Read DIEM PROTESTANTA Jeremià 48 Bible Online

Jeremià 48 - DIEM PROTESTANTA bible

Jeremià 48

¹Fanambaràna ny amin’i Môaba. Izao no lazain’ny TOMPOn’izao rehetra izao sady Andriamanitr’i Israely: «Loza ity manjo ny tanànan’i Nebao, fa rava! Ketraka i Kiriataima, fa azo[228]: ketraka izany tanànamimanda izany, fa mirodana!

²Tsy misy intsony ny reharehan’i Môaba! Hamelezana an’i Hesbôna no nanaovana teti-dratsy hoe: «Andeha hofoanantsika tsy ho firenena intsony izy!» Ringana koa ianao, ry Madmena, fa manjohy anao ny ady.

³Misy feo miantso vonjy avy any Hôrônaîma: fandravana sy fandringanana goavana moa izao!

⁴Potika i Môaba; ka hatrany Tsôhara no andrenesana ny antso vonjy ataony[229].

⁵Mitomany ny sisa velona miakatra ny fiakaran’i Lohita. Re hatrany am-pidinan’i Hôrônaîma ny kiakiaka ateraky ny fandringanana hoe:

⁶«Mandosira, vonjeo ny ainareo; ary mijanòna any an-taniefitra toy ny borikidia[230] ianareo.»

⁷Ny zava-bitanao sy ny tahirin-karenao no nianteheranao, ry Môaba. Kanjo hay voa koa ianao ity! Indray lasan-ko babo i Kemôsy andriamanitrao sy ny mpisorony ary koa ireo mpitondra anao.

⁸Mitety ny tanàna rehetra ireo mpandrava; ary tsy misy tanàna hidifiany. Simba avokoa ny lohasaha ary ripaka ny lembalemba. Izany no voalazan’ny TOMPO.

⁹Anangano fasana i Môaba, satria ho rava tokoa izy. Ho lao ireo tanànany, ka tsy hisy mponina intsony.

¹⁰Ho voaozona anie izay manao tsirambina ny asa nampanaovin’ny TOMPO azy; eny, ho voaozona anie izay misakana ny sabany tsy handatsa-dra!

¹¹«Tsy mba niaina tamin’ahiahy i Môaba hatry ny fony izy mbola kely, ary tsy mbola nentina ho babo mihitsy. Nandry feizay am-pilaminana izy toy ny divay niotrika hitsihan’ny faikany ary tsy mbola naidina nafindra siny ka mitana tsiro sady tsy miova hanitra.

¹²Noho izany, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, tonga ny andro izay handefasako olona mba hamindra siny azy. Hatotongany ho foana ny sinibe fitoeran-divay sady hotorotoroiny.

¹³Ho diso fanantenana i Môaba amin’i Kemôsy andriamaniny tahaka ny nahadiso fanantenana an’i Israely avaratra tamin’ny andriamanitr’i Betela izay nianteherany.

¹⁴Ry olon’i Môaba, ahoana no itenenanareo hoe: «Lehilahy matanjaka izahay sady miaramila mahery an’ady»?

¹⁵Mananika ny tanànanareo ilay mpandrava an’i Môaba, ka nampidina ho amin’ny famonoana ireo zatovonareo voafantina. Izany no teny hentitra ataon’ilay Mpanjaka Izay antsoina hoe «TOMPOn’izao rehetra izao.»

¹⁶Akaiky ho tonga ny loza hanjo an’i Môaba, ary ho avy haingana ny fahoriany.

¹⁷Koa ianareo rehetra mpifanila aminy sady mahalala ny lazany dia manehoa fiaraha-miory ka manaova hoe: «Ahoana no nahapotika ity hery màzana sy ity fahefàna be voninahitra ity?»

¹⁸Ry mponina mahonena ao Dibôna, midìna avy eo amin’ny toeram-boninahitrareo ka mitoera ao anaty fako ianareo, satria miakatra hanafika anareo ilay mpandrava an’i Môaba ka mandrodana ny mandanareo.

¹⁹Ry mponina ao Harôhera, mijoroa eny an-dalambe ka miambena. Anontanio ireo nandositra sy izay sisa avotra hoe: «Inona no zavatra niseho?»

²⁰— Menatra sy ketraka i Môaba, hoy ny navalin’ireo, Manaova antsoantso sy kiakiaka; ambarao amin’ny faritra amoron’i Arnôna[231] fa rava i Môaba.

²¹Tonga ny fitsaran’ny Tompo ka mamely ny faritra lembalemba sy ireto tanàna ireto: i Hôlôna sy i Jahatsa sy i Mefahàta,

²²i Dibôna sy i Nebao sy i Bèty-Diblataima,

²³i Kiriataima sy i Bèty-Gamòla sy i Bèty-Mehôna

²⁴ary i Keriôta sy i Bôtsera. Koa iharan’izany avokoa ny tanàn-dehibe rehetra amin’ny tanin’i Môaba na ny lavitra na ny akaiky.

²⁵Lefy ny herin’i Môaba ary potika ny fahefàny, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.

