Read DIEM PROTESTANTA 2 Samoela 13 Bible Online

2 Samoela 13 - DIEM PROTESTANTA bible

2 Samoela 13

¹Izao no nitranga taorian’izany: I Absalôma zanakalahin’i Davida dia nanana anabavy tsara tarehy natao hoe Tamara. Raiki-pitia taminy i Amnôna zanakalahin’i Davida anankiray.

²Niferinaina i Amnôna ary nandraiki-narary noho ny amin’i Tamara anabaviny, satria virijiny[62] izy io ka sarotra tamin’i Amnôna ny haka azy.

³Fa i Amnôna kosa nanan-tsakaiza natao hoe Jônadaba sady zanakalahin’i Simehà izay rahalahin’i Davida; ary io Jônadaba io dia tena lalin-tsaina.

⁴Ka hoy izy tamin’i Amnôna: — Fa nahoana no maloka endrika isan’andro toy izao ianao, ry zanaky ny mpanjaka? Tsy tianao lazaina amiko ve izany? Dia hoy i Amnôna taminy: — Tiako i Tamara anabavin’i Absalôma rahalahiko.

⁵Ary hoy i Jônadaba taminy: — Mandria eo am-parafaranao, ka manaova sari-marary. Rehefa tonga hamangy anao ny rainao, dia lazao hoe: «Mba avelao i Tamara anabaviko no hitondra sakafo ho ahy, aoka ho eto imasoko no hikarakarany izany mba ho hitako ka hihinanako izay arosony.»

⁶Dia nandry i Amnôna ka nanao sari-marary. Ary tonga ny mpanjaka hamangy azy ka nilazany hoe: — Mba avelao hankatỳ i Tamara anabaviko hanao mofo roa ho ahy eto imasoko hihinanako izay arosony.

⁷Naniraka olona nankany amin’i Tamara i Davida hilaza aminy hoe: — Mankanesa kely any amin’i Amnôna anadahinao ka manamboara sakafo ho azy.

⁸Dia nankany amin’i Amnôna anadahiny i Tamara ka nahita azy teo am-pandriana. Naka koba razazavavy, dia nofetainy ary novolavolainy sy nendasiny ho mofo teo imasony.

⁹Rehefa izany, dia noraisiny ny lapoaly ka narosony azy ny tao anatiny, nefa tsy nety nihinana izy. Ary hoy i Amnôna: — Avoahy avokoa ny olona rehetra. Dia nivoaka ny trano avokoa ny olona rehetra.

¹⁰Ary hoy izy tamin’i Tamara: — Ento atỳ am-parafarako ny sakafo mba hihinanako izay arosonao ahy. Dia nalain’i Tamara ny mofo izay namboariny ka nentiny teo am-parafaran’i Amnôna anadahiny.

¹¹Nefa raha iny nandroso mofo hohaniny iny razazavavy, dia nohazonin’i Amnôna ka nataony hoe: — Avia handry amiko, ranabavy.

¹²Fa hoy izy taminy: — Tsia, ranadahy, aza manao an-keriny ahy, fa tsy fanao eto Israely izany. Aza manao izany zava-pady izany.

¹³Ny amiko, hoentiko mankaiza moa ny henatro? Fa ianao koa dia ho tahaka ny iray amin’ny adala eto Israely. Mitenena re amin’ny mpanjaka fa tsy handa ny hanambadianao ahy izy.

¹⁴Tsy nety nihaino an-drazazavavy anefa i Amnôna fa natanjaka noho izy, ka nanao an-keriny azy ary niray taminy.

¹⁵Nony avy teo dia nankahala azy mafy i Amnôna, ka be lavitra ny fankahalàny azy noho ny fitiavany azy taloha. Hoy i Amnôna taminy: — Mitsangàna ka mandehana any.

¹⁶Fa novaliany hoe: — Tsia, fa ho heloka ratsy kokoa noho izay efa nataonao tamiko ny fandroahanao ahy. Nefa mbola tsy nety nihaino azy ihany i Amnôna.

¹⁷Dia niantso ny zatovolahiny izy ka nanao taminy hoe: — Roahy hiala eto amiko io vehivavy io; dia hidio ny varavarana, rehefa tafavoaka izy.

¹⁸Dia navoakan’ilay mpanompo izy; ary nohidiany ny varavarana, rehefa tafavoaka izy. Nanao akanjo lava misoratsoratra i Tamara; fa izany no fentin’ny zanakavavin’ny mpanjaka, raha mbola virijiny izy.

¹⁹Norarahany lavenona ny lohany ary notriariny ny akanjo lava teny aminy; dia niloloha tanana izy sady nikiakiaka nitomany teny am-pandehanana.

