Read Dhundari ایوب 34 Bible Online

ایوب 34 - Dhundari bible

ایوب 34

¹الیهو به سخنان خود ادامه داده گفت:

²«ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

³همانطوریکه مزۀ غذا با زبان احساس می شود، گوش هم سخنان را تشخیص می دهد.

⁴پس ما باید آنچه را که درست است انتخاب کنیم و چیزهای خوب را اختیار نمائیم.

⁵ایوب گفت: «من بیگناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

⁶باوجودیکه تقصیری ندارم، اما خدا مرا دروغگو می شمارد. گرچه خطائی از من سر نزده است، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

⁷آیا کسی را دیده اید که مثل ایوب سخنان تمسخرآمیز بزند؟

⁸او همنشین مردم شریر است و با اشخاص بد سر و کار دارد.

⁹او می گوید: «چه فایده که انسان رضامندی خدا را حاصل کند؟»

¹⁰ای کسانی که دارای عقل و شعور هستید سخنان مرا بشنوید. خدای قادر مطلق هرگز ظلم و بدی نمی کند.

¹¹او هر کسی را مطابق اعمالش مکافات می دهد و هر انسان را طوریکه سزاوار است، مجازات می کند.

¹²خدای قادر مطلق بدی را نمی پسندد و بی عدالتی نمی کند.

¹³اختیار تمام دنیا در دست او است و با قدرت خود جهان را اداره می کند.

¹⁴اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

¹⁵همۀ انسانها هلاک می شوند و به خاک بر می گردند.

¹⁶اگر شعور دارید گوش کنید که من چه می گویم.

¹⁷آیا کسی که از عدالت نفرت دارد، حکمرانی کرده می تواند؟ آیا می خواهی خدای عادل را محکوم کنی؟

¹⁸خدا پادشاهان و حاکمان را که اگر بدکار و شریر باشند، محکوم می سازد.

¹⁹او از فرمانروایان طرفداری نمی کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی دهد، زیرا همگی را دست قدرت او خلق کرده است.

²⁰انسان ناگهان نیمۀ شب می میرد و خدا در یک لحظه جان انسان را می گیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می فرستد.

²¹چشمان تیزبین او همه کارهای بشر را می بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

²²هیچ ظلمت و تاریکی نمی تواند اشخاص بدکار را از نظر خدا پنهان کند.

²³خدا لزومی ندارد که برای داوری انسان وقتی را تعیین کند.

²⁴او زورمندان را بدون تحقیق از بین می برد و دیگران را جانشین آن ها می سازد.

²⁵زیرا او از تمام اعمال شان آگاه است و شبانگاه آن ها را سرنگون می کند.

²⁶آن ها را در حضور همۀ مردم بخاطر کارهای بد شان مجازات می کند.

²⁷زیرا که آن ها از راه خدا منحرف شده اند و از احکام او پیروی نمی کنند.

²⁸آن ها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد شان را شنید.

²⁹اگر خدا نخواهد به کمک آن ها برسد، چه کسی می تواند از او ایراد بگیرد؟ اما او این کار را نمی کند، زیرا در آن صورت انسانها همگی ـ خواه یک فرد باشد یا یک ملت ـ عاجز می مانند.

³⁰خدا اجازه نمی دهد که بدکاران بر مردم حکمرانی کنند و بر آن ها ظلم نمایند.

³¹ایوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمائی و وعده بدهی که دیگر گناه نکنی.

³²از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده ای، دست بکشی.

³³تو با کارهای خدا مخالفت می کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می کنی.

³⁴کسیکه عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می شنود، تصدیق می کند

³⁵که سخنان تو همه احمقانه اند و معنی ندارند.

³⁶تو مثل اشخاص شریر حرف می زنی و باید جزا ببینی.تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁷تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»