Read DIEM PROTESTANTA Nehemià 9 Bible Online

Nehemià 9 - DIEM PROTESTANTA bible

Nehemià 9

¹Ny andro faha-24 tamin’izany volana izany ihany, dia nivory hifady hanina ny Israelita ka samy nitondra akanjo malailay sy nanosim-bovoka ny lohany.

²Niavaka tamin’ny olona rehetra hafa firenena ry zareo ka naka toerana mba hiaiky ny fahotany sy ny heloky ny razany.

³Ary nitsangana teo amin’ny toerany avy izy, dia novakîna nandritra ny adiny telo ny teny tao amin’ny boky mirakitra ny lalànan’ny TOMPO Andriamaniny; nandritra ny adiny telo manaraka kosa dia niaiky heloka ireo sy niankohoka teo anatrehan’ny TOMPO Andriamaniny.

⁴Ry i Jesoa sy i Binoy, i Kadmiela sy i Sebanià, i Bony sy Serebià, ary i Banỳ sy i Kenany dia nitsangana teo ambonin’ny lampihazo natokana ho an’ny levita ka nitaraina mafy tamin’ny TOMPO Andriamaniny.

⁵Avy eo ry i Jesoa sy i Kadmiela, i Banỳ sy i Hasabneià, i Serebià sy i Hôdià, ary i Sebanià sy i Petahià, izay samy levita, dia niteny hoe: — Mitsangàna ka ankalazao ny TOMPO, ilay Andriamanitrareo hatrizay ka ho mandrakizay! «Hankalazaina anie, TOMPO ô, ny anaranao malaza izay ambonin’ny fisaorana sy fiderana rehetra!

⁶Ianao irery ihany no TOMPO; Ianao no nanao ny habakabaka midadasika mbamin’ny kintana rehetra ny tany sy izay rehetra eo aminy, ny ranomasina sy izay rehetra ao aminy; Ianao no mamelona ny voaary rehetra, ka iankohofan’ny tafiky ny lanitra.

⁷Ianao no TOMPO Andriamanitra, Izay nifidy an’i Abrama ka nampiala azy tao Ora any Kaldea sy nanome anarana azy hoe Abrahama.

⁸Fo mahatoky anao no hitanao taminy, ka nanaovanao fanekempihavanana izy fa homenao ho azy sy ho an’ny taranany ny tanin’ny Kanahanita sy ny Hitita, ary ny Amôrita mbamin’ny Perizita sy ny Jebosita ary ny Girgasita; ary efa notanterahinao ny teninao, satria marina Ianao.

⁹Hitanao ny fahorian’ny razanay tany Ejipta sady renao ny fitarainany teo amoron’ny Ranomasin’ny Volotara;

¹⁰dia nanao famantarana sy fahagagana Ianao hamelezana ny Farao sy ny mpanompony rehetra ary ny olona rehetra teo amin’ny taniny, satria fantatrao fa nianjonanjona tamin’ny razanay ry zareo. Nahazoanao laza izany tahaka izay hita amin’izao anio izao.

¹¹Nosarahinao teo anoloan’ny razanay ny ranomasina ka nandeha teo afovoany nandia tany maina izy; fa ireo mpanenjika azy kosa natsipinao tao amin’ny hantsana ka nilentika tahaka ny vato amin’ny rano lalina.

¹²Andry rahona no nitarihanao azy raha antoandro, ary andry afo kosa nony alina, mba hanazava ny lalan-kalehany.

¹³Nidina avy tany an-danitra Ianao dia niteny tamin’ny razanay teo an-tendrombohitra Sinay ary nanome azy fitsipika mahitsy sy lalàna marina ary fepetra sy didy lavorary.

¹⁴Tamin’ny alalan’i Mosesy mpanomponao no nampahalalanao azy ny Sabata izay andro voatokana ho Anao sy nanoloranao azy didy sy fepetra ary lalàna.

¹⁵Mofo avy tany an-danitra no nomenao azy hanafaka ny hanoanany; rano avy tamin’ny vatolampy no navoakanao hanala hetaheta azy; ary nilazanao izy fa hiditra haka ny tany izay efa nianiananao homena azy.

¹⁶Kanjo niavonavona ireo razanay ireo, dia nanamafy ny hatony izy ka tsy nihaino ny didinao

¹⁷ary nandà tsy nety nanaraka izany sady tsy nahatsiaro ny zava-mahagaga nataonao hanasoavana azy; eny, nanamafy ny hatony izy ka nanao di-doha hiverina amin’ny fanandevozana azy tany Ejipta. Fa Andriamanitra mpamela heloka Ianao, Andriamanitra miantra sy mamindra fo, ary mahari-po sady be hatsarampo, ka dia tsy nafoinao ny razanay.

¹⁸Tamin’ny nanaovany ombilahikely anidina sy nilazany hoe: «Io no andriamanitrao izay nitondra anao niakatra avy tany Ejipta!», dia notevatevainy tokoa Ianao;

¹⁹kanefa noho Ianao be famindrampo, dia tsy nafoinao tany an-taniefitra izy: Ny andry rahona, izay nitari-dalana azy raha antoandro, dia tsy niala teo akaikiny na ny andry afo nony alina mba hanazava ny lalan-kalehany,

²⁰Nomenao azy koa ilay Fanahinao tsara mba hahatonga hahay manavaka. Ianao nandefa hatrany ny mana ho sakafony sy namorona rano hanala hetaheta azy.