²⁶Nihevitra ho lehibe noho ny TOMPO i Môaba ka ataovy mamon’ny divainy[232] sy mihosina amin’ny loany, ary ho tonga fihomehezana.

²⁷Tsarovy, ry Môaba, fa efa nataonao fihomehezana i Israely. Toy ny mpangalatra azo no niheveranao azy, ka mihifikifi-doha maneso ianao isaky ny miresaka azy.

²⁸Ilaozy ny tanànanareo, ry mponin’i Môaba, ka mitoera eny amin’ny harambato. Aoka ianareo hanahaka ny voromahailala izay manao akany eny am-pitan’ny hantsana.

²⁹Efa renay ny avonavon’i Môaba, izay fatra-piaingitraingitra loatra. Efa renay ny fireharehany mihoa-pampana sy ny avonavony amam-piaingitrainginy ary ny fizahozahoan’ny toe-tsainy[233].

³⁰«Fantatro ny fianjonanjony sy ny fibedibediny foana, hoy ny teny hentitry ny TOMPO; tsinontsinona izay ataony.»

³¹Noho izany dia hanao fitarainana noho ny amin’i Môaba aho, ka hiantso vonjy ho an’ny fireneny manontolo ary hitoloko noho ny amin’ny mponin’i Kira-Heresa[234].

³²Mihoatra noho ny fitomanian’ny mponina tao Jahizera no itomaniako anao, ry voly voaloboka any Sibmà, fa ny sampanao nandadilady hatrany ampitan’ny Ranomasina Maty ka tafapaka hatrany Jahizera[235]. Kinanjo ilay mpandrava nandripaka ny fiotazanao sy ny fijinjànao.

³³Nitsahatra ny koranam-pifaliana avy eny an-tanimboaloboka sy teny an-tsahan’i Môaba. Tsy misy mpanosihosy voaloboka intsony ary noritiko ny divay tao anaty barîka; foana hatreo ny akoram-pifaliana.

³⁴Miantso vonjy ny olon’i Hesbôna ka re hatrany Elehale. Eny, re hatrany Jahatsa ny feony; ary ny antso avy ao Tsôhara dia tonga hatrany Hôrônaîma sy Heglata-Selisià, satria ho ritra ihany koa na dia ny ranon’i Nimrima aza[236].

³⁵«Hofoanako tsy hisy ao Môaba, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, ireo miakatra amin’ny toeram-panasinana hanao sorona sy handoro zava-manitra mifangaro ho an’ny andriamaniny.»

³⁶Izany no hanaovan’ny foko toloko ho an’i Môaba sy ny olon’i Kira-Heresa, dia toloko miendrika feon-tsodina, satria very ny harena azony.

³⁷Samy nanety ny volon-dohany sy nanaratra ny volom-bavany avokoa ny lehilahy rehetra, sady nitetitetika ny tanany sy nitafy gony ho fisaonana.

³⁸Tsy misy afa-tsy hira fitomaniana no re eny an-tampon-trano rehetra ao Môaba sy eny an-kianja. — «Nopotehiko toy ny fanaka tsy ilaina i Môaba, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.»

³⁹— Manaova hira fisaonana hoe: «Andray ity hakivian’i Môaba! Henatra moa izao fa niamboho ady izy.» Hanjary fihomehezana sy fampitahorana ho an’ireo firenena rehetra manodidina azy i Môaba.

⁴⁰Izao no lazain’ny TOMPO: «Indro toy ny misy voromahery manidina ka mikopaka elatra mipaoka an’i Môaba.»

⁴¹Azon’ny fahavalo ireo tanàna, azony ny toera-mimanda. Ary amin’izany andro izany na dia ireo miaramila maherifon’i Môaba aza, dia manaintaina toy ny vehivavy mihetsi-jaza.

⁴²Ringana i Môaba ka tsy ho firenena intsony satria nihevi-tena ho lehibe noho ny TOMPO.

⁴³«Fampihorohoroana sy longoa ary fandrika harato no miandry anareo, ry mponin’i Môaba, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.

⁴⁴Izay mandositra noho ny fampihorohoroana dia ho latsaka ao anatin’ny longoa; ary izay tafakatra avy ao amin’ny longoa dia ho voan’ny fandrika harato. Izany no hampihariko amin’i Môaba rehefa migadona ny taona hamaliako azy, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.

⁴⁵Mitady fialokalofana ao Hesbôna ireo mpandositra efa tena reraka. Kinanjo misy afo mipoitra avy ao Hesbôna; eny, misy lelafo mivoaka avy ao an-dapan’ny mpanjakan’i Sihôna[237], ka handevona an’i Môaba tanin’ireo mpitabataba ireo na ny faritra misolampy na ny lembalemba.

⁴⁶Loza ity mahazo anao, ry Môaba! Very ianareo, ry vahoakan’i Kemôsy, satria samy nentina ho babo ny zanakareo lahy sy ny zanakareo vavy.

⁴⁷Kanefa indray andro any kosa i Môaba dia mbola haveriko amin’ny laoniny indray, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.» Mifarana eto ny didim-pitsarana momba an’i Môaba.