Read DIEM PROTESTANTA 2 Tantara 20 Bible Online

2 Tantara 20 - DIEM PROTESTANTA bible

2 Tantara 20

¹Taorian’izay, dia avy hiady tamin’i Jôsafata ny Môabita sy ny Hamônita mbamin’ny Mehonita[112] sasany.

²Ary nisy olona tonga nanambara tamin’i Jôsafata hoe: — Indreo misy tafika goavana avy any atsinanan’ny Ranomasina Maty sy avy any amin’ny faritr’i Edôma ho tonga hiady aminao; ary indreo izy ao Hatsetsôna-Tamara, izany hoe Haîna-Gedỳ[113].

³Dia natahotra i Jôsafata ka nanapa-kevitra hanontany ny TOMPO sady niantso andro fifadian-kanina manerana an’i Joda manontolo.

⁴Dia niangona ny Jodeanina rehetra hangata-bonjy amin’ny TOMPO; eny, avy tamin’ny tanànan’i Joda rehetra no niaingany hanao izany.

⁵Voahodidin’ny mponin’i Joda sy i Jerosalema tafangona i Jôsafata no nijoro tao an-tranon’ny TOMPO, teo anoloan’ilay kianja vaovao,

⁶ka nivavaka nanao hoe: — Ry TOMPO Andriamanitry ny razanay ô, Ianao tokoa no Andriamanitra any an-danitra. Ianao no mifehy ny fanjakana rehetra eo amin’ny firenena isan-tokony, ary eo an-tananao ny hery amam-pahefana ka tsy misy mahatohitra Anao.

⁷Ry Andriamanitray ô, Ianao no nandroaka ny mponina tamin’ity tany ity hiala teo anoloan’i Israely vahoakanao ka nanome mandrakizay an’izany ho an’ny taranak’i Abrahama sakaizanao[114].

⁸Ary nonina teto izy ka nanorina Toeramasina ho an’ny anaranao sady niteny hoe:

⁹«Raha manjo anay ny loza, na ady na famaizana na areti-mandringana na mosary, ka hijoro manatrika ity tempoly ity izahay, fa ny anaranao no amin’ity trano ity, ary hiantso vonjy aminao noho ny fahorianay, dia hihaino Ianao ka hamonjy[115].»

¹⁰Ankehitriny, indreo ny Hamônita sy ny Môabita ary koa ny Edômita avy any an-tendrombohitra Sehîra. Fony niala tany Ejipta ny Israelita razanay, dia tsy navelanao hanafika azy, ka nivily lalana[116] fa tsy nandringana azy;

¹¹kanefa indreo izy namaly ratsy anay ka avy handroaka anay amin’ny tany nomenao ho fanananay.

¹²Ry Andriamanitray ô, tsy hanafay azy ireo va Ianao? Izahay manko tsy manan-kery hanoherana izany tafika goavana avy hamely anay izany, ka tsy hitanay izay hatao; fa Ianao kosa no andrandrain’ny masonay.

¹³Ny Jodeanina rehetra, mbamin’ny vadiny aman-janany koa, dia samy nitsangana nivavaka teo anatrehan’ny TOMPO.

¹⁴Teo anivon’izany vahoaka tafangona izany i Jahaziela, levita zanakalahin’i Zakarià sy zafin’i Benaià sy zafiafin’i Jehiela ary zafindohalik’i Matanià sady anisan’ny taranak’i Asafa, dia voatsindrin’ny Fanahin’ny TOMPO,

¹⁵ka niteny hoe: — Mihainoa tsara ianareo, ry Joda iray manontolo sy ry mponin’i Jerosalema, ary indrindra ianao, ry Jôsafata mpanjaka. Izao no lazain’ny TOMPO aminareo: «Aza matahotra na mivadi-po ny amin’io tafika goavana io, fa tsy anareo ny ady, fa Ahy Andriamanitrareo.

¹⁶Rahampitso dia midîna hiady amin’ny fahavalonareo izay miakatra amin’ny fiakarana Hatsitsa izao. Ianareo kosa hahita azy eo amin’ny faran’ny lohasahan-driaka tandrifin’ny taniefitr’i Jeroela[117].

¹⁷Ry mponin’i Joda sy i Jerosalema, tsy ianareo anefa no hiady amin’ity; mijanòna tsara fotsiny, fa ho hitanareo ny hamonjen’ny TOMPO anareo. Aza matahotra na mivadi-po; rahampitso dia miaingà hifanehatra amin’io tafika io, fa ny TOMPO no hiaraka aminareo[118].»

¹⁸Dia niankohoka tamin’ny tany i Jôsafata; ary ny Jodeanina rehetra sy ny mponin’i Jerosalema koa dia niankohoka teo anatrehan’ny TOMPO mba hitsaoka AZY.

