Read Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 Mathew 24 Bible Online

Mathew 24 - Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 bible

Mathew 24

¹A'r Iesu a aeth allan, ac a ymadawodd o'r deml: a'i ddisgyblion a ddaethant ato, i ddangos iddo adeiladau'r deml.

²A'r Iesu a ddywedodd wrthynt, Oni welwch chwi hyn oll? Yn wir meddaf i chwi, Ni adewir yma garreg ar garreg, a'r ni ddatodir.

³Ac efe yn eistedd ar fynydd yr Olewydd, y disgyblion a ddaethant ato o'r neilltu, gan ddywedyd, Mynega i ni, pa bryd y bydd y pethau hyn? a pha arwydd fydd o'th ddyfodiad, ac o ddiwedd y byd?

⁴A'r Iesu a atebodd ac a ddywedodd wrthynt, Edrychwch rhag i neb eich twyllo chwi.

⁵Canys daw llawer yn fy enw i, gan ddywedyd, Myfi yw Crist; ac a dwyllant lawer.

⁶A chwi a gewch glywed am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd: gwelwch na chyffroer chwi: canys rhaid yw bod hyn oll; eithr nid yw'r diwedd eto.

⁷Canys cyfyd cenedl yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas: ac fe fydd newyn, a nodau, a daeargrynfâu mewn mannau.

⁸A dechreuad gofidiau yw hyn oll.

⁹Yna y'ch traddodant chwi i'ch gorthrymu, ac a'ch lladdant: a chwi a gaseir gan yr holl genhedloedd er mwyn fy enw i.

¹⁰Ac yna y rhwystrir llawer, ac y bradychant ei gilydd, ac y casânt ei gilydd.

¹¹A gau broffwydi lawer a godant, ac a dwyllant lawer.

¹²Ac oherwydd yr amlha anwiredd, fe a oera cariad llawer.

¹³Eithr y neb a barhao hyd y diwedd, hwnnw a fydd cadwedig.

¹⁴A'r efengyl hon am y deyrnas a bregethir trwy'r holl fyd, er tystiolaeth i'r holl genhedloedd: ac yna y daw'r diwedd.

¹⁵Am hynny pan weloch y ffieidd‐dra anghyfanheddol, a ddywedwyd trwy Daniel y proffwyd, yn sefyll yn y lle sanctaidd, (y neb a ddarlleno, ystyried;)

¹⁶Yna y rhai a fyddant yn Jwdea, ffoant i'r mynyddoedd.

¹⁷Y neb a fyddo ar ben y tŷ, na ddisgynned i gymryd dim allan o'i dŷ:

¹⁸A'r hwn a fyddo yn y maes, na ddychweled yn ei ôl i gymryd ei ddillad.

¹⁹A gwae'r rhai beichiogion, a'r rhai yn rhoi bronnau, yn y dyddiau hynny.

²⁰Eithr gweddïwch na byddo eich fföedigaeth yn y gaeaf, nac ar y dydd Saboth:

²¹Canys y pryd hwnnw y bydd gorthrymder mawr, y fath ni bu o ddechrau'r byd hyd yr awr hon, ac ni bydd chwaith.

²²Ac oni bai fyrhau'r dyddiau hynny, ni fuasai gadwedig un cnawd oll: eithr er mwyn yr etholedigion fe fyrheir y dyddiau hynny.

²³Yna os dywed neb wrthych, Wele, llyma Grist, neu llyma; na chredwch.

²⁴Canys cyfyd gau Gristiau, a gau broffwydi, ac a roddant arwyddion mawrion a rhyfeddodau, hyd oni thwyllant, pe byddai bosibl, ie, yr etholedigion.

²⁵Wele, rhagddywedais i chwi.

²⁶Am hynny, os dywedant wrthych, Wele, y mae efe yn y diffeithwch; nac ewch allan: wele, yn yr ystafelloedd; na chredwch.

²⁷Oblegid fel y daw'r fellten o'r dwyrain, ac y tywynna hyd y gorllewin; felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn.

²⁸Canys pa le bynnag y byddo'r gelain, yno yr ymgasgl yr eryrod.

²⁹Ac yn y fan wedi gorthrymder y dyddiau hynny, y tywyllir yr haul, a'r lleuad ni rydd ei goleuni, a'r sêr a syrth o'r nef, a nerthoedd y nefoedd a ysgydwir.

³⁰Ac yna yr ymddengys arwydd Mab y dyn yn y nef: ac yna y galara holl lwythau y ddaear; a hwy a welant Fab y dyn yn dyfod ar gymylau y nef, gyda nerth a gogoniant mawr.

³¹Ac efe a ddenfyn ei angylion â mawr sain utgorn; a hwy a gasglant ei etholedigion ef ynghyd o'r pedwar gwynt, o eithafoedd y nefoedd hyd eu heithafoedd hwynt.

³²Ond dysgwch ddameg oddi wrth y ffigysbren; Pan yw ei gangen eisoes yn dyner, a'i ddail yn torri allan, chwi a wyddoch fod yr haf yn agos:

³³Ac felly chwithau, pan weloch hyn oll, gwybyddwch ei fod yn agos wrth y drysau.

³⁴Yn wir meddaf i chwi, Nid â'r genhedlaeth hon heibio, hyd oni wneler hyn oll.

³⁵Nef a daear a ânt heibio, eithr fy ngeiriau i nid ânt heibio ddim.

³⁶Ond am y dydd hwnnw a'r awr nis gŵyr neb, nac angylion y nefoedd, ond fy Nhad yn unig.

³⁷Ac fel yr oedd dyddiau Noe, felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn.

³⁸Oblegid fel yr oeddynt yn y dyddiau ymlaen y dilyw yn bwyta ac yn yfed, yn priodi ac yn rhoi i briodas, hyd y dydd yr aeth Noe i mewn i'r arch,

³⁹Ac ni wybuant hyd oni ddaeth y dilyw, a'u cymryd hwy oll ymaith; felly hefyd y bydd dyfodiad Mab y dyn.

⁴⁰Yna y bydd dau yn y maes: y naill a gymerir, a'r llall a adewir.

⁴¹Dwy a fydd yn malu mewn melin; un a gymerir, a'r llall a adewir.

⁴²Gwyliwch gan hynny; am na wyddoch pa awr y daw eich Arglwydd.

⁴³A gwybyddwch hyn, pe gwybuasai gŵr y tŷ pa wyliadwriaeth y deuai'r lleidr, efe a wyliasai, ac ni adawsai gloddio ei dŷ trwodd.

⁴⁴Am hynny byddwch chwithau barod: canys yn yr awr ni thybioch y daw Mab y dyn.

⁴⁵Pwy gan hynny sydd was ffyddlon a doeth, yr hwn a osododd ei arglwydd ar ei deulu, i roddi bwyd iddynt mewn pryd?

⁴⁶Gwyn ei fyd y gwas hwnnw, yr hwn y caiff ei arglwydd ef, pan ddelo, yn gwneuthur felly.

⁴⁷Yn wir meddaf i chwi, Ar ei holl dda y gesyd efe ef.

⁴⁸Ond os dywed y gwas drwg hwnnw yn ei galon, Y mae fy arglwydd yn oedi dyfod;

⁴⁹A dechrau curo ei gyd‐weision, a bwyta ac yfed gyda'r meddwon;

⁵⁰Arglwydd y gwas hwnnw a ddaw yn y dydd nid yw efe yn disgwyl amdano, ac mewn awr nis gŵyr efe;

⁵¹Ac efe a'i gwahana ef, ac a esyd ei ran ef gyda'r rhagrithwyr: yno y bydd wylofain a rhincian dannedd.