Read DIEM PROTESTANTA 1 Samoela 30 Bible Online

1 Samoela 30 - DIEM PROTESTANTA bible

1 Samoela 30

¹Ny afakampitso, rehefa tonga tany Tsiklaga[149] i Davida sy ny olony, dia notafihin’ny Hamalekita ny atsimon’i Joda sy i Tsiklaga, noravan’izy ireo sy nodorany ny tanàna.

²Nobaboin’izy ireo ny vehivavy mbamin’izay rehetra tao an-tanàna na kely na lehibe, nefa tsy nisy novonoiny na iray aza, fa nentiny avokoa ary dia notohiziny ny diany.

³Rehefa tonga i Davida sy ny olony, dia nahita fa nisy nandoro ny tanàna, ary nisy nitondra ireo vadiny mbamin’ny zanany lahy sy ny zanany vavy.

⁴Dia nanala ny fony nitomany i Davida sy ireo mpanaraka azy mandra-pahatankin’ny ranomasony.

⁵Voasambotra koa ireo vadin’i Davida roa, dia Ahinôhama avy any Jizrehèla sy i Abigaîla vadin’i Nabala avy any Karmela.

⁶Mafy ny fahoriam-panahy nahazo an’i Davida, fa niara-nioko hitora-bato azy ny olona satria samy nalahelo mafy izy ireo nieritreritra ny zanany lahy sy ny zanany vavy avy. Na izany aza dia nankahery tena i Davida, noho ny amin’ny TOMPO Andriamaniny.

⁷Ka hoy i Davida tamin’i Abiatara mpisorona sady zanakalahin’i Ahimeleka[150]: — Ento atỳ amiko ny efôda fanontaniana ny Tompo, azafady. Dia nentin’i Abiatara teo amin’i Davida ny efôda.

⁸Ary nanontany tamin’ny TOMPO i Davida hoe: — Raha henjehiko ve ireny tontakely ireny, dia mety ho azoko? Ka hoy ny navalin’ny TOMPO azy: — Enjeho izy ireo fa ho azonao, ary dia hoafahanao ireo babo.

⁹Dia niainga i Davida sy ny namany eninjato lahy. Rehefa tonga teo amin’ny riakan’i Besôra[151] izy ireo, dia nijanona ny roanjato lahy

¹⁰satria reraka loatra ka tsy afa-niampita; fa i Davida sy ny efajato lahy no nanohy ny fanenjehana ireo Hamalekita.

¹¹Teny an-tsaha teny ireo miaramila dia nahita tovolahy Ejiptianina ka nentiny tany amin’i Davida. Nomena mofo izy hohaniny, ary rano hosotroiny.

¹²Dia nomena didina mofomamin’aviavimbazaha sy sampahom-boaloboka maina roa. Rehefa avy nihinana ireo izy, dia nihanahazo hery, satria efa tsy nihinan-kanina nandritra ny telo andro sy telo alina.

¹³Dia nanontany azy i Davida hoe: — An’iza moa ianao, ary mba avy taiza? Ka novaliany hoe: — Tovolahy ejiptianina aho ary mpanompon’ny Hamalekita iray. Nilaozan’ny tompoko aho afak’omaly satria narary.

¹⁴Talohan’izao dia nanafika ny faritra atsimo amin’ny Keretita sy ny an’i Joda ary ny an’i Kalebita[152] izahay. Ary nodoranay ny tanànan’i Tsiklaga.

¹⁵Ary hoy i Davida taminy: — Azonao entina any amin’izany andian-tontakely izany ve aho? Dia hoy ny navaliny azy: — Raha mianiana amiko eto anatrehan’Andriamanitra ianao fa tsy hahafaty ahy, na hanolotra ahy amin’ny tompoko, dia hitondra anao eo amin’izany andian-tontakely izany aho.

¹⁶Dia nentin’ilay tovolahy ejiptianina tany amin’ny Hamalekita i Davida. Ary ny Hamalekita efa niparitaka nanerana ny faritany, ka nihinana sy nisotro ary nanao lanonana fa nahazo harem-be tany amin’ny tanin’ny Filistinina sy ny tanin’i Joda.

¹⁷Namely azy ireo vao mangiran-dratsy i Davida mandra-paharivan’ny andro manaraka. Tsy nisy niangana na iray aza afa-tsy tovolahy efajato izay afa-nandositra nitaingin-drameva.

¹⁸Avotr’i Davida avokoa izay rehetra lasan’ny Hamalekita. Navotany manokana ireo vadiny roa.

¹⁹Tsy nisy tsy azony na kely na lehibe hatramin’ny zazalahy sy ny zazavavy ary ny harem-be, dia izay rehetra nobaboin’ny fahavalo. Tafaverin’i Davida avokoa izany.

²⁰Nalain’i Davida koa ny biby fiompy rehetra na kely na lehibe. Ary nandeha teo alohan’ireo biby ireo ny mpitarika azy ka niantsoantso hoe: «Itony no azon’i Davida!»

²¹Ary i Davida niverina tany amin’ny roanjato lahy izay efa reraka tsy afa-nanaraka azy ka nijanona teo amin’ny ranon-driakan’i Besôra. Niainga izy ireo hitsena an’i Davida sy ny mpanaraka azy. Dia nanatona azy ry Davida ka niarahaba azy.

²²Fa ireo ratsy fanahy sy faikan’olona tamin’izay nanaraka an’i Davida dia samy niteny hoe: — Satria tsy mba niaraka tamintsika ireo, dia tsy omentsika amin’ny babo izay azontsika afa-tsy ny vady aman-janak’izy ireo ihany; aoka hoentiny any ireo dia, avelao izy handeha.

²³Fa hoy i Davida hoe: — Ry rahalahy, aza mba manao izany amin’izay nomen’ny TOMPO antsika; Izy no niaro antsika sady nanolotra ho eo am-pelatanantsika ny andian-tontakely izay tonga namely antsika.

²⁴Koa iza no hihaino anareo amin’izany hevitrareo izany? Tsia, «fa mitovy ihany ny anjaran’izay nidina hiady sy izay nijanona niandry entana: hiarahan’ny roa tonta mizara ireo.»

²⁵Nanomboka tamin’io andro io, dia nataon’i Davida lalàna sy fomba ho an’i Israely izany ary mbola arahina mandraka androany.

²⁶Rehefa tafaverina tany Tsiklaga i Davida, dia nandefasany anjara tamin’ny babo ireo loholon’i Joda sakaizany, ka nataony hoe: «Iny fanomezana ho anareo avy amin’ny babo azo tamin’ny fahavalon’ny TOMPO.»

²⁷Nandefasany koa ireo loholon’i Betela sy i Ramôta-Negeba ary i Jatira,

²⁸ireo loholon’i Harôhera, sy i Sifmôta ary i Estemôa,

²⁹ireo loholon’i Rakala sy ny tanànan’ny Jerahimelita ary ny Kenita,

³⁰ireo loholon’i Hôrmà sy i Bôra-Hasàna ary i Hatàka,

³¹ireo loholon’i Hebrôna[153] ary ireo izay any amin’ny toerana rehetra nodiavin’i Davida sy ny olony.