Read DIEM PROTESTANTA 1 Tantara 21 Bible Online

1 Tantara 21 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Tantara 21

¹Dia nitsangana hampidi-doza an’i Israely i Satàna ka nitaona an’i Davida hanisa ny vahoaka israelita.

²Dia hoy i Davida tamin’i Jôaba sy tamin’ireo lehiben’ny vahoaka: — Ndeha isao ny Israelita manomboka ao Beera-Seba ka miafara any Dana; ary ento atỳ amiko ny tena isany mba ho fantatro.

³Dia hoy i Jôaba hoe: — Ry andriamanjaka ô, hampitomboin’ny TOMPO ho injaton’izao anie ny isan’ny vahoakany! Efa mpanomponao izy rehetra. Koa nahoana ianao, ry andriamanjaka, no mitady an’izany fanisam-bahoaka izany? Nahoana ianao no hitarika fahotana ho amin’i Israely[150]?

⁴Saingy tsy azon’i Jôaba nolavina ny didin’ny mpanjaka; ka niainga ry i Jôaba nitety an’i Israely manontolo, ary niverina tao Jerosalema.

⁵Dia natolotr’i Jôaba an’i Davida ny tarehimarika vokatry ny fanisam-bahoaka: i Israely manontolo dia nisy 1 100 000 ny lehilahy matanjaka mahatam-piadiana, ary i Joda dia nisy 470 000.

⁶Fa ny fokon’i Levỳ sy i Benjamîna dia tsy mba nanaovan-dry i Jôaba fanisana niaraka tamin’ireo, satria tena tsy nankasitrahin’i Jôaba ny didin’ny mpanjaka.

⁷Tsy sitrak’Andriamanitra izany zavatra izany, ka nasiany mafy i Israely.

⁸Ary hoy i Davida tamin’Andriamanitra: — Efa nanao fahotana lehibe aho tamin’izao nataoko izao. Koa ankehitriny, mifona aminao aho mpanomponao, mba avelao ny heloko fa efa nanao fahadalana lehibe tokoa aho!

⁹Ary hoy ny TOMPO tamin’i Gada, mpanolotsainan’i Davida:

¹⁰— Ndeha mitenena amin’i Davida hoe: «Izao no lazain’ny TOMPO: Famaizana telo no ataoko eto anoloanao, koa fidio izay iray hampihariko aminao».

¹¹Dia nankany amin’i Davida i Gada ka nanao taminy hoe: — Izao no lazain’ny TOMPO: «Mifidiana ianao:

¹²telo taona hisian’ny mosary ve; sa telo volana haharesy anao eo anatrehan’ny mpiady aminao sy hahatraran’ny sabatry ny fahavalonao anao; sa telo andro hamelezan’ny TOMPO amin’ny sabatra, dia ny aretina pesta, ka ny anjelin’ny TOMPO no hanao fandringanana eran’ny tanin’i Israely? Koa hevero tsara izay valin-teny hoentiko any amin’Ilay naniraka ahy.

¹³Ary hoy i Davida tamin’i Gada: — Sanganehana mafy aho; nefa aleoko ho azon’ny tanan’ny TOMPO toy izay ho azon’ny tanan’olombelona, satria lehibe tokoa ny famindrampon’ny Tompo!

¹⁴Dia aretina pesta no nalefan’ny TOMPO hamelezana an’i Israely, ka nahafatesana fito alina ny Israelita.

¹⁵Ary nirahin’Andriamanitra hankany Jerosalema ilay anjely mba handringana azy; saingy, raha iny nandringana tao iny ilay anjely, ny TOMPO kosa nijery ka nanenina ny amin’izany loza izany sady niteny tamin’ilay anjely mpandringana hoe: — Aoka izay! Aketraho ny tananao ankehitriny! Tamin’izay ity anjelin’ny TOMPO dia nitsangana teo anilan’ny famoloan’ilay Jebosita[151] atao hoe Araonà.

