Read DIEM PROTESTANTA Jôhany 5 Bible Online

Jôhany 5 - DIEM PROTESTANTA bible

Jôhany 5

¹Taorian’izany, dia nisy fankalazana nataon’ny Jiosy ka niakatra tany Jerosalema i Jesoa.

²Ary tao Jerosalema teo akaikin’ny vavahadin’ny ondry, dia nisy dobo anankiray atao hoe Betesdà[55] amin’ny teny hebreo. Lala-mitafo dimy no manamorona ilay dobo,

³ary marobe ny marary nandry tamin’ireo lala-mitafo ireo: dia ny jamba, ny mandringa, ny maty ila. [Niandry ny fihetsehan’ny rano izy rehetra,

⁴fa nisy anjelin’ny Tompo nidina tao anatin’ny dobo indraindray ary nampihetsika ny rano; ka izay marary niroboka voalohany, rehefa mihetsika ny rano, dia sitrana tamin’ny aretiny na inona na inona nanjo azy].

⁵Ary nisy lehilahy anankiray teo, izay narary hatramin’ny 38 taona.

⁶Hitan’i Jesoa nandry teo ralehilahy io sady fantany tsara fa hatramin’ny ela izy no efa toy izany, ka nilazany hoe: — Te ho sitrana ve ianao?

⁷Dia novalian’ilay marary hoe: — Tsy mba manana olona handroboka ahy ao anatin’ny dobo aho, Tompoko, rehefa voahetsika ny rano; ka nony mandeha aho, dia olon-kafa no tafidina alohako.

⁸Dia hoy i Jesoa taminy: — Mitsangàna, ento ny fandrianao ka mandehana!

⁹Niaraka tamin’izay dia sitrana ralehilahy, ka nitondra ny fandriany ary nandeha. Sabata anefa tamin’io andro io.

¹⁰Koa izao no tenin’ireo manampahefana jiosy tamin-dralehilahy vao sitrana: — Sabata ny andro, ka tsy azonao atao ny mitondra ny fandrianao[56].

¹¹Fa novaliany hoe: — Ilay nahasitrana ahy no nanao tamiko hoe: «Ento ny fandrianao ka mandehana!»

¹²Dia hoy ry zareo nanontany azy: — Iza moa ilay olona nanao taminao hoe: «Ento ny fandrianao ka mandehana»?

¹³Tsy nahalala Azy anefa ilay vao sitrana, satria niala teo i Jesoa noho ny vahoaka vory tamin’io toerana io.

¹⁴Taorian’izany, dia hitan’i Jesoa teo an-kianjan’ny tempoly ralehilahy ka nilazany hoe: — Indro efa sitrana ianao; ka aza manota intsony, fandrao zavatra ratsy kokoa noho ny teo no hanjo anao!

¹⁵Dia lasa ralehilahy ka nanambara tamin’ireo manampahefana jiosy fa i Jesoa no nahasitrana azy.

¹⁶Noho i Jesoa nanao izany tamin’ny andro sabata, dia nanenjika Azy ny manampahefana jiosy.

¹⁷Fa hoy i Jesoa tamin’ireo: — Ny Raiko dia miasa tsy an-kiato ary Izaho koa miasa.

¹⁸Noho izany teny izany dia vao mainka nitady hamono Azy ny manampahefana jiosy; satria tsy vitan’ny hoe nandika ny fepetra momba ny sabata fotsiny i Jesoa, fa nilaza koa hoe Andriamanitra no Rainy, ka dia nanao ny tenany ho mitovy amin’Andriamanitra. Dia niteny indray i Jesoa nanao tamin’ny manampahefana jiosy hoe:

¹⁹— Lazaiko marina dia marina aminareo fa ny Zanaka dia tsy mahavita na inona na inona avy amin’ny tenany: izay hitany ataon’ny Ray no ataony, satria na inona na inona ataon’ny Ray dia toy izany koa no ataon’ny Zanaka.

²⁰Ny Ray dia fatra-pitia ny Zanaka, ka ny zavatra rehetra ataon’Izy Ray dia asehony Azy; ary asa lehibe noho ireto aza no mbola hasehony Azy, mba higaganareo.

²¹Ny Ray dia mampitsangana ireo maty sy mamelona aina azy: toy izany koa, ny Zanaka dia mamelona aina ireo tiany hovelomina aina.

