Read DIEM PROTESTANTA 1 Mpanjaka 19 Bible Online

1 Mpanjaka 19 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Mpanjaka 19

¹Notantarain’i Ahaba tamin’i Jezebela avokoa izay nataon’i Elià, dia ny namonoany ho faty ny mpaminan’i Bahala rehetra tamin’ny sabatra.

²Ary nandefa iraka tany amin’i Elià i Jezebela hanao hoe: «Enga anie ka hataon’ireo andriamanitra amiko ny famaizana faran’izay henjana indrindra, raha tsy afako toy ny nanaovanao ny ain’ny iray tamin’ireny koa ny ainao rahampitso tahaka izao!»

³Dia natahotra i Elià, ka nitsoaka nandositra namonjy ny ainy. Tonga tany Beera-Seba izay any Joda izy, ary navelany tao ny mpanompony.

⁴Fa izy kosa nandeha lalana indray andro hankany an-taniefitra; ka rehefa tonga tany izy, dia nipetraka teo ambanin’ny hazo kely midoroboka iray. Ary nangataka ho faty izy ka nanao hoe: — TOMPO ô, aoka izay! Alao ny aiko ankehitriny fa tsy tsara noho ny razako aho.

⁵Dia nandry izy ka natory teo ambanin’ilay hazo kely midoroboka. Ary indro nisy anjely nanohina azy ka nanao taminy hoe: — Mifohaza ka mihinàna.

⁶Dia nijery izy ka indro nisy mofo voaendy tamin’ny vato mahamay sy rano iray tavoara teo anilan’ny lohany. Rehefa avy nihinana sy nisotro izy, dia nandry indray;

⁷nefa niverina ilay anjelin’ny TOMPO ka nanohina azy sady nanao hoe: — Mifohaza ary mihinàna, fa mbola tena lavitra ny halehanao.

⁸Dia nifoha i Elià ka nihinana sy nisotro. Rehefa nahazo hery tamin’izay nohaniny izy, dia nandeha efapolo andro sy efapolo alina hatrany Hôreba tendrombohitr’Andriamanitra.

⁹Rehefa tonga tao Hôreba i Elià, dia niditra tao amin’ny zohy iray[133] ka natory tao. Ary nisy tenin’ny TOMPO taminy nanao hoe: — Inona no ataonao eto, ry Elià?

¹⁰Dia hoy ny navaliny: — Fatratra loatra ny fitiavako Anao, ry TOMPO Andriamanitr’izao rehetra izao ô, koa tsy tantiko intsony ny nandaozan’ireo Israelita ny fanekempihavananao; ny alitaranao noravany, ny mpaminaninao novonoiny ho faty; ary dia izaho irery ihany no sisa, nefa mbola mitady hahafaty ahy koa izy[134].

¹¹Dia hoy ny TOMPO hoe: — Mivoaha tao ka mitsangàna eo an-tendrombohitra eo anatrehako fa handalo Aho. Dia nisy rivotra nifofofofo mafy izay nampitresaka ny tendrombohitra ary nanamontsana ny vatolampy teo anatrehan’ny TOMPO; nefa tsy tao amin’izany rivotra izany ny TOMPO. Rehefa nitsahatra ny rivotra, dia nisy horohorontany; nefa tsy tao amin’ny horohorontany ny TOMPO.

¹²Taorian’ny horohorontany dia nisy afo; nefa tsy tao amin’ny afo ny TOMPO. Ary nanarakaraka ny afo, dia nisy ritsoka malefaka.

¹³Fa raha vao nahare izany i Elià, dia nisaron-tava tamin’ny akanjobeny ka lasa nivoaka ary nitsangana teo am-bava zohy. Dia nisy feo niteny taminy indray nanao hoe: — Inona no ataonao eto, ry Elià?

¹⁴Dia hoy izy hoe: — Fatratra loatra ny fitiavako Anao, ry TOMPO Andriamanitr’izao rehetra izao ô, koa tsy tantiko intsony ny nandaozan’ireo Israelita ny fanekempihavananao; ny alitaranao noravany, ny mpaminaninao novonoiny ho faty; izaho irery ihany no sisa, nefa dia mbola mitady hahafaty ahy koa izy.

¹⁵Fa hoy ny TOMPO taminy: — Mandehana miverina amin’ny lalana mamaky ny taniefitra akaikin’i Damasy. Rehefa tonga any ianao, dia hosory ho mpanjakan’i Siria i Hazaela[135];

¹⁶hosory ho mpanjakan’i Israely[136] koa i Jehò zanakalahin’i Nimsỳ; ary hosory ho mpaminany handimby anao i Elisà zanakalahin’i Safata sady avy any Abela-Mehôlà.

¹⁷Izay afa-mandositra ny sabatr’i Hazaela, dia ho fatin’i Jehò; ary izay afa-mandositra ny sabatr’i Jehò kosa dia ho fatin’i Elisà.

¹⁸Nefa hamelako fito arivo lahy ihany amin’i Israely, dia izay rehetra tsy mba nandohalika tamin’ny andriamanitra Bahala[137] sady tsy nanoroka ny sarivongany.

¹⁹Rehefa niala teo i Elià, dia nahita an’i Elisà zanakalahin’i Safata izay teo am-piasana tany. Omby 24 no teo anoloany ary izy no amin’ny roa farany. Raha nandalo teo akaikiny i Elià, dia nanipy ny akanjobeny hanarona azy[138].

²⁰Dia nandao ny omby i Elisà, ka nihazakazaka nanaraka an’i Elià sady nanao hoe: — Avelao aho aloha hanoroka ny raiko sy ny reniko vao hanaraka anao. Ary hoy i Elià taminy: — Mandehana miverina, fa naninona anao moa aho[139]!

²¹Dia niala teo aminy i Elisà ka naka omby roa nataony sorona. Natonony tamin’ny hazon-jioga ny hena ka nomeny hohanin’ny olona izay teo. Ary niainga izy ka nanaraka an’i Elià sady nanompo azy.