Read DIEM PROTESTANTA Lioka 24 Bible Online

Lioka 24 - DIEM PROTESTANTA bible

Lioka 24

¹Ny andro alahady, vao maraina mangiran-dratsy, dia lasa ireo vehivavy nankany amin’ny fasana nitondra ny zava-manitra efa voaomany[183].

²Tazany ilay vatobe fa voakodia lavitry ny vavafasana;

³nefa nony niditra izy ireo, dia tsy nahita ny vatan’i Jesoa Tompo.

⁴Raha mbola very hevitra ny amin’izany teo ireto vehivavy, dia indreo nisy roa lahy nanao fitafiana manelatrelatra niseho taminy.

⁵Natahotra mafy ireto vehivavy ka nitanondrika, fa hoy izy roa lahy taminy: — Nahoana no atỳ amin’ny toeran’ny maty no itadiavanareo ny velona?

⁶Tsy eto Izy, fa efa nitsangana velona. Tsarovy ny voalazany taminareo, fony Izy mbola tany Galilea, hoe:

⁷«Ny Zanak’olona tsy maintsy hatolotra eo an-tanan’ny mpanota ka hohomboana amin’ny hazofijaliana; nefa hitsangana velona amin’ny andro fahatelo[184].»

⁸Izay ireto vehivavy vao nahatsiaro ny tenin’i Jesoa,

⁹ka niverina avy tany amin’ny fasana ary nitantara izany rehetra izany tamin’ny 11 lahy sy ny namany rehetra:

¹⁰ireo vehivavy ireo dia i Maria avy any Magdalà sy i Jôhanina ary koa i Maria renin’i Jakôba; ireo vehivavy niaraka tamin’izy telo vavy dia samy nilaza izany koa tamin’ny apôstôly.

¹¹Saingy noheverin’ny apôstôly ho arirarira foana ny tenin’izy rehetra ka tsy ninoany.

¹²Fa nitsangana kosa i Petera, nihazakazaka nankany amin’ny fasana, niondrika nijery ka tsy nahita afa-tsy ny tapa-damba namehezana ny vatan’i Jesoa, ary lasa nody sady sanganehana tokoa tamin’ny zava-nitranga[185].

¹³Iny andro alahady iny ihany, dia nisy mpianatra roa lahy nankany amin’ny tanàna kely atao hoe Emaosy[186], tokony ho 11 kilaometatra avy ao Jerosalema.

¹⁴Ary teny an-dalana izy roa lahy dia niresaka ireny zava-nitranga rehetra ireny.

¹⁵Raha mbola niresaka sy niady hevitra iny izy roa lahy, dia intỳ i Jesoa nanatona niara-dalana taminy;

¹⁶saingy voasakana tsy hahafantatra Azy ny mason’ireto mpianatra.

¹⁷Dia hoy i Jesoa taminy: — Inona izao iadianareo hevitra etỳ an-dalana izao? Dia niato kely izy roa lahy sady maloka endrika erỳ.

¹⁸Ary namaly Azy ny anankiray atao hoe Kleôpasy ka nanao hoe: — Ianao irery ve no vahiny mandalo eto Jerosalema tsy mahalala ny zava-nitranga tao, tato ho ato?

¹⁹Dia hoy i Jesoa taminy: — Zavatra inona moa izany? Ka novalian’izy roa lahy hoe: — Ny amin’i Jesoa avy any Nazareta, Izay mpaminany mahery tamin’ny asany sy tamin’ny teniny teo anatrehan’Andriamanitra sy ny vahoaka manontolo;

²⁰kanjo natolotry ny lohandoha-mpisorona sy ny manampahefana eto amintsika mba hohelohina ho faty ary nasainy nohomboana tamin’ny hazofijaliana.

²¹Nanantena izahay fa Izy no Ilay hanavotra an’i Israely, ary tsy izany ihany fa androany izao no andro fahatelo hatramin’ny nitrangan’izany.

²²Nisy ihany anefa vehivavy sasany namanay nahasanganehana anay fatratra: tany amin’ny fasana vao maraina be ry zareo,

²³saingy tsy nahita ny vatan’i Jesoa, ary niverina nitantara taminay fa nisehoan’ny anjely anankiroa, ka ireo anjely, hono, nilaza fa velona Izy[187].

²⁴Dia nisy tamin’ny lehilahy namanay mba nankany amin’ny fasana ka nahita araka ny filazan’ireo vehivavy, fa Izy tsy hitany.

²⁵Dia hoy i Jesoa tamin’izy roa lahy: — Olona votsa saina ianareo ary ela vao mino izay rehetra voalazan’ny mpaminany!

²⁶Moa tsy tokony ho niaritra izany ve ny Mesia, alohan’ny hidirany any amin’ny voninahiny?

