Read DIEM PROTESTANTA 1 Mpanjaka 22 Bible Online

1 Mpanjaka 22 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Mpanjaka 22

¹Roa taona no tsy nisian’ny ady intsony teo amin’i Siria sy i Israely.

²Fa tamin’ny taona fahatelo dia nankany amin’ny mpanjakan’i Israely i Jôsafata mpanjakan’i Joda.

³Ary hoy ny mpanjakan’i Israely tamin’ny manamboninahiny: «Fantatrareo tsara fa antsika ny tanànan’i Ramôta any Gilehada[148], koa inona no isalasalantsika tsy haka izany amin’ny mpanjakan’i Siria?»

⁴Ary hoy izy tamin’i Jôsafata: — Mba hiaraka amiko hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve ianao? Dia novaliany hoe: — Eny, fa tahaka ny tenanao ihany aho, ka ny tafiko dia tafikao, ary ny soavaliko dia soavalinao.

⁵Mbola niteny tamin’ny mpanjakan’i Israely indray i Jôsafata ka nanao hoe: — Mba anontanio aloha ny TOMPO.

⁶Ary novorin’ny mpanjakan’i Israely ny mpaminaniny tokony ho efajato[149] ka nanontaniany hoe: — Handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve aho, sa tsia? Dia novalian’ireo hoe: — Mandehana fa hatolotry ny Tompo eo an-tananao ny tanàna.

⁷Ary hoy kosa i Jôsafata: — Moa tsy misy mpaminan’ny TOMPO koa ve eto mba hanontaniantsika?

⁸Dia novalian’ny mpanjakan’i Israely hoe: — Mbola misy lehilahy iray ahazoantsika manontany ny TOMPO ao, dia i Mikaià zanakalahin’i Jimlà; saingy halako izy, satria tsy mba maminany soa ho ahy fa loza hatrany. Ka hoy i Jôsafata: — Aza miteny izany ianao, ry mpanjaka.

⁹Tamin’izay dia niantso tandapa anankiray ny mpanjakan’i Israely, ka nandidy azy haka faingana an’i Mikaià zanakalahin’i Jimlà.

¹⁰Ary ny mpanjakan’i Israely sy ny mpanjakan’i Joda dia samy nipetraka teo amin’ny sezafiandrianany sy efa niakanjo ny fanamiany avy, teo amin’ny kianja manoloana ny vavahadin’i Samaria, nandritra ny naminanian’ireo mpaminany rehetra ireo.

¹¹Fa i Tsedekià, zanakalahin’i Kenahanà, dia namboatra tandro-by ka niteny hoe: — Izao no lazain’ny TOMPO: «Ireto tandroka ireto no hanotoanao ny tafika sirianina mandra-paharingany.»

¹²Dia nilaza hafatra toy izany avokoa ny mpaminany rehetra ka nanao hoe: — Tafiho i Ramôta-Gilehada fa ho resinao, ry mpanjaka! Eny, hatolotry ny TOMPO eo an-tananao io tanàna io.

¹³Ilay iraka izay nandeha naka an’i Mikaià kosa dia niteny taminy hoe: — Indro efa iray teny avokoa izao ireo mpaminany, ka milaza soa ho an’ny mpanjaka; enga anie ny teninao mba ho tahaka ny azy, ka hilaza soa ihany koa.

¹⁴Fa hoy i Mikaià hoe: — Velona ny TOMPO, ka mianiana aho fa izay lazain’ny TOMPO amiko ihany no hambarako.

¹⁵Rehefa tonga teo anatrehan’ny mpanjaka izy, dia nanontaniany hoe: — Ry Mikaià, handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve isika sa hijanona ihany? Ka hoy ny navaliny azy: — Mandehana fa handresy ianao, ry andriamanjaka, ary hatolotry ny TOMPO eo an-tananao io tanàna io.

¹⁶Fa hoy indray ny mpanjaka taminy: — Impiry moa no hampianianako anao mba tsy hilaza amiko afa-tsy ny marina ihany amin’ny anaran’ny TOMPO?

¹⁷Dia hoy ny navalin’i Mikaià: — Hitako fa ny tafik’i Israely manontolo dia niely teny an-tendrombohitra toy ny ondry tsy misy mpiandry[150]. Ary ny TOMPO niteny hoe: «Tsy mana-mpifehy intsony ireo miaramila ireo, ka aoka izy samy hody soa aman-tsara any an-tranony avy.»

