Read DIEM PROTESTANTA Jôhany 10 Bible Online

Jôhany 10 - DIEM PROTESTANTA bible

Jôhany 10

¹— Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay tsy miditra amin’ny vavahady mankao amin’ny valan’ondry[101], fa mananika ny fefy, dia mpangalatra sy jiolahy;

²fa izay miditra amin’ny vavahady no mpiandry ny ondry.

³Ny mpiandry no vohan’ny mpiambina vavahady; ary ny ondry mihaino ny feon’ny mpiandry izay miantso ny ondriny araka ny anarany avy sy mamoaka azy.

⁴Rehefa tafavoakany avokoa ny ondriny, dia lasa izy mialoha azy; ary manaraka azy ny ondriny, satria mahalala ny feony.

⁵Ny vahiny kosa tsy mba harahin’ny ondry fa handosirany, satria tsy fantany ny feon’ireo vahiny.

⁶Izany fanoharana izany dia nolazain’i Jesoa tamin’ireo Jiosy, kanefa tsy azon-dry zareo ny zavatra noresahiny taminy.

⁷Dia hoy indray i Jesoa: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa Izaho no vavahadin’ny ondry.

⁸Mpangalatra sy jiolahy[102] avokoa izay rehetra tonga talohako, fa tsy nihaino azy ny ondry.

⁹Izaho no vavahady: raha amin’ny alalako no idiran’ny ondry, dia hovonjena izy ary ho afa-miditra sy mivoaka ny vala sady hahita tanim-bilona.

¹⁰Ny mpangalatra dia tsy tonga raha tsy hangalatra sy hamono ary handringana; Izaho kosa no tonga dia ny hahavelona aina ny ondry ary hahavelona aina azy tsy misy fetra.

¹¹Izaho no Mpiandry[103] tsara. Ny Mpiandry tsara no manolotra ny ainy hamonjena ny ondry.

¹²Ny mpikarama kosa, noho izy tsy mpiandry sady tsy tompon’ny ondry, dia mandao ny ondry sy mandositra raha vao mahita ny amboadia tamy; ka ny amboadia no misambotra ny ondry sy mampihahaka azy.

¹³Ny mpikarama no mandositra, dia satria mpikarama izy ka tsy raharahainy akory ny ondry.

¹⁴Izaho no Mpiandry tsara: fantatro ny ondriko ary ny ondriko mahafantatra Ahy,

¹⁵tahaka ny ahafantaran’ny Ray[104] Ahy sady ahafantarako ny Ray; ary manolotra ny aiko Aho hamonjena ny ondry.

¹⁶Manana ondry hafa izay tsy avy amin’ity vala ity aho; ireny koa dia tsy maintsy tarihiko, ka hihaino ny feoko ary ho tonga andiany tokana entin’ny mpiandry tokana[105].

¹⁷Ny itiavan’ny Ray Ahy dia satria manolotra ny aiko Aho mba handraisako azy indray.

¹⁸Tsy misy manaisotra ny aiko amiko, fa Izaho ihany no manolotra azy. Manana fahefana hanolotra ny aiko Aho, ary manana fahefana handray azy indray: izany didy izany no azoko tamin’ny Raiko.

¹⁹Dia nisara-tsaina indray ny Jiosy noho izany teny izany.

²⁰Maro tamin’ireo no nanao hoe: — Ondranondranana io sady very saina, ka inona no ihainoanareo Azy?

²¹Ny sasany kosa nanao hoe: — Tsy mba tenin’olona azon-demony izany! Demony ve mahay mampahiratra ny mason’ny jamba?

²²Ririnina ny andro tamin’izay ary notontosaina tao Jerosalema ny fankalazana ny Fitokanana.

²³I Jesoa dia nitsangantsangana tao an-kianjan’ny tempoly, teo amin’ny lala-mitafon’i Salômôna.

²⁴Koa nitangoronan’ny Jiosy Izy nanontaniany hoe: — Ambara-pahoviana no hampisalasalanao anay? Raha Ianao tokoa no ilay Mesia, mba lazao mazava aminay!

²⁵Dia hoy i Jesoa taminy: — Efa nilaza taminareo Aho, nefa tsy mino ianareo; ny asa izay ataoko amin’ny anaran’ny Raiko dia mijoro ho vavolombelona manambara Ahy,

²⁶nefa ianareo tsy mino satria tsy mba isan’ny ondriko.

²⁷Ireo ondriko mihaino ny feoko: Izaho mahafantatra ny ondriko, ary izy manaraka Ahy.

²⁸Izaho no manome azy ny aina maharitra mandrakizay ka tsy ho very izy na oviana na oviana, ary tsy hisy haharombaka azy eo an-tanako.

²⁹Ny Raiko Izay nanolotra azy tamiko dia lehibe noho ny rehetra, ka tsy misy olona maharombaka azy eo an-tanan’ny Ray[106].

³⁰Izaho sy ny Ray dia iray ihany.

³¹Dia naka vato indray ny Jiosy hitorahana Azy,

³²fa hoy i Jesoa taminy: — Maro ny asa tsara nasehoko teo aminareo noho ny fahefana azoko tamin’ny Ray; ka inona amin’ireny asa ireny no itorahanareo vato Ahy?

³³Ka novalian’ny Jiosy hoe: — Tsy ny asa tsara no itorahanay vato Anao, fa ny fanevatevànao an’Andriamanitra; olombelona ihany manko Ianao, nefa manao ny tenanao ho Andriamanitra[107].

³⁴I Jesoa kosa niteny taminy hoe: — Tsy voalaza ao amin’ny Soratra Masina ve izao: «Hoy Aho: Andriamanitra ianareo[108]»?

³⁵Ary tsy azo foanana ny Soratra Masina; fa ireo olona nanambarana ny tenin’Andriamanitra dia natao hoe «Andriamanitra».

³⁶Izaho kosa natokan’ny Ray sy nirahiny ho eo amin’izao tontolo izao; kanefa dia ataonareo hoe manevateva an’Andriamanitra Aho satria nilaza hoe: Zanak’Andriamanitra Aho!

³⁷Raha tsy manao ny asan’ny Raiko Aho, dia aza mino ahy;

³⁸fa raha manao ihany kosa Aho, na dia tsy mino ahy aza ianareo, dia minoa ny asako mba hahafantaranareo sy hanekenareo fa ny Ray ato anatiko, ary Izaho ao anatin’ny Ray!

³⁹Tamin’izay dia nitady hisambotra an’i Jesoa indray ry zareo fa niala teo Izy ka tsy voatanany.

⁴⁰Dia lasa i Jesoa nankany andafin’ny ony Jôrdàna, any amin’ilay toerana nanombohan’i Jôhany nanao batisa[109], ka nijanona tany.

⁴¹Maro no nankeo aminy ka nanao hoe: — I Jôhany tsy nanao famantarana na dia iray aza; nefa izay rehetra voalazan’i Jôhany ny amin’ity Lehilahy ity, dia marina avokoa.

⁴²Ary maro no nino an’i Jesoa teo.