Read DIEM PROTESTANTA Isaià 44 Bible Online

Isaià 44 - DIEM PROTESTANTA bible

Isaià 44

¹Fa ankehitriny kosa mihainoa, ry firenen’i Jakôba mpanompoko, ry vahoaka Israely izay nofidiko.

²Izaho TOMPO izay mpanao anao, ka namorona anao hatrany am-bohòka sy manampy anao no indro milaza aminao hoe: Aza matahotra, ry firenen’i Jakôba mpanompoko ilay Jesoròna[224] izay nofidiko.

³Fa hanosaka rano amin’izay mangetaheta Aho sy hampandriaka renirano amin’ny tany mangentana. Hatosako amin’ny zanakao ny Fanahiko ary amin’ny taranakao ny fitahiako.

⁴Handrobona toy ny solofom-bolotara na toy ny hazomalahelo eny amoron-drano izy.

⁵Ny anankiray hanao hoe: ‹An’ny TOMPO aho›; ny iray hafa te hitondra ny anaran’i Jakôba. Ny anankiray kosa dia eo amin’ny sandriny no hanoratany hoe: ‹Fananan’ny TOMPO› sady ny anaran’i Israely no hireharehany.»

⁶Izao no lazain’ny TOMPO dia ilay TOMPOn’izao rehetra izao sady Mpanjakan’i Israely sy Mpanavotra azy: «Izaho no voalohany ary Izaho no farany[225], ka tsy misy Andriamanitra afa-tsy Izaho.

⁷Raha misy mihambo ho mitovy amiko, aoka izy hiteny sy handahatra momba izany! Hohazavainy amiko hoe iza, hatry ny fahagola, no nampandre ny zavatra tsy maintsy tonga; ary hambarany amintsika koa ny zavatra ho avy.

⁸Aza mangovitra na matahotra ianareo, ry vahoakako. Tsy Izaho ve no nampandre anareo ka nanambara izany taminareo hatry ny ela? Ianareo tokoa no vavolombeloko fa tsy misy Andriamanitra afa-tsy Izaho. Eny, tsy misy vatolampy hafa, tsy misy fantatro na iray aza.»

⁹Zava-poana avokoa ny mpanao sarivongan-tsampy ary tsy mahasoa akory ny zavatra lalainy: Ny sarivongan-tsampy no vavolombelona ho azy, kanefa vavolombelona tsy mahita akory, ary tsy mahalala na inona na inona ka handiso fanantenana azy.

¹⁰Iza no hanamboatra andriamani-tsiizy, handrendrika sarivongana tsy mahasoa akory?

¹¹Indreo ho menatra izay rehetra mpomba azy fa olombelona ihany no namboatra ireny! Avelao hivory sy hiseho izy rehetra, fa hatahotra sy ho safo-kenatra avokoa.

¹²Ny mpanefy manapaka takela-by, dia mandefa azy ao anaty afo sy mamolavola azy amin’ny tantanana ka miasa amin’ny sandriny mahery; avy eo dia noana sy ketraka izy, tsy misotro rano ka reraka.

¹³Ny mpandrafitra kosa mandrefy hazo amin’ny tady sy manamarika azy amin’ny tsaoka, manamboatra azy amin’ny vankona, manamarika azy amin’ny kômpà ary manome azy endrik’olona, dia endrik’olona tsara tarehy izay hapetraka ao amin’ny tempoly anankiray.

¹⁴Avahana ny hazo sedera hokapaina, fidîna ny hazo terebinta na ôaka, dia avela ho lehibe any an’ala. Na ny hazo kesika volena koa, dia ny ranonorana no mampaniry azy.

¹⁵Ireny no ampiasain’ny olona ho kitay ka angalany hamindroana na handrahoan-tsakafo. Ireny ihany koa no anaovany andriamanitra hiankohofany sy sarivongan-tsampy hivavahany.

¹⁶Araka izany ny antsasaky ny vatan-kazo dia dorana amin’ny afo ka itonoany hena; manatsatsika hena ny olona ka voky, na mamindro koa izy ka manao hoe: «Andray! Mafana aho izany! Nahita afo aho!»

¹⁷Ny antsasaky ny vatan-kazo kosa anamboarany andriamanitra ho sampiny. Dia izany no iondrehany sy iankohofany sady ivavahany ataony hoe: «Vonjeo aho fa ianao no andriamanitro.»

¹⁸Tsy mahalala na inona na inona sady tsy misaina ireny olona ireny, voatampina ny masony ka tsy mahita sady donto rahateo koa ny fony.

¹⁹Tsy misy mieritreritra ao am-pony na mba mahalala handini-tena hoe: «Ny antsasak’ity vatan-kazo ity dia nodorako tamin’ny afo; ka ny vainafony no nanendasako mofo sy nanatsatsihako hena hohaniko. Ny antsasaky ny vatan-kazo kosa dia hanaovako sampy mamoafady, ka tapa-kazo no indro hiankohofako.»

²⁰Mifikitra amin-javatra lasan-ko lavenona ireny; ny fony voafitaka no nampivily azy. Tsy mahafaka azy ny andriamaniny, kanefa ny tenany koa tsy mahateny hoe: «Hay moa ka andriamani-tsiizy ity eto an-tanako ankavanana ity!»

²¹Ry firenen’i Jakôba, ry vahoaka Israely, aoka hotsarovanao izao: «Mpanompoko ianao! Izaho no namolavola anao hanompo Ahy. Tsy hohadinoiko ianao, ry vahoaka Israely!

²²Nofafako toy ny rahona ny fahadisoanao ary nolevoniko toy ny zavona ny fahotanao. Koa miverena amiko ianao fa efa navotako.»

²³Miasa ny TOMPO ka mihobia, ry lanitra, ary miravoravoa, ry fanambanin’ny tany. Ataovy manako ny hoby, ry tendrombohitra mbamin’ny ala sy ny hazo rehetra ao, fa ny TOMPO efa nanavotra ny firenen’i Jakôba ary efa naneho voninahitra tamin’ny vahoaka Israely.

²⁴Ry vahoaka Israely, ny TOMPO Izay nanavotra anao, Ilay namorona anao hatrany am-bohòka, dia indro milaza aminao hoe: «Izaho TOMPO no manao ny zavatra rehetra, Izaho irery ihany no nanenjana ny lanitra sy namelatra ny tany fa tsy nisy nanampy.

²⁵Koa hataoko tsy misy vokany ny famantarana vitan’ny mpimasy ary hataoko mirediredy ny mpisikidy; hataoko mianòtra ny olon-kendry ka hody fahadalana ny fahalalàny[226].

²⁶Fa homeko lanjany ny tenin’ireo mpanompoko ary hataoko tanteraka ny fikasan’ireo irako. Ka hoy Aho amin’i Jerosalema: ‹Aoka honenana indray ianao.› ary amin’ny tanànan’i Joda hoe: ‹Aoka haorina indray ianareo.› Eny, hatsangako izay efa rava.

²⁷Hoy Aho amin’ny ranomasina lalimbe: ‹Aoka ho maina ianao, fa horitiko ny ranobenao.›

²⁸Hoy Aho ny amin’i Kirôsa: ‹Izy no mpiandry ondriko. Hotanterahiny izay sitrako rehetra, ka dia hanome baiko izy mba haorina indray i Jerosalema ary hamboarina indray ny tempoly[227].› »