¹⁸Dia hoy ny mpanjakan’i Israely tamin’i Jôsafata: — Tsy efa voalazako taminao va fa tsy mba mety maminany soa ho ahy izy fa loza ihany?

¹⁹Ary hoy indray i Mikaià: — Henoy àry ny tenin’ny TOMPO: Hitako nipetraka teo amin’ny sezafiandrianany manko ny TOMPO; ary ireo anjeliny marobe any an-danitra nijoro teo ankavanany sy teo ankaviany.

²⁰Ka hoy ny TOMPO nanontany hoe: «Iza no hitaona an’i Ahaba handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada mba hahafaty azy any?» Ary samy nanana ny fomba famaliny avy ny tsirairay.

²¹Fa nandroso ka nitsangana teo anoloan’ny TOMPO ny fanahy anankiray ary nanao hoe: «Izaho no hitaona azy!» Hoy kosa ny TOMPO hoe: «Amin’ny fomba ahoana?»

²²Dia hoy izy: «Handeha aho, ka ho tonga fanahy mandainga ao am-bavan’ireo mpaminanin’i Ahaba rehetra». Ary hoy indray ny TOMPO: «Ho voataonanao tokoa izy, sady zavatra manavanana anao izany; ndeha àry ka ataovy!»

²³Ankehitriny, raha ny TOMPO efa nanisy fanahy mandainga ao am-bavan’ireto mpaminaninao rehetra ireto, dia satria IZY mihitsy no efa nilaza ny loza hanjo anao.

²⁴Tamin’izay nanatona an’i Mikaià i Tsedekià zanakalahin’i Kenahanà, ka namely tehamaina azy sady nanao hoe: — Niala tamiko ve ny Fanahin’ny TOMPO mba hiteny aminao?

²⁵Dia novalian’i Mikaià hoe: — Indro fa ho hitanao izany amin’ny andro izay hitsofotsofohanao efitrano mba hiery.

²⁶Tamin’izay ny mpanjakan’i Israely dia nibaiko hoe: — Sambory i Mikaià, dia ento miverina any amin’i Amôna governoran’ny tanàna sy any amin’i Jôasy zanako lahy,

²⁷ka lazao ireo fa baiko avy amiko ny hanaovana ity olona ity an-tranomaizina ary ny hamahanana azy mofo kely sy rano kely fotsiny mandra-piveriko soa aman-tsara.

²⁸Fa hoy kosa i Mikaià: — Raha tàhiny ka tafaverina soa aman-tsara ianao, dia tsy nampitenenin’ny TOMPO[151] aho tsy akory.

²⁹Dia lasa nanafika an’i Ramôta-Gilehada ny mpanjakan’i Israely sy i Jôsafata mpanjakan’i Joda.

³⁰Ary hoy ny mpanjakan’i Israely tamin’i Jôsafata: — Hody olon-kafa aho, dia hirotsaka an’ady; fa ianao kosa miakanjoa ny fanamianao ihany. Dia nody olon-kafa ny mpanjakan’i Israely ka nirotsaka an’ady.

³¹Fa ny mpanjakan’i Siria kosa efa nanome baiko ireo komandy 32 mifehy ny kalesiny mba tsy hamely miaramila tsotra na mpitari-tafika fa ny mpanjakan’i Israely ihany.

³²Nony nahita an’i Jôsafata ireo komandin-kalesy, dia nihevitra azy ho ny mpanjakan’i Israely mihitsy. Dia isangodinany hiadiana izy; kanjo niantsoantso mafy i Jôsafata.

³³Rehefa hitan’ireo komandin-kalesy fa tsy ny mpanjakan’i Israely io, dia nialany.

³⁴Ary nisy miaramila sirianina anankiray nandefa zana-tsipîka tsy nahy, ka nahavoa ny mpanjakan’i Israely teo anelanelan’ny famavàn’ny akanjo vy fiarovan-tratrany. Dia hoy ity mpanjaka tamin’ny mpamily ny kalesiny: — Ahodino ny kalesy, ka ento miala ny toeram-piadiana aho fa maratra mafy.