¹⁶Nony natopin’i Davida ny masony, dia ilay anjelin’ny TOMPO no hitany nitsangana teo anelanelan’ny tany sy ny lanitra sady nitana sabatra voatsoaka izay natondrony manandrify an’i Jerosalema. Dia niankohoka i Davida sy ny loholona, izay efa samy nitafy lamba fisaonana rahateo.

¹⁷Ary hoy i Davida tamin’Andriamanitra: — Tsy izaho ve no nandidy hanisa ny vahoaka? Izaho mihitsy no nanota sy tena nanao izany zava-dratsy izany; fa ireo vahoaka andianondriko ireo kosa, inona moa no mba nataony? Ry TOMPO Andriamanitro ô, mifona aminao re aho, aoka ny tananao hamely ahy sy ny fianakaviako; fa aza dia ny vahoakanao no asianao amin’ny areti-mandringana.

¹⁸Dia hoy ilay anjelin’ny TOMPO tamin’i Gada: — Lazao i Davida mba hiakarany hanangana alitara ho an’ny TOMPO eo amin’ny famoloan’i Araonà izay Jebosita.

¹⁹Dia niakatra i Davida, araka ny teny nolazain’i Gada tamin’ny anaran’ny TOMPO.

²⁰I Araonà dia nively vary tamin’izay. Ary niherika izy ka nahita an’ilay anjely; ny zanany efa-dahy izay niaraka taminy kosa dia lasa niery.

²¹Ary nanatona an’i Araonà i Davida; vao nijery kosa i Araonà ka nahita an’i Davida, dia niala teo amin’ny famoloana ka nihohoka tamin’ny tany teo anatrehan’i Davida.

²²Dia hoy ny mpanjaka tamin’i Araonà: — Mba omeo ahy ny tokotany misy ity famoloana ity, mba omeo ahy araka izay tena vidiny haloa vola; fa hanorenako alitara ho an’ny TOMPO izany mba hitsaharan’ny areti-mandringana tsy hamely ny vahoaka.

²³Fa hoy i Araonà tamin’i Davida: — Ento ho anao ny tokotany, ry andriamanjaka, ary ataovy izay sitrakao; indreto ny ombiko omeko anao koa ho sorona dorana manontolo, ny rambaramba ho kitay, ary ny vary ho fanatitra. Omeko anao avokoa ireo rehetra ireo.

²⁴Hoy kosa i Davida mpanjaka tamin’i Araonà; — Tsia, fa hovidiko mihitsy ny tokotany, araka ny tena vidiny haloa vola; fa tsy izay anao no halaiko ho an’ny TOMPO ary tsy zavatra azoko maimaim-poana no hataoko sorona dorana manontolo.

²⁵Dia nomen’i Davida sekela volamena eninjato i Araonà ho vidin’ny tokotany.

²⁶Teo no nanorenan’i Davida alitara ho an’ny TOMPO; ary nanolotra sorana dorana manontolo sy sorom-pihavanana izy sady niantso ny TOMPO, ka novaliany tamin’ny afo avy tany an-danitra, dia afo izay latsaka teo amin’ny alitara nisy ny sorona dorana manontolo.

²⁷Dia nodidian’ny TOMPO ilay anjely mba hampiditra ny sabany tamin’ny tranony.

²⁸Nony hitan’i Davida namaly vavaka azy ny TOMPO teo amin’ny famoloan’i Araonà izay Jebosita, dia nanjary nanolotra sorona teo izy isaky ny fotoanandro sahaza.

²⁹Tamin’izay ny tranolain’ny TOMPO (tranolay nataon’i Mosesy tany an-taniefitra) sy ny alitara fanolorana sorona dorana manontolo dia teo amin’ny Toeramasina tao Gibehôna[152];

³⁰nefa tsy afaka nankany i Davida mba hanontany an’Andriamanitra, satria natahorany loatra ny sabatr’ilay anjelin’ny TOMPO.