Read DIEM PROTESTANTA Jôba 7 Bible Online

Jôba 7 - DIEM PROTESTANTA bible

Jôba 7

¹Mafy tahaka ny asa fanompoana ny fiainan’ny olombelona eto an-tany; ary toy ny andron’ny mpikarama no mahamàzana ny androny.

²Toy ny mpanompo mba maniry alokaloka izy na tahaka ny mpikarama miandry ny karamany.

³Toy izany koa no nanjo ahy am-bolana maro nahitam-pahoriana ary alina nifandimby nizakam-pijaliana.

⁴Raha vao mandry aho, dia manao anakampo hoe: «Rahoviana aho no hifoha?» Fa tsy mety tapitra ny alina, ary mivadibadika aho mandra-maraina.

⁵Olitra sy hatina mifangaro vovoka no mandrakotra ny tenako manontolo; miempaka sady mandeha nana ny hoditro.

⁶Mandalo sy lany tsy misy fanantenana ny androko, eny, mandalo faingana noho ny famahanan-tenona.

⁷Mba tsarovy, Andriamanitra ô, fa tsio-drivotra miserana ny aiko; tsy hahita fahasambarana intsony ny masoko.

⁸Ny masonao izay nijery ahy dia tsy hahita ahy intsony; rehefa hizaha ahy ianao, dia tsy ho eo intsony aho.

⁹Ny rahona, rehefa misava, dia levona: toy izany koa izay midina any an-toeran’ny maty dia tsy mba hiakatra avy any intsony.

¹⁰Tsy hiverina any an-tranony intsony izy, ary tsy hahalala azy intsony ny fonenany.

¹¹Koa tsy hamehy vava hangina intsony aho, fa misefosefo mafy ka tsy maintsy hiteny ary tezitra anaty ka voatery hitaraina.

¹²Moa ve Ranomasimbe aho sa Dràgon-dranomasina[18] no dia ataonao tsara ambina, Andriamanitra ô?

¹³Raha ilay mandry eo am-parafara iny aho ka mba manantena hahita fitoniana sy fampiononana,

¹⁴dia tonga ianao mampitahotra ahy amin’ny nofiratsy, ary mampihorohoro ahy amin’ny fahitana.

¹⁵Ka dia aleoko kendainao ho faty toy izay mitofezaka misarin-kàrana.

¹⁶Tsy tantiko intsony, fa tsy ho velona ela aho. Zava-poana ihany ny androm-piainako! Koa avelao hilamina amin’izao aho.

¹⁷Inona moa ny olona no dia omenao lanja lehibe ka andrianin’ny fonao aoka izany[19]?

¹⁸Tonga mitsidika azy isa-maraina ianao sady mizaha toetra azy tsy an-kiato.

¹⁹Rahoviana no hitsahatra ny fijerenao ahy mba hamelanao ahy vetivety hitelin-drora?

²⁰Na dia ho nanota aza aho, nampaninona anao moa izany, ry Mpiambina ny olombelona ô? Nahoana no dia nataonao lasibatra aho? Efa tonga enta-mavesatra ho anao ve aho?

²¹Nahoana no tsy avelanao ny fahadisoako ary tsy esorinao ny heloka vitako? Fa indro efa ho faty aho ka handry eo amin’ny vovoka; ary hitady ahy fatratra Ianao saingy efa tsy izy intsony aho amin’izay.