Read DIEM PROTESTANTA Lioka 12 Bible Online

Lioka 12 - DIEM PROTESTANTA bible

Lioka 12

¹Tamin’izay dia tafangona ny vahoaka alikisa nifanitsa-kitro. Kanefa ny mpianany aloha no nitenenan’i Jesoa hoe: — Mitandrema tena ianareo amin’ny levioran’ny Farisianina dia ny fihatsarambelatsihy.

²Fa tsy misy afenina izay tsy haseho na takona izay tsy ho fantatra.

³Noho izany, izay rehetra nolazainareo tao amin’ny maizina dia ho re ao amin’ny mazava; ary izay nobitsihinareo tao an’efitra mangina dia hantsoantsoina eny an-tampon-trano.

⁴— Izao no lazaiko aminareo sakaizako: aza matahotra ireo mahafaty ny vatana, kanefa tsy afa-manao mihoatra an’izany.

⁵Fa hasehoko anareo izay tokony hatahoranareo: matahora an’Andriamanitra Izay manam-pahefana hamarina anareo any amin’ny lohasahan’afo rehefa novonoiny ianareo[110]; eny, hoy Aho aminareo, Izy ihany no atahory.

⁶Tsy ampahafolon’ny denàry monja ve no vidin’ny fody dimy? Kanefa tsy misy hadinon’Andriamanitra izy ireny na iray aza.

⁷Na ny volon-dohanareo aza dia fantatr’Andriamanitra ny isany: koa aza matahotra, fa sarobidy noho ny fody maro ianareo!

⁸— Izao no lazaiko aminareo: na iza na iza manaiky ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, ny Zanak’olona koa mba hanaiky ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra!

⁹Fa izay mandà tsy ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona[111], ny Zanak’olona koa mba handà tsy ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra.

¹⁰Na iza na iza hanao teny manohitra ny Zanak’olona dia hahazo famelan-keloka; fa izay manevateva ny Fanahy Masina kosa dia tsy hahazo famelan-keloka.

¹¹Raha entina hotsaraina eo amin’ny sinagôga na eo anatrehan’ny mpitondra sy ny manampahefana ianareo, dia aza manahy ny amin’izay havalinareo na izay holazainareo;

¹²fa ny Fanahy Masina no hampianatra anareo eo no ho eo ihany izay tokony holazainareo.

¹³Nisy olona anankiray tamin’ny vahoaka vory teo nanao tamin’i Jesoa hoe: — Mpampianatra ô, mba ilazao kely ny rahalahiko hifampizara ny lovanay amiko.

¹⁴Fa hoy i Jesoa taminy: — Andriamatoa ô, iza moa no nanendry Ahy ho mpitsara ny raharahanareo na ho mpizara ny fanananareo?

¹⁵Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka: — Mitandrema! Aoka tsy ho voan’ny fangoronan-karena isan-karazany ianareo, fa ny ain’olona tsy miankina amin’ny habetsahan’ny fananany!

¹⁶Ho azy ireo no nitantaran’i Jesoa ity fanoharana ity: — Nisy mpanankarena anankiray nanan-tany nahavokatra be,

¹⁷ka velon’eritreritra nanao anakampo hoe: «Inona re no hataoko fa tsy ampy intsony ny toerana hamoriako ny vokatra?»

¹⁸Dia hoy indray izy: «Izao no hataoko: horavako ny sompitra ankehitriny ka sompitra lehibe kokoa no hajoroko hamoriako ny variko sy ny fananako rehetra.

¹⁹Rehefa izany, dia izao no holazaiko anakampo amin’ny aiko: Ry aiko ô, manan-tahirim-pananana be tsy ho lany lanîna mandritra ny taona maro ianao; koa mialà sasatra, mihinàna, misotroa sy milibà.»

²⁰Fa hoy Andriamanitra taminy: «Olona tsy misaina ianao! Anio alina ihany, dia halàko aminao ny ainao. Ka ho an’iza ireo zavatra navosanao?»

²¹Dia nofaranan’i Jesoa hoe: — Toy izany àry no manjo izay manangon-karena ho an’ny tenany fotsiny fa tsy mba mihary harena ao amin’Andriamanitra[112]!

²²Dia hoy indray i Jesoa tamin’ny mpianany: — Izany indrindra no ilazako aminareo hoe: aza manahy ny amin’ny hanina izay tohan’ainareo, na ny amin’ny fitafiana izay ilain’ny vatanareo.

²³Fa ny aina mihoatra noho ny hanina; ary ny vatana mihoatra noho ny fitafiana.

²⁴Diniho ange ny goaika: tsy mamafy na mijinja izy ireny, tsy manana trano fitahirizana na sompitra, fa Andriamanitra no mamelona azy. Tsy sarobidy lavitra noho ny vorona ve ianareo?

²⁵Iza moa ianareo no mahay manalava kely ny andro iainany[113] na dia feno fanahiana toy inona aza?

²⁶koa raha ny zavatra kely tsinontsinona aza tsy efanareo, ahoana no anahianareo ny sisa rehetra.

²⁷Diniho koa ange ny fanirin’ny voninkazo: tsy miasa na mamoly izy ireny[114]; kanefa lazaiko aminareo fa na i Salômôna teo amin’ny voninahiny rehetra aza, dia tsy tsara fitafiana toy ny iray amin’izy ireny.

²⁸Tafîn’Andriamanitra toy izany ny ahitra izay eny an-tsaha anio nefa atsipy any am-patana rahampitso, ka ianareo indray ve no tsy hampitafîny, ry kely finoana?

²⁹Koa aza ny fikatsahana ny hohanina sy hosotroina no hany ilofosana ary aza mitebiteby foana ianareo.

