Read Dhundari ایوب 21 Bible Online

ایوب 21 - Dhundari bible

ایوب 21

¹آنگاه ایوب جواب داد:

²«لطفاً به حرفهای من به دقت گوش بدهید تا دل من تسلی یابد.

³به من موقع بدهید که حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید مسخره ام کنید.

⁴من از خدا شکایت دارم نه از انسان و به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده ام.

⁵به من نگاه کنید و از تعجب دست بر دهان بگذارید و خاموش باشید.

⁶وقتی مصیبت هائی را که بر سر من آمده است بیاد می آورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می آید.

⁷چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می مانند و به قدرت و جلال می رسند؟

⁸فرزندان و نواسه های خود را می بینند که پیش روی شان بزرگ می شوند.

⁹خانه های شان از هر گونه خوف و خطر در امان هستند و خدا آن ها را جزا نمی دهد.

¹⁰تعداد گله های شان افزایش می یابد و هیچ کدام آن ها تلف نمی شود.

¹¹کودکان شان بیرون می روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می کنند.

¹²با آواز دایره و رباب و نَی، سرودِ خوشی را می سرایند.

¹³بدکاران عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از جهان می روند.

¹⁴از خدا می خواهند که کاری به کار شان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

¹⁵می گویند: «قادر مطلق کیست که بندگی او را نمائیم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

¹⁶آن ها ادعا می کنند که سعادت شان نتیجۀ سعی و کوشش خود آن ها است، اما من با طرز فکر شان موافق نیستم.

¹⁷آیا گاهی چراغ شریران خاموش شده یا بلائی بر سر شان آمده است؟ آیا گاهی خدا آن ها را از روی غضب خود جزا داده است؟

¹⁸یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر طوفان پراگنده کرده است؟

¹⁹شما می گوئید که خدا فرزندان گناهکاران را بعوض آن ها مجازات می کند، اما من می گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد تا بداند که خدا از گناه چشم نمی پوشد.

²⁰خود شان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب خدای قادر مطلق بنوشند.

²¹وقتی انسان می میرد دیگر احساس نمی کند که خانواده اش در چه وضعی قرار دارد.

²²آیا کسی می تواند به خدائی که داور عالم است، بگوید که چه باید بکند؟

²³بعضی بعد از یک عمر مسعود و آسوده و با صحت کامل و در حالیکه از همه نعمت دنیا برخوردارند، از جهان می روند،

²⁴و برخی در بدبختی و بی بهره از لذات زندگی، می میرند.

²⁵اما همه یکسان به خاک می روند خوراک کرمها می شوند.

²⁶من می دانم که شما چه فکر می کنید و چه نقشه ای دارید.

²⁷می گوئید: «خانۀ بزرگان و امیران چه شد و آنهائی که کار شان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

²⁸بروید از کسانی که دنیا را دیده اند، بپرسید و گزارش سفر آن ها را مطالعه کنید.

²⁹آنگاه می دانید که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می مانند و از غضب خدا نجات می یابند.

³⁰شخص شریر را هیچ کسی متهم نمی کند به سزای اعمالش نمی رساند.

³¹وقتی می میرد با احترام خاصی به خاک سپرده می شود و در مقبره اش نگهبان می گمارند.

³²مردمِ بسیار جنازۀ او را مشایعت می کنند حتی خاک هم او را با خوشی می پذیرد.پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»

³³پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»