Read Dhundari ایوب 3 Bible Online

ایوب 3 - Dhundari bible

ایوب 3

¹بالاخره ایوب لب به سخن گشود و روزی را که تولد شده بود نفرین کرد:

²«لعنت بر آن روزی که به دنیا آمدم و شبی که نطفه ام در رَحِم مادرم بسته شد.

³آن روز تاریک شود، خدا آن را بیاد نیاورد و نور در آن ندرخشد.

⁴در ظلمت و تاریکی ابدی فرو رود، ابر تیره بر آن سایه افگند و کسوف آن را بپوشاند.

⁵آن شب را تاریکی غلیظ فرا گیرد، در خوشی با روزهای سال شریک نشود و در جملۀ شبهای ماه به حساب نیاید.

⁶آن شب، یک شبِ خاموش باشد و صدای خوشی در آن شنیده نشود.

⁷آنهائی که می توانند هیولای بحری را رام سازند، آن شب را نفرین کنند.

⁸درآن شب ستاره ای ندرخشد. به امید روشنی باشد، اما چشمش سپیدۀ صبح را نبیند،

⁹زیرا رَحِم مادرم را نه بست و مرا به سختی و بلا دچار کرد.

¹⁰چرا در وقت تولد نمردم و چرا زمانی که از رَحِم مادر بدنیا آمدم جان ندادم؟

¹¹چرا مادرم مرا بر زانوان خود گذاشت و پستان به دهنم داد؟

¹²اگر در آن وقت می مُردم، حالا آرام و آسوده با پادشاهان و رهبران جهان که قصرهای خرابه را دوباره آباد نمودند و خانه های خود را با طلا و نقره پُر کردند، خوابیده می بودم.

¹³یا چرا مانند کودکانی که مُرده بدنیا می آیند و هرگز روی روشنی را نمی بینند، در رَحِم مادر نمردم و دفن نشدم.

¹⁴زیرا در گور مردمان شریر به کسی آسیب نمی رسانند و اشخاص خسته آرامش می یابند.

¹⁵در آنجا حتی زندانیان در صلح و صفا با هم بسر می برند و صدای زندانبان را نمی شنوند.

¹⁶خورد و بزرگ یکسان هستند و غلام از دست صاحب خود آزاد می باشد.

¹⁷چرا کسانی که بدبخت و اندوهناک هستند، در روشنی بسر ببرند؟

¹⁸آن ها در آرزوی مرگ هستند، اما مرگ به سراغ شان نمی آید و بیشتر از گنج در جستجوی گور خود می باشند

¹⁹و چقدر خوشحال می شوند وقتیکه می میرند و در گور می روند.

²⁰چرا نور بر کسانی بتابد که بیچاره هستند و راههای امید را از هر سو مسدود می بینند؟

²¹بجای غذا غم می خورم و آه و ناله ام مانند آب جاری است.

²²از چیزی که می ترسیدم به آن گرفتار شدم و از آنچه که وحشت داشتم بر سرم آمد.آرام و قرار ندارم و رنج و غم من روزافزون است.»

²³آرام و قرار ندارم و رنج و غم من روزافزون است.»