Read DIEM PROTESTANTA Matio 13 Bible Online

Matio 13 - DIEM PROTESTANTA bible

Matio 13

¹Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niala tao an-trano[93] ary lasa nipetraka teo amoron’ny farihin’i Galilea mba hampianatra.

²Nisy vahoaka betsaka nitangorona teo akaikiny, ka voatery niakatra tao an-tsambokely anankiray Izy dia nipetraka teo. Ary ny vahoaka rehetra kosa terỳ amoron-drano.

³Fanoharana no nilazan’i Jesoa zavatra maro taminy ka hoy Izy: — Indro niainga ity mpamafy hamafy voa.

⁴Nony namafy izy, ny voa sasany latsaka teny amoron-dalana, ka tonga ny voro-manidina nitsindroka azy rehetra.

⁵Ny voa sasany latsaka tamin’ny toerana be vato sady manify nofon-tany, ka vetivety dia nitsimoka satria tsy lalina ny tany nilentehany;

⁶saingy nony nipoaka ny andro, dia nalazon’ny hafanana ireo tsimoka ireo ka maina, satria tsy namaka lalina.

⁷Ny voa sasany indray latsaka tany anaty tsilo; dia nitombo ny tsilo ary voageja ny tsimoka.

⁸Ny voa sasany kosa latsaka tamin’ny tany lonaka dia namoa: tao ny zato heny, tao ny enimpolo heny ary tao ny telopolo heny.

⁹Dia nofaranan’i Jesoa hoe: — Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino!

¹⁰Ary nanatona an’i Jesoa ny mpianany ka nanao taminy hoe: — Nahoana no fanoharana no itenenanao amin’ny vahoaka?

¹¹Dia novalian’i Jesoa hoe: — Ianareo no natao hahalala ny tsiambaratelo momba ny Fanjakàn’ny lanitra, fa ireo kosa tsy natao hahalala.

¹²Satria izay manana no homena, ka hanana amby ampy; fa izay tsy manana kosa, na izay kely ananany aza dia halàna aminy.

¹³Noho izany, dia fanoharana no itenenako aminy: satria mijery izy fa tsy mahita, ary mihaino fa tsy mandre sady tsy mahafantatra;

¹⁴ka tanteraka aminy tokoa ny faminaniana voalazan’i Isaià hoe: «Hihaino dia hihaino ianareo fa tsy hahafantatra ary hijery dia hijery fa tsy hahita,

¹⁵satria nihamafy fo ity vahoaka ity, nihadonto sofina ary nanakimpy maso; fandrao ny masony hahita, ny sofiny handre ary ny fony hahafantatra ka hiverina amiko sy hositraniko ity vahoaka ity, hoy ny Tompo Andriamanitra[94]!

¹⁶Fa sambatra kosa ianareo, mana-maso mahita ary manan-tsofina mandre.

¹⁷Eny, lazaiko marina aminareo fa maro ireo mpaminanin’Andriamanitra sy ireo olo-marina naniry hahita izay hitanareo nefa tsy nahita, ary hahare izay renareo nefa tsy nahare[95].

¹⁸— Ianareo kosa, henoy àry ny hevitr’ilay fanoharana ny amin’ny mpamafy.

¹⁹Ny olona mahaheno ny teny momba ny Fanjakàn’ny lanitra kanefa tsy mahafantatra, dia ny voa nafafy teny amoron-dalana: avy ilay Ratsy ka manaisotra izay nafafy tao am-pony.

²⁰Ny voa nafafy tamin’ny tany be vato dia izay mahaheno ny teny ka mandray azy avy hatrany amin-kafaliana,

²¹saingy tsy mandatsaka lalina izany ao aminy fa vetivety foana no itanany azy; ka raha vao misy fijaliana na fanenjehana noho ny tenin’Andriamanitra, dia very finoana.

²²Ny voa nafafy tany anaty tsilo dia izay mahaheno ny teny, kanefa ny fiahiana ny fiainana etoana sy ny fanodokan’ny harena mangeja ny teny tsy ho afa-mamoa[96].

²³Ary ny voa nafafy tamin’ny tany lonaka dia izay mahaheno ny teny sy mahafantatra azy; ary dia miharihary fa mamoa sy mahavokatra: ao ny zato heny, ao ny enimpolo heny ary ao ny telopolo heny.

²⁴Ary nanolotra fanoharana hafa tamin’ny vahoaka i Jesoa ka nanao hoe: — Ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny amin’ity lehilahy namafy voa tsara tamin’ny tanimbariny.

²⁵Kanjo raha natory ny olona, dia tonga ny fahavalon-dralehilahy tompon-tanimbary ka namafy voan-tsimparifary tamin’ny vary, dia lasa nandeha.

²⁶Rehefa naniry ny vary ka niteraka dia nipoitra koa ny tsimparifary.

²⁷Dia avy ny mpanompon-dralehilahy ka nilaza taminy hoe: «Tompoko, tsy voa tsara ve no nafafinao tamin’ny tanimbarinao? Koa avy aiza kosa ny tsimparifary?»

²⁸Dia novaliany hoe: «Fahavalo no nanao izany!» Ary hoy ny mpanompony taminy: «Koa tianao ve ny handehananay hanaisotra ny tsimparifary?»

²⁹Fa nataon’ny tompon-tanimbary hoe: «Tsia, fandrao hongotanareo mbamin’ny vary raha esorinareo ny tsimparifary!»

³⁰Aoka ihany hiara-maniry izy roroa mandra-piavin’ny taom-pijinjana; ary amin’izay vao holazaiko amin’ny mpijinja hoe: «Esory aloha ny tsimparifary, ka fehezo ho amboarany mba hodorana; fa ny vary kosa, angony ho any an-tsompitro.»