²⁰Ary hoy Absalôma anadahiny taminy: «Nanaovan’i Amnôna anadahinao an-keriny angaha ianao? Mangina aloha, ranabavy, fa anadahinao izy ary aza malahelo amin’izany.» Koa nitoetra irery nalahelo tao an-tranon’i Absalôma anadahiny i Tamara.

²¹Rehefa ren’i Davida mpanjaka izany, dia tezitra mafy izy; kanefa tsy nomeny tsiny i Amnôna satria lahimatoany sady tiany loatra[63].

²²Ary tsy nifampiteny intsony tamin’i Amnôna i Absalôma, satria halan’i Absalôma izy noho ny nanaovany an-keriny an’i Tamara anabaviny.

²³Roa taona taorian’izany, dia nampanety ondry tao Bahàla-Hatsôra akaikin’i Efraîma[64]. Nasain’i Absalôma avokoa ny zanakalahin’ny mpanjaka.

²⁴Nankao amin’ny mpanjaka i Absalôma ka nanao hoe: — Indro hampanety ondry aho, ry mpanjaka; koa mba tongava any amiko ny tenanao sy ireo minisitrao.

²⁵Fa hoy ny mpanjaka tamin’i Absalôma: — Tsia, anaka, aoka tsy handeha avokoa izahay sao dia hanahirana anao. Nikiry ihany i Absalôma, nefa tsy nety nandeha ny mpanjaka fa nitsodrano azy fotsiny.

²⁶Dia hoy i Absalôma: — Raha tsy mety kosa àry ianao, dia aoka i Amnôna rahalahiko no handeha hiaraka aminay. Ary hoy ny mpanjaka taminy: — Fa ahoana izy no handeha hiaraka aminao?

²⁷Mbola nikiry hatrany i Absalôma, ka farany navelan’ny mpanjaka handeha hiaraka aminy ihany i Amnôna sy ireo zanakalahiny hafa rehetra. Dia nanomana fanasana tahaka ny fanasà-mpanjaka i Absalôma.

²⁸Izao kosa no baiko nomeny an’ireo mpanompony: — Jereo tsara, fa rehefa falin-divay ny fon’i Amnôna ka milaza aminareo aho hoe: «Asio i Amnôna!», dia vonoy ho faty izy. Aza matahotra. Moa tsy izaho va no nanome baiko anareo? Koa sahia ary misehoa ho mahery fo!

²⁹Dia notanterahin’ny mpanompon’i Absalôma tamin’i Amnôna araka izay baikon’i Absalôma izany. Dia nitsangana avokoa ny zanakalahin’ny mpanjaka hafa ka samy nitaingina ny borikiny ary nandositra.

³⁰Fa raha mbola teny an-dalana izy ireo, dia efa ren’i Davida ny vaovao hoe: «Novonoin’i Absalôma ho faty avokoa ny zanakalahinao, ka tsy nisy niangana na dia iray aza.»

³¹Dia nitsangana ny mpanjaka ka nandriatra ny akanjony ary nandry tamin’ny tany. Nijoro teo koa ny minisitra rehetra, samy rovitra akanjo avokoa.

³²Fa i Jônadaba zanakalahin’i Simehà izay rahalahin’i Davida kosa nandray fitenenana ka nanao hoe: — Aoka ianao, ry andriamanjaka, tsy hihevitra fa maty avokoa ny tovolahy rehetra zanakao. Tsia, i Amnôna ihany no maty; ary izany dia fanapahan-kevitr’i Absalôma hatramin’ny andro nanaovan’i Amnôna an-keriny an’i Tamara anabaviny.

³³Koa aoka ianao, ry andriamanjaka, tsy hieritreritra fa maty avokoa ny zanakalahinao; tsia, i Amnôna ihany no maty,

³⁴ary nandositra i Absalôma. Fa raha niandrandra ny mpanompo izay nasaina niambina, dia nahita andian’olona marobe nidina ny tendrombohitra tamin’ny lalan’i Hôrônaima. Dia nankany amin’ny mpanjaka ilehio ka nitantara izay zavatra hitany.

³⁵Hoy i Jônadaba tamin’ny mpanjaka: — Indreo tokoa, araka izay efa voalazako taminao, fa tonga ireo zanakalahinao.

³⁶Vao tapitra ny teniny, dia indreo tonga ny zanakalahin’ny mpanjaka samy nigogogogo nitomany; ary mba nanao ranomaso havozona koa ny mpanjaka sy ny minisitra rehetra.

³⁷I Absalôma dia nandositra nankany amin’i Talmay zanakalahin’i Hamihoda sady mpanjakan’i Gesora[65] ka nijanona tany telo taona. Nisaona an-janany hatrany kosa i Davida nandritra izany fotoana izany.

³⁹Ary natsahatr’i Davida mpanjaka ny fanenjehany an’i Absalôma fa efa nionona ny alahelony tamin’ny nahafatesan’i Amnôna.