²²Ny Ray aza tsy mitsara olona, fa ny Zanaka no efa nomeny fahefana feno hitsara,

²³mba hanajan’ny olona rehetra ny Zanaka tahaka ny anajan’ny olona rehetra ny Ray: izay tsy manaja ny Zanaka, dia tsy manaja ny Ray Izay naniraka Azy.

²⁴Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mihaino ireo teniko sy mino Ilay naniraka Ahy no velona aina mandrakizay; ka tsy hohelohina izy, satria efa niala tamin’ny fahafatesana mba ho velona aina.

²⁵Lazaiko marina dia marina aminareo fa avy ary efa tonga sahady aza ny fotoana handrenesan’ny maty ilay feon’ny Zanak’Andriamanitra, ka izay mandre dia ho velona.

²⁶Ny Ray dia manana fahefana hanome ny aina: toy izany koa no nanomezany fahefana ny Zanaka hanome ny aina.

²⁷Ary nomen’ny Ray fahefana hitsara Izy, satria Zanak’olona.

²⁸Aza gaga amin’izany, fa avy ny fotoana handrenesan’ireo rehetra any am-pasana ilay feon’ny Zanak’Andriamanitra;

²⁹ary hiala avy ao izy rehetra, ka izay manao ny tsara dia hitsangana mba ho velona aina, fa izay manao ny ratsy kosa dia hitsangana mba hohelohina[57].

³⁰— Raha Izaho dia tsy mahavita na inona na inona avy amin’ny tenako. Araka izay reko amin’ny Ray no itsarako; ka ara-drariny ny fitsaràko, satria tsy ny sitrapoko no tadiaviko hatao fa ny sitrapon’Ilay naniraka Ahy.

³¹Raha Izaho ihany no vavolombelona manambara ny tenako, dia tsy azo antoka ny fijoroako ho vavolombelona;

³²fa misy hafa izay mijoro ho vavolombelona momba Ahy, ary fantatro fa azo antoka ny fijoroany ho vavolombelona momba Ahy.

³³Nandefa iraka tany amin’i Jôhany ianareo, ary nijoro ho vavolombelona nanambara ny marina i Jôhany[58].

³⁴Tsy dia ny fijoroana ho vavolombelona avy amin’olona anefa no ianteherako, fa ny mba hahavoavonjy anareo no ilazako izany.

³⁵I Jôhany dia toy ny jiro nirehitra sy nanazava, ka satrinareo nifaliana vetivety ny fahazavany.

³⁶Raha Izaho dia manana fijoroana ho vavolombelona manoatra ny an’i Jôhany, satria ireo asa nomen’ny Raiko hotontosaiko sady ataoko tokoa no vavolombelona momba Ahy sady manambara fa nirahin’ny Ray Aho:

³⁷ny Ray Izay naniraka Ahy mihitsy no vavolombelona nanambara Ahy. Tsy mba nandre ny feony na nahita ny endriny na oviana na oviana ianareo,

³⁸sady tsy mba manana ny teniny mitoetra ao anatinareo, noho ianareo tsy mino Ilay nirahiny.

³⁹Mandinika ny Soratra Masina ianareo, satria ao no heverinareo hahavelona aina mandrakizay; ireo Soratra Masina ireo indrindra no mijoro ho vavolombelona manambara Ahy[59],

⁴⁰kanefa tsy mety manatona Ahy ianareo mba hahavelona aina anareo.

⁴¹Tsy hoe voninahitra avy amin’olombelona no tadiaviko;

⁴²saingy fantatro ianareo, fa tsy manana ny fitiavana an’Andriamanitra ao anatinareo.

⁴³Raha Izaho dia tamin’ny anaran’ny Raiko no nahatongavako, nefa tsy raisinareo; raha misy hafa ka tamin’ny anaran’ny tenany no nahatongavany, dia horaisinareo.

⁴⁴Aminareo samy ianareo no itadiavanareo voninahitra fa ny voninahitra avy amin’Andriamanitra Tokana tsy tadiavinareo, ka hataonareo ahoana no fino?

⁴⁵Aza heverinareo fa Izaho no hiampanga anareo eo anatrehan’ny Ray; ao ny hiampanga anareo, dia i Mosesy[60] izay nitokianareo!

⁴⁶Eny, raha mba mino an’i Mosesy ianareo, dia ho nino Ahy koa, satria nanoratra nanambara Ahy izy[61].

⁴⁷Fa raha tsy mino izay nosoratany ianareo, hataonareo ahoana no fino ireo teniko?