³¹Ary nanolotra fanoharana hafa indray tamin’ny vahoaka i Jesoa ka nanao hoe: — Ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny voan-tsinapy nalain’ity lehilahy anankiray ary nafafiny tany an-tanimboliny.

³²Madinika indrindra amin’ny voa famafy rehetra ny voan-tsinapy, saingy rehefa maniry, dia izy no lehibe indrindra amin’ny anana rehetra sady tonga hazo; dia avy ny voro-manidina manao akany honenana ao amin’ny rantsany[97].

³³Ary nilaza fanoharana hafa koa tamin’ny vahoaka i Jesoa ka nanao hoe: — Ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny leviora nalain’ity vehivavy anankiray ary nampifangaroiny tamin’ny koba eran’ny kovetabe mandra-pibohaky ny koba manontolo.

³⁴Fanoharana no nanambaran’i Jesoa izany rehetra izany tamin’ny vahoaka. Ary tsy nanambara zavatra tamin’ny vahoaka afa-tsy tamin’ny fanoharana i Jesoa,

³⁵hany ka tanteraka ilay voalazan’ny Tompo tamin’ny alalan’ny mpaminany hoe: «Fanoharana no hitenenako; zavatra nafenina hatramin’ny nahariana izao tontolo izao no hambarako[98].»

³⁶Tamin’izay dia nandao ny vahoaka i Jesoa ary nody tany an-trano; dia nanatona Azy ny mpianany ka nanao hoe: — Hazavao aminay ny hevitry ny fanoharana momba ny tsimparifary nafafy an-tanimbary.

³⁷Dia novalian’i Jesoa hoe: — Ny mpamafy ny voa tsara dia ny Zanak’olona;

³⁸ny tanimbary dia izao tontolo izao; ny voa tsara dia ny olona miaina araka ny Fanjakàn’ny lanitra; ny tsimparifary dia ny olona andevozin’ilay Ratsy;

³⁹ny fahavalo namafy ny tsimparifary dia ny devoly; ny taom-pijinjana dia ny fiafaran’izao tontolo izao; ary ny mpijinja dia ny anjely.

⁴⁰Koa tahaka ny anesorana ny tsimparifary sy andorana azy amin’ny afo no hatao amin’ny fiafaran’izao tontolo izao.

⁴¹Hirahin’ny Zanak’olona ny anjeliny; ary ny anjely no hanaisotra tsy ho eo amin’ny Fanjakan’ny Zanak’olona izay rehetra mpitaona ny hafa hanota sy izay mpanao ratsy,

⁴²ka hanipy azy any anatin’ny memy mirehitra; dia any ireo no hitomany sy hikotro-nify.

⁴³Amin’izay kosa ny olo-marina dia hamirapiratra tahaka ny masoandro ao amin’ny Fanjakan’ny Rainy[99]. Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino!

⁴⁴— Ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny harena miafina ao anaty saha. Nisy olona nahita ilay harena ka nafeniny tao ihany aloha; ary noho ny hafaliany dia lasa izy nivarotra ny fananany rehetra, ka nividy izany saha izany.

⁴⁵— Ary izao koa: ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny amin’ny mpandranto mitady vatosoa.

⁴⁶Rehefa nahita anankiray sarobidy izy, dia lasa nivarotra ny fananany rehetra, ka nividy izany vatosoa izany.

⁴⁷— Ary izao koa: ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny harato nalatsaka anaty ranomasina ka nanangona izao karazan-trondro rehetra izao.

⁴⁸Rehefa feno ny harato, dia notarihina ho eny amoron-drano; ary nipetraka ny mpanarato nifantina ny tsara hataony an-karona, fa ny ratsy kosa nariany.

⁴⁹Dia tahaka izany no hatao amin’ny fiafaran’izao tontolo izao; ho tonga ny anjely hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny olo-marina,

⁵⁰ka hanipy azy any amin’ny memy mirehitra: any ireo no hitomany sy hikotro-nify.

⁵¹Ary hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: — Efa fantatrareo ve izany rehetra izany? Ka novalian’ireo hoe: — Eny, efa fantatray!

⁵²Dia hoy indray i Jesoa taminy: — Koa amin’izany àry, ny mpahay lalàna rehetra izay nanjary mpianatra ao amin’ny Fanjakàn’ny lanitra dia tahaka ny tompon-drakitra izay mamoaka zava-baovao sy tranainy avy amin’ny tahirin-drakiny.

⁵³Rehefa vitan’i Jesoa ireo fanoharana ireo, dia niala teo Izy

⁵⁴ary nankany amin’ny tanàna nahabe Azy[100]. Nampianatra ny olona tao amin’ny sinagôga i Jesoa, hany ka talanjona ry zareo sady loa-bolana hoe: — Avy taiza re no nahazoan’ilay io izany fahendrena izany sy nahavitany ireny asa mahagaga ireny?

⁵⁵Tsy ny zanak’i Jôsefa mpandrafitra ve io? Tsy i Maria ve no anaran-dreniny? Tsy i Jakôba sy i Jôsefa ary i Simôna sy i Joda ve no anaran’ireo rahalahiny[101]?

⁵⁶Ary moa tsy miara-monina amintsika avokoa ve ireo anabaviny? Koa avy taiza àry ny nahazoan’ilay io izany rehetra izany?

⁵⁷Dia voasakana tsy hino Azy ry zareo. Fa hoy i Jesoa taminy: — Mpaminany tsy hajaina eo amin’ny tanàna nahabe azy sy eo amin’ny fianakaviany, na dia heni-kaja any an-kafa aza[102]!

⁵⁸Ary tsy nahavita asa mahagaga firy teo i Jesoa, noho ry zareo tsy nanam-pinoana.