³⁵Kanefa nihamafy ny ady tamin’izay andro izay; koa tsy maintsy notohanana ny mpanjaka mba hitsangana teo amin’ny kalesiny nanoloana ny tafika sirianina; ary maty izy nony hariva ny andro, fa nitsika tao anatin’ny kalesiny ny ra tamin’ny ratrany.

³⁶Rehefa nilentika ny masoandro, dia nanako eran’ny toby izao antsoantso izao hoe: — Samia mody any an-tanànany sy any amin’ny taniny avy,

³⁷fa maty ny mpanjaka[152]! Dia nentina tany Samaria ny razana ka nalevina tao.

³⁸Ary rehefa nosasana teo amin’ny farihin’i Samaria ny kalesin’i Ahaba, dia avy ny alika nilelaka ny rany, ary ny mpivarotena nandro teo, araka ny tenin’ny TOMPO[153].

³⁹Ny sisa amin’ny tantaran’i Ahaba ary koa ny zavatra hafa rehetra vitany, ny trano ivoara nataony sy ny tanàna rehetra naoriny, dia voasoratra ao amin’ny boky milohateny hoe Asan’ireo mpanjakan’i Israely.

⁴⁰Rehefa lasa nodimandry any amin’ny razany izy, dia i Ahazià zanany lahy no nanjaka nandimby azy.

⁴¹Tamin’ny taona fahefatra nanjakàn’i Ahaba mpanjakan’i Israely no tonga mpanjakan’i Joda i Jôsafata zanakalahin’i Asà.

⁴²Feno 35 taona i Jôsafata fony vao nanjaka, ary naharitra 25 taona no nanjakàny tany Jerosalema. Ny anaran-dreniny dia i Hazobà, zanakavavin’i Silehỳ.

⁴³Narahiny avokoa ny toetran’i Asà rainy ka tsy niala tamin’izany izy, fa nanao izay mahitsy eo imason’ny TOMPO.

⁴⁴Kanefa ny toeram-panasinana tsy voafongotra, fa ny olona dia mbola nanao sorona sy nandoro azy hanetona teny ihany.

⁴⁵Ary nanao fanekempihavanana tamin’ny mpanjakan’i Israely i Jôsafata.

⁴⁶Ny sisa amin’ny tantaran’i Jôsafata ary koa ny herimpo nasehony sy ny ady natrehiny, dia voasoratra ao amin’ny boky milohateny hoe Asan’ireo mpanjakan’i Joda.

⁴⁷Izy no namongotra teo amin’ny tany ireo lehilahy sy vehivavy nitolo-tena hijangajanga ho fanompoan-tsampy ka mbola velona tamin’ny andron’i Asà rainy.

⁴⁸Tsy nisy mpanjaka tany Edôma tamin’izany fotoana izany, fa governora notendren’ny mpanjaka ihany[154].

⁴⁹Nanamboatra sambo vaventy haka volamena any Ôfira[155] i Jôsafata; nefa tsy afa-niainga ireo sambo ireo, satria rendrika tao Hetsiôny-Gebera.

⁵⁰Dia hoy i Ahazià zanakalahin’i Ahaba tamin’i Jôsafata: — Aoka hiaraka amin’ny tantsambonao ny tantsamboko. Fa tsy nety i Jôsafata.

⁵¹Ary rehefa lasa nodimandry any amin’ny razany i Jôsafata, dia nalevina am-pasan-drazana tao an-tanànan’i Davida; ary i Jôrama zanany lahy no nanjaka nandimby azy.

⁵²Tamin’ny taona faha-17 nanjakàn’i Jôsafata mpanjakan’i Joda no tonga mpanjakan’i Israely tao Samaria i Ahazià zanakalahin’i Ahaba; ary naharitra roa taona no nanjakàny tamin’i Israely.

⁵³Nanao izay ratsy eo imason’ny TOMPO izy fa nanaraka ny toetran’ny rainy sy ny reniny ary ny toetran’i Jerôbohama izay zanakalahin’i Nebata sady nampanota an’i Israely.

⁵⁴Nanompo an’i Bahala sady niankohoka teo anatrehany izy ary nampahatezitra ny TOMPO Andriamanitr’i Israely tahaka izay nataon-drainy ihany.