³⁰Ireo mpanompo sampy eo amin’izao tontolo izao dia fatra-pikatsaka ireny rehetra ireny; ianareo kosa, fantatry ny Rainareo fa ilainareo izany.

³¹Katsaho àry ny Fanjakàn’Andriamanitra, dia homena anareo ireny ho fanampiny!

³²— Aza matahotra, ry andian’ondry vitsy, fa efa sitraky ny Ray homena anareo ny Fanjakany!

³³Amidio ny fanananareo ka ny vola azo, anaovy asa fiantrana. Kitapom-bola tsy mety tontan’ny ela atao ho anareo, dia harena tsy mety lany any an-danitra; any tsy mba misy mpangalatra mihaodihaody na kadradraka manimba.

³⁴Fa izay misy ny harenareo no hisy ny fonareo koa!

³⁵— Aoka ho vonona lalandava ka ny lambanareo sikino ary ny jironareo areheto.

³⁶Manaova toy ny mpanompo miandry izay hiverenan’ny tompony avy any amin’ny fanasana; raha vao tonga sy mandondòna izy, dia vohain’ny mpanompony miaraka amin’izay.

³⁷Sambatra ireo mpanompo hitan’ny tompony miari-tory raha tonga izy. Lazaiko marina aminareo fa hisikina lamba ny tompony ka hampipetraka azy hihinana ary handroso sakafo ho azy.

³⁸Na misasakalina na maneno akoho no ahatongavan’ny tompony ka mahita ireo mpanompo miari-tory toy izany, dia sambatra ireo mpanompo ireo!

³⁹Izao no ataovy an-tsaina: raha fantatry ny tompon-trano ny ora iavian’ny mpangalatra, dia tsy havelany hotamîna ny tranony!

⁴⁰Ianareo koa, aoka ho vonona hatrany, fa ho avy amin’ny ora tsy ampoizinareo ny Zanak’olona.

⁴¹Tamin’izay dia niteny i Petera nanao hoe: — Izahay ihany ve no ilazanao izany fanoharana izany sa ny olona rehetra koa?

⁴²Ka hoy ny Tompo hoe: — Iza moa no mpanompo mahatoky sy mato-tsaina notendren’ny tompony ho mpandraharaha hifehy ireo mpanompony sady hanome azy ireo ny anjara sakafony ara-potoana?

⁴³Sambatra io mpanompo io raha tonga ny tompony ka mahatratra azy manao raharaha toy izany.

⁴⁴Lazaiko marina aminareo fa hotendren’ny tompony hiadidy ny fananany rehetra izy.

⁴⁵Raha tàhiny kosa io mpanompo io manao anakampo hoe: «Mbola ho ela vao tafaverina ny tompoko», ka mihetraketraka amin’ny mpanompo hafa na lahy na vavy sady manaram-po mihinana sy misotro ary mimamo,

⁴⁶dia ho tonga ilay tompony amin’ny andro tsy ampoiziny sy amin’ny ora tsy fantany; hosazîny mafy tokoa io mpanompo io[115] ary hataony miombona anjara amin’ny tsy mpino.

⁴⁷Fa ny mpanompo mahalala tsara ny sitrapon’ny tompony, nefa tsy mivonon-kanao ary tsy manatontosa, dia hahazo kapoka be.

⁴⁸Izay tsy mahalala kosa, nefa manao zavatra tokony hikapohana azy, dia hahazo kapoka kely. Izay nomena be no hitakiana be; ary izy nanankinana be no hadinina bebe kokoa.

⁴⁹— Hanipy afo eto ambonin’ny tany[116] no nahatongavako, ka irîko dia irîko tokoa ny hirehetany sahady!

⁵⁰Misy batisa tsy maintsy hirosoako, ka may erỳ Aho miandry ny hahatanterahany!

⁵¹Heverinareo moa fa tonga eto an-tany Aho mba hampihavana? Tsia, hoy Aho aminareo, fa hampifanohitra.

⁵²Eny, manomboka izao ny olona dimy iray trano dia hifanohitra: ny telo hanohitra ny roa ary ny roa hanohitra ny telo.

⁵³Hifanohitra ny mpianakavy ka ny ray hanohitra ny zanany lahy, ary ny zanaka lahy hanohitra ny rainy; ny reny hanohitra ny zanany vavy, ary ny zanaka vavy hanohitra ny reniny; ny rafozam-bavy hanohitra ny vinantovaviny, ary ny vinantovavy hanohitra ny rafozam-baviny[117].

⁵⁴Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka: — Raha vao hitanareo miakatra avy any andrefana ny rahona, dia hoy ianareo hoe: «Ho avy ny orana», ary izany tokoa!

⁵⁵Ary raha mitsoka avy any atsimo ny rivotra, dia hoy ianareo hoe: «Hafana ny andro», ary izany tokoa!

⁵⁶Ry mpihatsaravelatsihy, hainareo fantarina ny toetoetry ny tany aman-danitra, ka nahoana no tsy hainareo fantarina kosa izao andro diavintsika izao?

⁵⁷Nahoana no tsy ny tenanareo ihany no mpitsara mahita izay rariny sy hitsiny?

⁵⁸Dieny mbola miara-dalana hamonjy ny manampahefana ianao sy ilay manana ady aminao, dia ataovy izay hahafahanao aminy; fandrao entiny hanatrika ny mpitsara tokoa ianao, ka ny mpitsara hanolotra anao amin’ny mpamatotra ary ny mpamatotra hampiditra anao am-ponja.

⁵⁹Lazaiko aminao fa tsy ho tafavoaka tao ianao mandra-panèfanao ny iraimbilanja farany.