόγονοί του είναι ιδιοκτησία σου.

¹⁶Κοίταξε, Κύριε, από το άγιο σου κατοικητήριο στον ουρανό, και δες τη δυστυχία μας· άκουσέ μας με προσοχή.

¹⁷Άνοιξε, Κύριε, τα μάτια σου και κοίταξε· γιατί δεν πρόκειται να σε δοξάσουν και ν’ αναγνωρίσουν τις μεγάλες πράξεις σου οι νεκροί στον άδη, που τους έχεις αφαιρέσει κάθε πνοή από τα σώματά τους.

¹⁸Μόνον οι ζωντανοί θα σε δοξάσουν και θ’ αναγνωρίσουν τις δίκαιες πράξεις σου, ακόμη κι αν είναι λυπημένοι για τις πολλές τους αμαρτίες και εξαιτίας τους βαδίζουν σκυφτοί και αδύναμοι, εξαντλημένοι και με εξασθενημένα μάτια.

¹⁹Σε παρακαλούμε, Κύριε Θεέ μας, στηριζόμενοι όχι στην εντιμότητα των προγόνων μας και των βασιλιάδων μας.

²⁰Άφησες, πράγματι, να ξεσπάσει ο φοβερός θυμός σου εναντίον μας, όπως ακριβώς το είχες προαναγγείλει με τους δούλους σου τους προφήτες, οι οποίοι μας έφεραν το δικό σου λόγο και μας έλεγαν:

²¹«Ακούστε τι λέει για σας ο Κύριος: Υποταχθείτε και υπηρετήστε το βασιλιά της Βαβυλώνας και μείνετε στη χώρα που έδωσα στους προγόνους σας.

²²Αν δεν με υπακούσετε και δεν υπηρετήσετε το βασιλιά της Βαβυλώνας,

²³θα κάνω να σωπάσουν οι χαρούμενες γιορταστικές φωνές και τα τραγούδια των νεονύμφων στις πόλεις του Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ, κι όλη η χώρα θα μείνει ακατοίκητη».

²⁴Εμείς όμως δεν ακούσαμε στις προειδοποιήσεις σου να υποταχθούμε στο βασιλιά της Βαβυλώνας. Έτσι, εσύ εκπλήρωσες τις απειλές σου που ανήγγειλες με τους δούλους σου τους προφήτες, ότι οι εχθροί θα βγάλουν τα κόκαλα των βασιλιάδων μας και των προγόνων μας από τους τάφους τους.

²⁵Πράγματι, λοιπόν, τώρα αυτά είναι εκτεθειμένα στον καύσωνα της ημέρας και στην παγωνιά της νύχτας. Πολλοί από τη γενιά μας πέθαναν με φοβερούς πόνους ή από πείνα ή στον πόλεμο ή στην αιχμαλωσία.

²⁶Εξαιτίας της αμαρτίας του Ισραήλ και του Ιούδα ερήμωσες το ναό που φέρει το όνομά σου κι ερημωμένος μένει μέχρι σήμερα.

²⁷Σ’ εμάς, όμως, Κύριε Θεέ μας, δείξε όλη σου την επιείκεια και τη μεγάλη σου αγάπη,

²⁸σύμφωνα με όσα είπες με το δούλο σου το Μωυσή την ημέρα που τον διέταξες να γράψει το νόμο σου ενώπιον των Ισραηλιτών. Είπες δηλαδή ότι:

²⁹«Έάν δεν υπακούσετε τις εντολές μου, το μεγάλο πλήθος σας θα το κάνω μικρό ανάμεσα στα έθνη, όπου θα σας διασκορπίσω.

³⁰Προβλέπω ότι οι απόγονοί σας δε θα με ακούσουν, γιατί είναι λαός πεισματάρης. Εκεί, όμως, στη χώρα της αιχμαλωσίας τους, θα βρουν τον εαυτό τους

³¹και θα πεισθούν ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους. Εγώ θα τους δώσω καρδιά να αισθάνονται και αυτιά ν’ ακούνε.

³²Εκεί, στη χώρα της αιχμαλωσίας τους, θα με θυμηθούν και θα με δοξάσουν.

³³Θα πάψουν να είναι πεισματάρηδες και θα απαρνηθούν τις κακές τους πράξεις, γιατί θα θυμηθούν πού οδήγησε τους προγόνους τους η ανυπακοή τους ενώπιον μου.

³⁴Τότε εγώ θα κάνω να ξαναγυρίσουν στη χώρα που υποσχέθηκα με όρκο στους προπάτορές τους, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, και θα την επανακτήσουν. Θα τους αυξήσω πάλι και δε θα τους ελαττώσω πια.

³⁵Θα συνάψω μαζί τους αιώνια διαθήκη ότι εγώ θα είμαι Θεός τους κι αυτοί λαός μου· δε θα μετακινήσω πια το λαό μου, τους Ισραηλίτες, από τη χώρα που τους έδωσα».