¹⁹Nitsangana kosa ny levita, anisan’ny tarika kehatita sy kôrahita, mba hidera ny TOMPO Andriamanitr’i Israely, tamin’ny feo mafy tokoa.

²⁰Nifoha maraina koa ireto Jodeanina sy mponin’i Jerosalema ny ampitso, dia niainga nankany amin’ny taniefitr’i Tekôa. Teo am-piaingàny, dia nitsangana i Jôsafata ka nanao hoe: — Mihainoa ahy ianareo, ry Jodeanina sy ry mponin’i Jerosalema. Matokia ny TOMPO Andriamanitrareo, dia tsy ho voahozongozona ianareo; matokia ny mpaminaniny, dia handresy ianareo!

²¹Rehefa niara-nidinika tamin’ny vahoaka i Jôsafata, dia nanendry mpihira hialoha ny tafika, ka hanao fanamiana masina sady hidera ny TOMPO hanao hoe: «Miderà ny TOMPO ianareo; eny, maharitra mandrakizay ny fitiavany!»

²²Raha vao nanomboka nihoby sy nidera ireo mpihira, dia nataon’ny Tompo nisy fifanjevoana teo amin’ny Hamônita sy Môabita ary Edômita izay tonga hanafika ny Jodeanina, ka dia nifamely ireo.

²³Nitsangana ny Hamônita sy Môabita hamely ny Edômita, ka namono nahafaty sy nandringana azy; ary nony voaringan’izy roa tonta ny Edômita, dia izy samy izy kosa avy eo no nifandringana.

²⁴Rehefa tonga teo amin’ilay toerana fitazanana ny taniefitra ireto Jodeanina, dia nijery ity tafika goavana; ka indreo faty niampatrampatra tamin’ny tany no hitany, fa tsy nisy afa-nandositra.

²⁵Dia nandeha nandroba azy i Jôsafata sy ny vahoakany, ka betsaka tokoa ny biby fiompy sy harena ary fitafiana[119] sy fanaka sarobidy hitany. Be loatra ny remby ka na dia nandany telo andro hanangonana aza izy ireo, dia tsy nahazaka azy rehetra.

²⁶Tamin’ny andro fahefatra dia nivory tao amin’ny Lohasaha Berakà[120] izy. Tao no nisaorany ny TOMPO, ka izany no niantsoana io toerana io hoe Lohasaha Berakà mandraka androany.

²⁷Ny mponin’i Jerosalema sy ny Jodeanina hafa rehetra izay teo ambany fitarihan’i Jôsafata dia niainga hiverina any Jerosalema indray tamim-pifaliana, satria ny TOMPO efa nampifaly azy fony nafahany tamin’ny fahavalony.

²⁸Dia tonga tany Jerosalema izy nombàn’ny feom-baliha sy lokanga ary trompetra, ka nankao an-tranon’ny TOMPO.

²⁹Ary azon’ny tahotra an’Andriamanitra ny fanjakana rehetra manodidina, rehefa nandre fa ny TOMPO no niady tamin’ny fahavalon’i Israely.

³⁰Dia nandry feizay ny fanjakàn’i Jôsafata, satria nomen’Andriamanitra fiadanana tamin’ny sisin-tany manodidina izy.

³¹Nanjaka tamin’i Joda i Jôsafata; feno 35 taona izy fony tonga mpanjaka, ary naharitra 25 taona no nanjakany tao Jerosalema. Ny anaran-dreniny dia i Hazobà zanakavavin’i Silehỳ.

³²Nanaraka ny toetran’i Asà rainy izy, ka tsy niala tamin’izany fa nanao izay mahitsy eo imason’ny TOMPO.

³³Kanefa ny toeram-panasinana tsy voafongotra, hany ka tsy mbola niraiki-po mafy tamin’ilay Andriamanitry ny razany ny vahoaka.

³⁴Ny sisa amin’ny tantaran’i Jôsafata, na tamboalohany na tafara, dia voasoratra ao amin’ny boky milohateny hoe Asan’i Jehò zanakalahin’i Hananỳ[121], izay nakambana tamin’ny Bokin’ireo mpanjakan’i Israely.

³⁵Taorian’izany, i Jôsafata mpanjakan’i Joda dia nifarimbona tamin’i Ahazià mpanjakan’i Israely, izay ratsy fitondrantena.

³⁶Nifarimbona tamin’i Ahazià hanamboatra sambo vaventy izy; ka tao Hetsiôny-Gebera[122] no nanamboarany azy.

³⁷Kanefa i Elihezera mpaminany, zanakalahin’i Dôdià avy any Maresà, dia naminany ny amin’i Jôsafata hoe: — Noho ny nifarimbonanao tamin’i Ahazià dia horavan’ny TOMPO ireo fitaovana vitanao. Dia nisy fahavakiana tokoa ireo sambo ka tsy afaka nanainga akory.