Read DIEM PROTESTANTA 1 Kôrintianina 15 Bible Online

1 Kôrintianina 15 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Kôrintianina 15

¹Tiako hampahatsiahivina anareo, ry havako, ilay Vaovao Mahafaly izay notorîko taminareo ka noraisinareo sady ifikiranareo.

²Izany Vaovao Mahafaly izany no amonjena anareo koa, raha tananareo araka ny nitoriako azy; raha tsy izany kosa dia ninonino foana ianareo.

³Izao no fampianarana isan’ny voalohany indrindra voaraiko ary nampitaiko taminareo: i Kristy dia maty ho fanalana ny fahotantsika araka ny voalazan’ny Soratra Masina,

⁴nalevina, nitsangana velona tamin’ny andro fahatelo araka ny voalazan’ny Soratra Masina,

⁵ary niseho tamin’i Petera, vao tamin’ny 12 lahy[74].

⁶Manaraka izany, dia mpianany mihoatra ny 500 no indray nisehoany: mbola velona mandraka androany ny ankamaroany amin’ireo, fa ny sasany ihany no efa nodimandry.

⁷Taorian’izay, dia nisehoany koa i Jakôba, vao ny apôstôly rehetra.

⁸Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho, izay toy ny zaza tsy tonga volana.

⁹Raha izaho manko dia faraidiny amin’ny samy apôstôly, ka tsy mendrika hantsoina hoe apôstôly satria efa nanenjika ny Fiangonan’Andriamanitra[75].

¹⁰Saingy ny fahasoavan’Andriamanitra no nahatoy izao ahy, ary tsy very maina tao amiko ny fahasoavana nomena ahy; fa niasa mihoatra noho ny apôstôly rehetra aho, kanefa tsy izaho, fa ilay fahasoavan’Andriamanitra niaraka tamiko.

¹¹koa izany àry no torînay, na izaho na ry zareo; ary izany no efa ninoanareo.

¹²Raha i Kristy no torînay fa nitsangana velona avy tany amin’ny maty, ahoana no ilazan’ny sasany aminareo fa tsy hitsangana velona ny maty?

¹³Fa raha tsy hitsangana velona ny maty, na dia i Kristy aza dia tsy ho nitsangana velona mihitsy;

¹⁴ary raha tsy nitsangana velona i Kristy, dia tsy misy fotony izay torînay, ary tsy misy fotony izay inoanareo?

¹⁵Ary dia hita fa vavolombelona mandainga ny amin’Andriamanitra izahay, satria lainga no nanambaranay fa Andriamanitra dia nanangana an’i Kristy ho velona: na dia Andriamanitra aza tsy ho nanangana an’i Kristy ho velona, raha marina fa tsy mitsangana velona ny maty.

¹⁶Eny, raha marina fa tsy mitsangana velona ny maty, na dia i Kristy aza dia tsy ho nitsangana velona.

¹⁷Ary raha tsy nitsangana velona i Kristy, dia foana ny finoanareo ary mbola tavela ao amin’ny fahotanareo ihany ianareo.

¹⁸Ary dia very koa izay efa nodimandry ka nino an’i Kristy.

¹⁹Raha amin’izao fiainana izao ihany no anantenantsika an’i Kristy[76], dia faran’izay mahonena isika amin’ny olon-drehetra.

²⁰Efa nitsangana velona avy tany amin’ny maty tokoa anefa i Kristy, santatra ho an’ireo nodimandry.

²¹Ary satria olona iray no niavin’ny fahafatesana, dia olona iray ihany koa no iavian’ny fitsanganan’ny maty.

²²Eny, toy ny ahafatesan’ny olona rehetra noho izy tafaray amin’i Adama, no ahaveloman’ny olona rehetra noho izy tafaray amin’i Kristy[77],

²³saingy manaraka ny filaharany avy: i Kristy no santatra, vao ireo voatokana ho an’i Kristy amin’ny fotoana hiavian’i Kristy.

²⁴Aorian’izany, dia ho tonga ny farany: hofoanan’i Kristy avokoa ireo fanapahana sy fahefana ary hery[78] manohitra Azy, ka hatolony an’ilay Andriamanitra sady Ray ny Fanjakana.

²⁵Satria tsy maintsy manjaka i Kristy, ary hataon’Andriamanitra eo ambany tongotr’i Kristy avokoa ireo fahavalo rehetra[79].

²⁶Ny fahavalo farany hofoanana dia ny fahafatesana,

²⁷fa hoy ny Soratra Masina hoe: «Ny zavatra rehetra dia nampaneken’Andriamanitra ho eo ambanin’ny tongony[80].» Kanefa raha ny Soratra Masina milaza hoe: «Nampanekena Azy ny zavatra rehetra», dia miharihary fa tsy mba isan’izany Andriamanitra Izay nampanaiky an’i Kristy ny zavatra rehetra.

²⁸Ary rehefa nampaneken’Andriamanitra an’i Kristy ny zavatra rehetra, na Izy Zanaka ihany koa aza dia hanaiky an’Andriamanitra Izay nampanaiky Azy ny zavatra rehetra; hany ka ho zavatra rehetra amin’ny olona rehetra Andriamanitra.

²⁹Raha tsy izany, inona no tadiavin’ireo olona atao batisa misolo ny maty[81]? Raha tsy mitsangana velona mihitsy ny maty, ahoana ireo olona ireo no atao batisa misolo azy ireny?

³⁰Ary izahay koa, ahoana no dia anaovany vy very ny ainay lalandava izao?

