Read Dhundari پیدایش 9 Bible Online

پیدایش 9 - Dhundari bible

پیدایش 9

¹خدا نوح و پسرانش را برکت داده فرمود: «فراوان و زیاد شوید و دوباره همه جای زمین را پُر کنید.

²همۀ حیوانات زمین و پرندگان آسمان و خزندگان و ماهیان از شما می ترسند. همۀ آن ها در اختیار شما باشند.

³شما می توانید آن ها را مثل علف سبز بخورید.

⁴اما گوشت را با خون که نشانۀ حیات است، نخورید.

⁵اگر کسی انسانی را بکشد، مجازات خواهد شد و هر حیوانی که انسانی را بکشد، به مرگ محکوم می کنم.

⁶انسان به صورت خدا آفریده شد. پس هر که انسانی را بکشد به دست انسان کشته می شود.

⁷شما فراوان و بی شمار و در روی زمین زیاد شوید.»

⁸خدا به نوح و پسرانش فرمود:

⁹«من با شما و بعد از شما با اولادۀ شما پیمان می بندم.

¹⁰همچنین پیمان خود را با همۀ جانورانی که با تو هستند، یعنی پرندگان، چهارپایان و هر حیوان وحشی و هر چه با شما از کشتی بیرون آمدند و همچنین تمام جانداران روی زمین حفظ می کنم.

¹¹من با شما پیمان می بندم که دیگر همۀ جانداران باهم از طوفان هلاک نمی شوند و بعد از این دیگر طوفانی که زمین را خراب کند نمی باشد.»

¹²خدا فرمود: «نشانۀ پیمانی که نسل بعد از نسل با شما و همۀ جانورانی که با شما باشند، می بندم این است:

¹³کمان رستم را تا به ابد در ابر ها قرار می دهم تا نشانۀ آن پیمانی باشد که بین من و جهان بسته شده است.

¹⁴هر وقت ابر را در بالای زمین پهن می کنم و کمان رستم ظاهر می شود،

¹⁵پیمان خود را که بین من و شما و تمامی جانوران عقد شده است، به یاد می آورم تا طوفان دیگر همۀ جانداران را با هم هلاک نکند.

¹⁶کمان رستم در ابر می باشد و من آنرا می بینم و آن پیمانی را که بین من و همۀ جانداران روی زمین بسته شده، به یاد می آورم.»

¹⁷خدا به نوح فرمود: «این نشانۀ آن پیمانی است که با همۀ جانداران زمین بسته ام.»

¹⁸سام و حام و یافت پسران نوح بودند که از کشتی بیرون آمدند (حام پدر کنعانیان است).

¹⁹اینها سه پسر نوح بودند که تمام ملل جهان از آن ها بوجود آمد.

²⁰نوح مشغول زراعت شد و اولین کسی بود که باغ انگور درست کرد.

²¹او از شراب آن نوشید و نشئه شد. در حالیکه نشئه بود در خیمۀ خود برهنه شد.

²²در این موقع حام دید که پدرش برهنه است. او رفت و دو برادر دیگر خود را که بیرون بودند خبر کرد.

²³سام و یافت چپنی را بر شانه های خود انداخته و پس پس رفته پدر خود را با آن پوشانیدند. روی آن ها به طرف دیگر بود و بدن برهنۀ پدر خود را ندیدند.

²⁴وقتی نوح به هوش آمد، فهمید که پسر کوچکش چه کرده است.

²⁵پس گفت: «بر کنعان لعنت. او همیشه خدمتگارِ غلامان برادران خود باشد.»

²⁶همچنین گفت: «خداوند، خدای سام متبارک باد و کنعان خدمتگار او باشد.

²⁷خدا یافت را فراوانی دهد و همیشه در خیمه های سام حضور داشته باشد و کنعان خدمتگار او باشد.»

²⁸نوح بعد از طوفان سه صد و پنجاه سال زندگی کردو در سن نهصد و پنجاه سالگی وفات یافت.

²⁹و در سن نهصد و پنجاه سالگی وفات یافت.