Read DIEM PROTESTANTA Apôkalipsỳ 12 Bible Online

Apôkalipsỳ 12 - DIEM PROTESTANTA bible

Apôkalipsỳ 12

¹Ary nisy famantarana lehibe niseho teny amin’ny habakabaka, dia vehivavy anankiray: ny masoandro no toy ny lamba nisalorany, ny volana no teo an-tongony; ary kintana 12 no satroboninahitra teo amin’ny lohany.

²Bevohòka ilay vehivavy sady mihetsi-jaza ka mitaraina, satria marary fatratra efa hiteraka.

³Ary nisy famantarana hafa koa niseho teny amin’ny habakabaka: indro nisy dràgona mena lehibe, manana loha fito sy tandroka folo, ary misy satroboninahitra iray avy isaky ny lohany[75].

⁴Nifaoka ny ampahatelon’ny kintana eny amin’ny habakabaka ny rambon’ilay dràgona, ka nanjera ireny tamin’ny tany. Teo anatrehan’ilay vehivavy efa hiteraka no nijanonan’ity dràgona, mba handrapaka ny zanany, raha vao teraka[76].

⁵Dia teraka ravehivavy ka nahazo zazalahy, izay hifehy ny firenena rehetra amin’ny tehim-by[77] ka nakarina faingana eo anilan’Andriamanitra sy eo anilan’ny sezafiandrianany.

⁶Ravehivavy kosa nandositra nankany an-taniefitra, izay nisy toerana namboarin’Andriamanitra mba hamelomana azy mandritra ny 1 260 andro.

⁷Dia nisy ady nitranga tany an-danitra: i Mikaela[78] sy ny anjeliny no niady tamin’ilay dràgona; ary niady ilay dràgona mbamin’ny anjeliny[79].

⁸Kanefa resy ilay dràgona, sady tsy nahazo nitoetra tany an-danitra intsony.

⁹Ary nazera ilay dràgona, dia ilay bibilava fahizay, ilay atao hoe devoly na hoe Satàna, izay mamitaka izao tontolo rehetra izao; nazera tamin’ny tany izy ary nazera niaraka taminy koa ireo anjeliny.

¹⁰Dia reko nisy feo mahery tany an-danitra nanao hoe: «Tonga izao ny famonjena sy ny hery ary ny fanjakàn’ilay Andriamanitsika, tonga izao ny fahefàn’ilay Mesiany; satria nazera ilay mpiampanga an’ireo havantsika, dia ilay mpiampanga azy ireo andro aman’alina teo anatrehan’Andriamanitsika[80].

¹¹Ireo havantsika kosa dia naharesy ilay mpiampanga, ka ny ra nafoin’ny Zanakondry sy ny tenin’Andriamanitra nijoroan’izy ireo ho vavolombelona no nandreseny azy; ary tsy nankamamy ny ainy intsony ireo na dia ho faty aza.

¹²Noho izany, mifalia, ry lanitra sy ianareo monina ao aminy. Mampalahelo ianareo, ry tany aman-dranomasina, fa nidina any aminareo ny devoly sady misafoaka mafy, satria fantany fa kely sisa ny androny!»

¹³Rehefa hitan’ilay dràgona fa voazera tamin’ny tany izy, dia ilay vehivavy niteraka ny zazalahy no nenjehiny.

¹⁴Fa nomena eladroan’ny voromahery lehibe ravehivavy mba hanidinany hankany an-taniefitra, ho any amin’ny toerana izay amelomana azy mandritra ny telo taona sy tapany[81], ka ho voaaro amin’ny famelezan’ilay bibilava.

¹⁵Ny vavan’ilay bibilava kosa namoaka rano toy ny riaka hanaraka an-dravehivavy mba hipaoka azy.

¹⁶Kanjo novonjen’ny tany ravehivavy, fa nitresaka ny tany ka nitelina ny riaka izay nalefan’ny vavan’ilay dràgona.

¹⁷Dia tezitra tamin-dravehivavy ny dràgona ka lasa nandeha tamin’ny taranany sisa, izay mitandrina ny didin’Andriamanitra sy mitana ny hafatra nijoroan’i Jesoa ho vavolombelona; ary nijanona teo amin’ny fasi-dranomasina ilay dràgona[82].