Read DIEM PROTESTANTA 2 Samoela 20 Bible Online

2 Samoela 20 - DIEM PROTESTANTA bible

2 Samoela 20

¹Fa nisy olona tena ratsy fanahy teo natao hoe Sebà, zanakalahin’i Bikrỳ sady Benjaminita. Nitsoka anjomara izy sady nanao hoe: — Tsy manana anjara amin’i Davida isika ary tsy misy zavatra iombonantsika amin’io zanakalahin’i Jisay io! Samia mody any amin’ny fonenany avy, ry Israelita ô[98]!

²Ary nandao an’i Davida avokoa ny lehilahy israelita avaratra, ka nanaraka an’i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ. Fa ny lehilahy jodeanina kosa nifikitra tamin’ny mpanjakany ihany, ka tafaraka taminy hatreo Jôrdàna ka hatrany Jerosalema.

³Raha vao tonga tao an-tranony tany Jerosalema i Davida mpanjaka, dia naka ireo vaditsindrano folo izay najanony hiandry ny trano, ka nametraka azy tamin’ny trano iray tsara ambina. Nokojakojainy sy novelominy izy ireo saingy tsy niraisany intsony. Nahibony tao mandra-pahafatiny ireo, ka tonga mpitondratena velom-bady[99].

⁴Hoy ny mpanjaka tamin’i Hamasà: — Vorio ho eto amiko ato anatin’ny telo andro ny miaramila jodeanina rehetra, ary aoka mba ho eto koa ianao.

⁵Dia lasa i Hamasà namory ny tafika jodeanina; nefa dia taran’ny fe-potoana izay nomen’i Davida azy izy.

⁶Ka hoy i Davida tamin’i Abisay: — Ankehitriny dia efa mampidi-doza antsika mihoatra noho i Absalôma i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ. Koa ento ny miaramila mpiambina ahy, dia enjeho izy, fandrao mahazo tanàna mimanda, ka ho dify ny masontsika.

⁷Nivoaka an’i Jerosalema nanaraka an’i Abisay koa ny olon’i Jôaba sy ny Keretita ary ny Peletita, izany hoe ny kalaza rehetra, ka nanenjika an’i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ.

⁸Rehefa tonga teo amin’ilay vato lehibe tao Gibehôna[100] kosa ireo, dia avy nitsena azy i Hamasà. Tamin’izay ny nanaovan’i Jôaba dia ny akanjo miaramila nisy ilay fehikibo nihanton’ny sabatra mbamin’ny tranony; ka nony nandroso izy, dia latsaka ilay sabatra.

⁹Ary hoy i Jôaba tamin’i Hamasà: — Manahoana ianao, ry rahalahy? Noraisin’i Jôaba tamin’ny tanany ankavanana ny volombavan’i Hamasà mba horohany.

¹⁰Tsy nahatandrina ny sabatra izay noraisin’ny tanan-kavian’i Jôaba anefa i Hamasà; kanjo nasian’i Jôaba tamin’ny kibony izy, ka nivaroraka tamin’ny tany ny tsinainy. Ary matin’izany izy, fa tsy nasian’i Jôaba fanindroany akory. Dia lasa i Jôaba sy i Abisay mirahalahy nanenjika an’i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ.

¹¹Nisy miaramilan’i Jôaba iray nijanona teo akaikin’ny fatin’i Hamasà ka nanao hoe: «Izay mpomba an’i Jôaba sy mpiandany amin’i Davida, dia aoka izy hanaraka an’i Jôaba!»

¹²Amin’izany i Hamasà dia nihosin-dra teo afovoan-dalana. Rehefa hitan’ilay miaramila fa nijanona ny olona rehetra, dia nesoriny teo amin’ny lalana ny fatin’i Hamasà ka notarihiny ho any an-tsaha sy norakofany lamba, satria tsikariny fa izay rehetra tonga teo aminy dia nijanona avokoa.

¹³Vao nesoriny teo amin’ny lalana izany, dia lasa nanaraka an’i Jôaba ny tsirairay mba hanao haza lambo an’i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ.

¹⁴Notetezin’i Sebà avokoa ny fokon’i Israely avaratra, hatrany Abela-Bety-Mahakà; ary ny Berita rehetra dia nivory ka niditra nanaraka azy tao koa[101].

¹⁵Tonga kosa ry i Jôaba nanao fahirano an’i Sebà tao Abela-Bety-Mahakà, ary nanangana tovon-tany mitovy haavo amin’ny manda ivelan’ny tanàna. Dia nanomboka nandrava ny manda ny tafika manontolo izay niaraka tamin’i Jôaba mba handrodana izany.

¹⁶Fa nisy vehivavy hendry niantsoantso avy tao an-tanàna nanao hoe: — Henoy! Henoy kely e! Mba lazao i Jôaba hanatona etỳ fa te hiresaka aminy aho.

¹⁷Rehefa nanatona an-dravehivavy izy, dia nilazany hoe: — Ianao va no Jôaba? Ka novaliany hoe: — Eny, izaho no izy. Ary hoy indray ravehivavy taminy: — Mba henoy teny aho mpanompovavinao. Ka hoy i Jôaba: — Mihaino anao aho.

¹⁸Dia hoy ravehivavy taminy: — Fitenin’ny olona taloha ny hoe: «Anontanio ny mponin’i Abela, dia ho vita mora ny raharaha»

¹⁹Amiko dia anisan’ny tia fihavanana sy mahatoky indrindra amin’i Israely ny mponina eto; kanefa dia tadiavinao ho ravana ity tanàna anisan’ny lehibe amin’i Israely ity. Nahoana no holevoninao ny fananan’ny TOMPO?

²⁰Namaly kosa i Jôaba hoe: — Sanatria dia sanatria amiko ny handevona sy handrava na inona na inona.

²¹Tsy izany mihitsy, fa misy lehilahy iray avy any amin’ny tendrombohitr’i Efraîma, atao hoe Sebà zanakalahin’i Bikrỳ izay efa nikomy hamely an’i Davida mpanjaka. Izy ihany no atolory ahy dia hiala amin’ny tanàna aho. Dia hoy ravehivavy tamin’i Jôaba: — Ao àry fa hatsipinay aminao ankoatra ny manda ny lohany.

²²Nikabarian-dravehivavy tamim-pahendrena avokoa ny mpiray tanàna, dia notapahina ny lohan’i Sebà zanakalahin’i Bikrỳ ka natsipy teny amin’i Jôaba. Notsofin’i Jôaba ny anjomara, dia tsy nanao fahirano ny tanàna intsony ny miaramilany ary samy namonjy ny fonenany avy. I Jôaba kosa mbola niverina tany Jerosalema ho eo amin’ny mpanjaka.

²³I Jôaba no filohan’ny tafika manontolo tamin’i Israely; i Benaià zanakalahin’i Joiadà no lehiben’ny Keretita sy Peletita mpiambina an’i Davida;

²⁴i Adôrama no tonian’ny asam-panompoana; i Jôsafata zanakalahin’i Ahiloda no mpitahiry ny raki-tsoratra;

²⁵i Sevà no mpitantsoratra; i Tsadôka sy i Abiatara no mpisorona;

²⁶ary i Hîrà, ilay Jairita, no mpanolotsain’i Davida.