Read Dhundari پیدایش 8 Bible Online

پیدایش 8 - Dhundari bible

پیدایش 8

¹خدا نوح و تمام حیواناتی را که با او در کشتی بودند فراموش نکرده بود. پس بادی بر روی زمین فرستاد و آب رفته رفته پائین آمد.

²چشمه های عظیم زیر زمینی و روزنه های آسمان بسته شدند و دیگر باران نبارید.

³آب مرتب از روی زمین کم می شد و بعد از یکصد و پنجاه روز فرو نشست.

⁴در روز هفدهم ماه هفتم کشتی بر روی کوههای آرارات نشست.

⁵آب تا ماه دهم رفته رفته کم می شد تا اینکه در روز اول ماه دهم قلۀ کوهها ظاهر شد.

⁶بعد از چهل روز، نوح کلکین کشتی را باز کرد

⁷و زاغی را بیرون فرستاد. زاغ بیرون رفت و دیگر بر نگشت. او همین طور در پرواز بود تا وقتی که آب فرو نشست.

⁸پس نوح کبوتری را بیرون فرستاد تا ببیند که آیا آب از روی زمین فرو نشسته است یا خیر؟

⁹اما کبوتر جائی برای نشستن پیدا نکرد، چون آب همه جا را گرفته بود. پس به کشتی برگشت و نوح او را گرفت و در کشتی گذاشت.

¹⁰هفت روز دیگر صبر کرد و دوباره کبوتر را رها کرد.

¹¹وقت عصر بود که کبوتر در حالیکه یک برگ زیتون تازه در نول داشت به نزد نوح برگشت. نوح فهمید که آب کم شده است.

¹²بعد از هفت روز دیگر دوباره کبوتر را بیرون فرستاد. این مرتبه کبوتر به کشتی بر نگشت.

¹³در روز اول ماه اول، نوح ششصد و یک ساله شد و در این وقت بود که آب روی زمین خشک شد. پس نوح دریچۀ کشتی را باز کرد و دید زمین در حال خشک شدن است.

¹⁴در روز بیست و هفتم ماه دوم زمین کاملاً خشک بود.

¹⁵خدا به نوح فرمود:

¹⁶«تو و زن، پسرها و عروس هایت از کشتی بیرون بیائید.

¹⁷تمام حیواناتی که نزد تو هستند یعنی تمام پرندگان و چهارپایان و خزندگان را هم بیرون بیاور تا در روی زمین پراگنده شوند و به فراوانی بارور و زیاد گردند.»

¹⁸پس نوح، زن، پسرها و عروس هایش از کشتی بیرون رفتند.

¹⁹تمام چهارپایان و پرندگان و خزندگان هم با جفت های خود از کشتی خارج شدند.

²⁰نوح قربانگاهی برای خداوند بنا کرد و از هر پرنده و هر حیوان حلال یکی را به عنوان قربانی سوختنی بر قربانگاه قربانی کرد.

²¹وقتی بوی خوش قربانی به پیشگاه خداوند رسید، خداوند با خود گفت: «بعد از این دیگر زمین را به خاطر انسان لعنت نمی کنم. گرچه انسان از کودکی افکار شریرانه داشته است. دیگر همۀ حیوانات را هلاک نمی کنم چنان که کردم.تا زمانی که دنیا هست، کشت و زراعت، سرما و گرما، زمستان و تابستان و روز و شب هم باشد.»

²²تا زمانی که دنیا هست، کشت و زراعت، سرما و گرما، زمستان و تابستان و روز و شب هم باشد.»