³¹Ry havako, hila ho faty isan’andro vaky aho: lazaiko marina aminareo izany satria ianareo no reharehako ao amin’i Kristy Jesoa Tompontsika.

³²Raha araka izay hevitr’olombelona fotsiny no niaretako fanenjehana mafy teto Efeso, soa inona no azoko tamin’izany? Raha tsy mitsangana velona ny maty, dia «aoka hihinana sy hisotro isika, fa ho faty rahampitso[82].»

³³Aoka tsy ho voafitaka ianareo, fa «mamohehatra ny toetra tsara ny namana tsy valahara[83].»

³⁴Samia tonga saina araka ny tokony ho izy, ka aza manota intsony. Misy manko aminareo tsy mahalala an’Andriamanitra akory: ny hampahamenatra anareo no ilazako izany.

³⁵Kanefa hisy hanontany hoe: «Fomba ahoana no hitsanganan’ny maty ho velona? Toy inona ny tenan-javatra hananany?»

³⁶Izato hadalànao! Maty aloha ny voa afafinao, vao velona indray.

³⁷Voa fotsiny ihany no afafinao, akotry na masomboly hafa, fa tsy ny tenan’izay vao hitsiry.

³⁸Andriamanitra kosa, araka izay tiany, no manome tena ilay nafafy; ary ny voa afafy rehetra dia omeny tena tandrify ny karazany avy.

³⁹Tsy mitovy nofo ny zavamananaina rehetra mitafy nofo: hafa ny an’ny olombelona, hafa ny an’ny biby, hafa ny an’ny vorona, ary hafa ny an’ny trondro.

⁴⁰Misy koa tenan-javatra eny amin’ny habakabaka, ary misy tenan-javatra etỳ an-tany; hafa ny famirapiratan’ireo tenan-javatra eny amin’ny habakabaka, ary hafa ny famirapiratan’ny tenan-javatra etỳ an-tany;

⁴¹hafa ny famirapiratan’ny masoandro, hafa ny famirapiratan’ny volana, ary hafa ny famirapiratan’ny kintana; ary, na ny kintana anankiroa aza, dia samy hafa ny famirapiratany.

⁴²Dia ho toy izany koa rehefa hitsangana velona ny maty: vatana mety lo no afafy, fa vatana tsy mety lo intsony no hitsangana velona;

⁴³vatana mahonena no afafy, fa vatana be voninahitra no hitsangana velona; vatana malemy no afafy, fa vatana mahery no hitsangana velona;

⁴⁴vatana manana aina no afafy, fa vatana anjakan’ny Fanahy Masina no hitsangana ho velona. Eny, misy vatana manana aina, ary misy ny vatana anjakan’ny Fanahy Masina;

⁴⁵araka izany koa no voalazan’ny Soratra Masina hoe: «I Adama, ilay olona voalohany, dia natao manana aina[84], fa ilay Adama farany kosa natao feno Fanahy mahavelona.»

⁴⁶Kanefa tsy izay anjakan’ny Fanahy Masina no tonga mialoha fa izay manana aina; taoriana vao tonga izay anjakan’ny Fanahy Masina.

⁴⁷Ilay olona voalohany dia avy amin’ny tany, ka tany[85]; fa ilay olona faharoa dia avy any an-danitra.

⁴⁸Ireo an’ny tany dia manahaka ilay olona avy amin’ny tany; fa ireo an’ny lanitra kosa dia manahaka ilay olona avy any an-danitra.

⁴⁹Tahaka ny nitondrantsika ny endrik’ilay olona avy amin’ny tany no hitondrantsika[86] ny endrik’ilay olona avy any an-danitra.

⁵⁰Izao kosa no lazaiko, ry havako: ny olombelona nofo aman-dra dia tsy afaka hanana anjara amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra; ary izay tratry ny fahalòvana dia tsy afaka hahazo anjara amin’ny tsy fahalòvana.

⁵¹Indro misy tsiambaratelo ambarako aminareo: tsy hodimandry avokoa isika rehetra;

⁵²vetivety foana, indray mipy maso, rehefa maneno ny trompetra farany, dia hovàna avokoa isika rehetra. Satria haneno ny trompetra farany, dia hitsangana velona ireo maty ka tsy ho tratry ny fahalòvana intsony; ary hovàna isika[87].

⁵³Ka ity mety lo ity dia tsy maintsy hitafy ny tsy fahalòvana, ary ity mety maty ity dia tsy maintsy hitafy ny tsy fahafatesana.

⁵⁴Fa rehefa mitafy ny tsy fahalòvana ity mety lo ity, ary mitafy ny tsy fahafatesana ity mety maty ity, dia ho tanteraka ilay tenin’ny Soratra Masina hoe: «Noresena ny fahafatesana ka levona!»

⁵⁵«Aiza ny fandresenao, ry fahafatesana? Aiza ny lefonao maranitra, ry fahafatesana[88]?»

⁵⁶Fa ny fahotana no lefona maranitra anindronan’ny fahafatesana, ary ny lalàna no hery ahombiazan’ny fahotana.

⁵⁷Kanefa hisaorana anie Andriamanitra, Izay manome antsika ny fandresena amin’ny alalan’i Jesoa Kristy Tompontsika!

⁵⁸Koa amin’izany, ry havako malala, aoka ianareo hiorina mafy, tsy ho voahozongozona, hahefa bebe kokoa hatrany eo amin’ny asan’ny Tompo, satria fantatrareo fa tsy foana tsy akory ny fisasaranareo amin’ny fanompoana ny Tompo.