²¹Eny, efapolo taona no namelomanao azy tany an-taniefitra ka tsy nanan-java-mahory akory izy; tsy nihatonta ny fitafiany ary tsy nivonto ny tongony.

²²Nanome azy fanjakana sy firenena maro Ianao, dia nitsinjara ho azy ny faritanin’ireny, ka lasany ny tanin’i Sihôna mpanjakan’i Hesbôna sy ny tanin’i Hôga mpanjakan’i Basàna.

²³Nohamaroinao ny taranaky ny razanay ho tahaka ny kintana eny amin’ny habakabaka; ary nentinao izy ho any amin’ny tany izay nolazainao tamin’ny razany fa hidirany hataony fananany.

²⁴Dia niditra ny taranany haka ny tany ho fananany, ary naetrinao teo anoloany ny Kanahanîta tompon-tany ka natolotrao ho eo an-tanany. Dia nataony araka izay nitiavany azy ny mpanjaka sy ny vahoakan’izany tany izany.

²⁵Nahazo tanàna mimanda sy tany lonaka izy; nahazo trano feno zava-tsoa isan-karazany, lavaka famorian-drano voahady, tany voavoly voaloboka sy ôliva, ary tany misy hazo fihinam-boa marobe. Noho ny hatsaramponao lehibe, dia nihinana izy ka voky ary nihanatavy ka faly nanaram-po.

²⁶Kanefa nikomiany sy niodinany Ianao, nariany lavitra azy ny lalànao, novonoiny ny mpaminaninao izay nananatra azy mafy hiverina aminao; koa notevatevainy tokoa Ianao.

²⁷Dia natolotrao izy ho eo an-tanan’ny fahavalony ka ireo no nampahory azy. Nefa, tamin’ny andro fahoriany, dia nitaraina taminao izy ka nohenoinao tany an-danitra; ary satria be fiantra Ianao dia nomenao mpamonjy hatrany izy hanafaka azy eo an-tanan’ny fahavalony.

²⁸Kanjo rehefa niadana izy, dia nanao ratsy teo anatrehanao indray; ary nafoinao izy ho eo an-tanan’ny fahavalony ka ireo no nanjakazaka taminy. Dia nitaraina taminao indray izy ka nohenoinao tany an-danitra; ary novonjenao imbetsaka izy satria be fiantra Ianao.

²⁹Nanarinao mafy izy hiverina amin’ny lalànao; nefa mbola niavonavona ihany, ka tsy nihaino ny didinao fa nandika ny fitsipikao izay mahavelona ny olona manatanteraka azy. Naneho ditra sy nanamafy ny hatony izy, ary tsy nety nihaino Anao.

³⁰Nandefitra taona maro taminy Ianao, ary ny mpaminaninao, nentanin’ny Fanahinao, no nananaranao azy mafy; fa tsy nety nihaino izy, ka dia natolotrao ho eo an-tanan’ny hafa firenena.

³¹Be fiantra Ianao ka tsy nandringana ary tsy nahafoy azy, satria Andriamanitra mamindra fo sy miantra Ianao.

³²Koa ankehitriny, ry Andriamanitra ô, lehibe sady mahery no mahatahotra Ianao, ary mitandro ny fanekempihavananao sy fitiavanao. Aoka re tsy ho zavatra kely eo imasonao ny fahoriana rehetra efa nanjo ny vahoakanao tsivakivolo dia ny mpanjakanay sy mpanapaka anay, ny mpisoronay sy mpaminaninay, ary ny razanay mbamin’ny tenanay, manomboka tamin’ny andron’ireo mpanjakan’i Asiria ka mandrak’izao andro anio izao!

³³Mandala ny rariny Ianao tamin’izay rehetra nanjo anay; satria marina ny nataonao, fa izahay no nanao ratsy.

³⁴Ny mpanjakanay sy mpanapaka anay ary ny mpisoronay sy ny razanay dia samy tsy nanatanteraka ny lalànao, ary tsy niraharaha ny didinao sy ny fananarana nataonao taminy.

³⁵Teo amin’ny zava-tsoa marobe nomenao azy nandritra ny nanjakàny ary teo amin’ny tany malalaka sy lonaka natolotrao ho eo anoloany, dia tsy nanompo Anao ireo sady tsy niala tamin’ny ratsy fanaony.

³⁶Ankehitriny dia indreto andevozina izahay eto amin’ny tany izay nomenao ny razanay hihinanany ny vokatra sy ny soa avy aminy.

³⁷Vokatra marobe tokoa no aterak’ity tany ity kanefa lasan’ireo mpanjaka izay notendrenao hanapaka anay noho ny fahotanay; eny, manapaka ny tenanay sy biby fiompinay araka izay itiavany azy izy, ka ozoim-pahoriana mafy izahay!