²⁷Dia nohazavain’i Jesoa tamin’ireto mpianatra ny momba Azy ao amin’ny Soratra Masina manontolo, nanomboka tamin’ny bokin’i Mosesy ka nitohy tamin’ny bokin’ny mpaminany rehetra.

²⁸Nony injay izy telo mianaka efa akaiky ny tanàna halehan’ireto mpianatra roa lahy, dia mody nanohy ny diany hatrany i Jesoa,

²⁹fa notazonin’ireo nataony hoe: — Mijanòna re miaraka aminay, fa efa hariva izao ary efa mandrorona ny andro! Dia niantrano Izy ka niara-nijanona taminy.

³⁰Raha nipetraka hiara-misakafo iny izy telo mianaka, dia nandray ny mofo i Jesoa; ary nisaorany an’Andriamanitra izany ka nozarainy sy nomeny azy roa lahy.

³¹Izay vao nisokatra ny mason’ireto mpianatra, ka nahafantatra Azy; fa i Jesoa kosa nanjary tsy hitany intsony.

³²Dia nifampilaza izy roa lahy hoe: — Tsy nirehidrehitra ve ny fontsika tamin’Izy niresaka tamintsika teny an-dalana sy nivaofy ny Soratra Masina?

³³Teo no ho eo ihany, dia niainga niverina nankany Jerosalema izy roa lahy ka nahita ny 11 lahy sy ny namany tafavory

³⁴nilaza hoe: — Efa nitsangana velona tokoa ny Tompo, ary efa niseho tamin’i Simôna!

³⁵Izy roa lahy koa mba nitantara ny zava-niseho teny an-dalana sy ny nahafantarany an’i Jesoa fony Izy nizara ny mofo.

³⁶Raha mbola miresaka nilaza izany izy roa lahy, dia nijoro teo afovoan’izy rehetra i Jesoa ka nanao taminy hoe: — Ho ao aminareo anie ny fiadanana[188]!

³⁷Taitra sady natahotra izy rehetra satria noheveriny ho matoatoa no hitany.

³⁸Fa hoy i Jesoa taminy: — Nahoana no mitebiteby ianareo ary nahoana no misalasala ao am-ponareo?

³⁹Jereo ny tanako sy ny tongotro fa Izaho mihitsy ity. Kasiho Aho ka jereo, fa ny matoatoa tsy mba manana nofo aman-taolana, tahaka ny ahitanareo Ahy izao.

⁴⁰Avy niteny izany Izy, dia nasehony azy rehetra ny tanany sy ny tongony[189].

⁴¹Mbola tsy nino ihany anefa ireto mpianatra satria faly loatra sady gaga, ka hoy i Jesoa taminy: — Misy zavatra azo hanina ve eto aminareo?

⁴²Dia norosoana tapa-trondro natono Izy,

⁴³ka nandray sy nihinana teo anatrehan’ny mpianany.

⁴⁴Avy eo i Jesoa dia nilaza taminy hoe: — Izao no efa nambarako taminareo fony Izaho mbola teo aminareo: tsy maintsy tanteraka izay rehetra voalazan’ny Soratra Masina momba Ahy ao amin’ny lalànan’i Mosesy sy ny bokin’ny mpaminany ary ny salamo.

⁴⁵Tamin’izay dia nosokafan’i Jesoa ny sain’ireo mpianatra mba hahafantatra ny Soratra Masina,

⁴⁶sady hoy Izy taminy: — Izao no voalazan’ny Soratra Masina: tsy maintsy hijaly ny Mesia, nefa tsy maintsy hitsangana velona avy any amin’ny maty, amin’ny andro fahatelo[190];

⁴⁷ary ny anarany no tsy maintsy hotorîna hatao antso avo amin’ny firenen-drehetra miantomboka eto Jerosalema, mba hanainga ny olona hiala amin’ny toetra ratsiny[191] sy handray famelan-keloka.

⁴⁸Ianareo no vavolombelona hanambara izany!

⁴⁹Indro hirahiko ho eo aminareo Ilay nampanantenain’ny Raiko; ianareo kosa mitoera eto an-tanàna mandra-pahahenika anareo ny hery avy any ambony[192].

⁵⁰Dia nentin’i Jesoa ivelan’ny tanàna hatrany akaikin’i Betania[193] ireo mpianany, ary nasandrany ny tanany hitso-drano azy rehetra.

⁵¹Raha mbola nitsodrano Izy, dia nisaraka taminy sy nakarina ho any an-danitra[194].

⁵²Ireto mpianany kosa, rehefa nitsaoka Azy, dia niverina tany Jerosalema tamin-kafaliana lehibe,

⁵³ary tsy tapaka nankalaza an’Andriamanitra tao an-kianjan’ny tempoly.