Read DIEM PROTESTANTA 1 Samoela 26 Bible Online

1 Samoela 26 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Samoela 26

¹Tonga tao amin’i Saoly tany Gibehà ny mponin’i Zifa, ka nanao taminy hoe: — Moa tsy fantatrao ve fa miery any amin’ny havoanan’i Hakilà[134], tandrifin’ny faritra be lobolobo i Davida!

²Dia nidina nankany an-taniefitr’i Zifa i Saoly nitondra miaramila telo arivo voafantina tamin’i Israely mba hitady an’i Davida any.

³Nitoby teo amoron-dalana i Saoly tao amin’ny havoanan’i Hakilà izay tandrifin’ny faritra be lobolobo. I Davida izay nitoetra tany an-taniefitra kosa dia nahafantatra fa tonga hanenjika azy any i Saoly.

⁴Naniraka mpitsikilo manko i Davida ka nahazo antoka ny fahatongavan’i Saoly.

⁵Dia nankany amin’izay nitobian’i Saoly i Davida ka nahita ny toerana marina izay nandrian’i Saoly sy i Abinera zanakalahin’i Nera lehiben’ny tafika; natory tao afovoan’ny toby i Saoly, fa ny miaramilany kosa nitoby nanodidina azy.

⁶Dia niteny i Davida ka nangataka tamin’i Ahimelèka izay Hetita sy tamin’i Abisay zanak’i Tseroià sy rahalahin’i Jôaba hoe: — Iza aminareo roa lahy no hiaraka amiko ho any amin’ny tobin’i Saoly? Dia namaly i Abisay hoe: — Izaho no hiaraka aminao.

⁷Nony alina dia tonga teo amin’ny toby i Davida sy i Abisay ary indro i Saoly fa nandry resin-tory teo afovoan’ny toby, ny lefony kosa nitsatoka tamin’ny tany teo akaikin’ny lohany. Ry Abinera sy ny miaramilany dia nandry nanodidina azy.

⁸Ka hoy i Abisay tamin’i Davida: — Anio no anoloran’Andriamanitra ny fahavalonao ho eo am-pelatananao; koa aoka holefoniko indray mandeha monja hifantsika amin’ny tany izy fa tsy indroa akory.

⁹Fa hoy kosa i Davida tamin’i Abisay: — Tsia, aza mamono azy. Moa ataonao ho afa-maina izay mitady ny ain’ilay voahosotry ny TOMPO ka tsy hofaizina?

¹⁰Velona ny TOMPO ka milaza marina aminao aho fa ny TOMPO irery ihany no hanapitra ny androny, na amin’ny fahafatesana tsotra izany, na vokatry ny ady.

¹¹Fa sanatriaviko eto anatrehan’ny TOMPO kosa ny handatsaka ny ain’ilay voahosotry ny TOMPO. Ny lefona akaikin’ny lohany sy ny siny fitoeran-dranony ihany no alaina, dia aoka isika handeha!

¹²Nalain’i Davida ny lefona sy ny siny teo akaikin’ny lohan’i Saoly, dia lasa izy ireo. Tsy nisy olona nahatsiaro ka nahita na nahafantatra; fa natory ny besinimaro, satria nahasondrian-tory azy ireo ny TOMPO.

¹³Niampita terỳ an-dafin’ny lohasaha i Davida, ka nijanona teo an-tampon-tendrombohitra; lavidavitra ihany ny elanelan’izy roa tonta.

¹⁴Dia niantso ny tafika sy i Abinera zanakalahin’i Nera i Davida hoe: — Ry Abinera! Mandre ahy ve ianao? Fa novalian’i Abinera hoe: — Zovy moa izao miantsoantso mankarenina ny sofin’ny mpanjaka izao?

¹⁵Dia hoy indray i Davida tamin’i Abinera: — Moa ve tsy lehilahy mahery ianao, fa tsy misy tahaka anao amin’i Israely? Koa nahoana ianao no tsy miambina tsara ny mpanjaka tomponao? Fa nisy tamin’ny vahoaka tonga hamono azy.

¹⁶Velona ny TOMPO, ka hizingiziniko fa ratsy izany nataonao izany. Mendrika ny ho faty ianareo rehetra satria tsy niambina ny tomponareo, dia ilay voahosotry ny TOMPO. Jereo ange: aiza ireo lefona sy siny fitoeran-drano teo akaikin’ny lohan’ny mpanjaka?

¹⁷Fantatr’i Saoly ny feon’i Davida, ka hoy izy hoe: — Ny feonao ve izany reko izany, ry Davida zanako? Dia hoy ny navalin’i Davida azy: — Eny, ry mpanjaka, ny feoko tokoa izany.

¹⁸Ary hoy koa izy hoe: — Nahoana ianao, ry mpanjaka, no dia manenjika ahy mpanomponao? Fa inona loatra no nataoko ary inona no ratsy vitako?

¹⁹Ary ankehitriny, aoka ianao, ry mpanjaka tompoko, hihaino izay holazaiko aminao: raha ny TOMPO no manosika anao hanao izany amiko, aoka hampitony Azy ny sorona aterina aminy; fa raha olombelona kosa, dia aoka ho voaozona eo anatrehan’ny TOMPO izy satria efa nandroaka ahy androany tsy hanana anjara amin’ny tany nomen’ny TOMPO ka toy ny manao amiko hoe: «Mandehana manompo andriamani-kafa[135].»

²⁰Ary ankehitriny, aoka aho tsy ho faty lavitra ny fanatrehan’ny TOMPO! Fa nahoana ianao, ry mpanjakan’i Israely, no niainga hiantafika mba mitady izay parasy iray tahaka ahy, nahoana ianao no manenjika ahy toy ny fanenjika tsipoy iray eny an-tendrombohitra?

²¹Hoy kosa i Saoly hoe: — Nanota tokoa aho, koa miverena, ry Davida zanako; fa tsy hanisy ratsy anao intsony aho, satria sarobidy taminao ny aiko androany. Nitondra tena toy ny adala aho, ka mahatsiaro ho diso tokoa.

²²Dia namaly i Davida hoe: — Intỳ ny lefonao, ry mpanjaka, koa aoka ny anankiray amin’ny mpanomponao mba haka azy etỳ!

²³Ny TOMPO anie hanao amintsika tsirairay araka ny fahitsiany sy ny fahamarinany! Ny TOMPO no efa nanolotra anao ho eo an-tanako androany, nefa tsy nety nikasi-tanana anao aho, satria voahosotry ny TOMPO ianao.

²⁴Koa tahaka ny nahasarobidy tamiko ny ainao, no enga anie hahasarobidy ny aiko amin’ny TOMPO ka hanafahany ahy amin’ny fahoriana isan-karazany.

²⁵Ary hoy i Saoly tamin’i Davida: — Hitahy anao anie ny Tompo, ry Davida zanako! Eny, hahomby avokoa ny zava-dehibe izay hataonao. Dia lasa nanohy ny diany i Davida, fa i Saoly kosa niverina nody.