Read Dhundari مزامیر 105 Bible Online

مزامیر 105 - Dhundari bible

مزامیر 105

¹خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید.

²برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید.

³در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد.

⁴خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید.

⁵معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را.

⁶ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب، برگزیدۀ او.

⁷خداوند، خدای ماست! داوری های او در تمامی جهان است.

⁸عهد خود را یاد می دارد تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است،

⁹آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است.

¹⁰آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

¹¹او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد.

¹²هنگامیکه تعداد شان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردند

¹³و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند،

¹⁴او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود.

¹⁵او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.»

¹⁶پس قحطی را در آن زمین آورد و مایۀ زیست و نان آن ها را از بین برد.

¹⁷او مردی را پیشتر از آن ها فرستاد، یعنی یوسف که به عنوان غلام فروخته شد.

¹⁸پاهای یوسف را به زنجیر بستند و به گردن وی حلقۀ آهنی انداختند،

¹⁹تا وقتیکه پیشگویی اش به وقوع پیوست و کلام خداوند او را از آزمایش گذشتانده و تصدیق فرمود.

²⁰آنگاه پادشاه او را از بند رهایی بخشید و سلطان قوم ها او را از زندان آزاد کرد.

²¹او را بر خانۀ خود ناظر مقرر کرد و اختیار تمام دارائی خود را به وی سپرد،

²²تا به ارادۀ خود بر بزرگان فرعون سروری کند و مشایخ او را حکمت آموزد.

²³سپس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.

²⁴خداوند قوم برگزیدۀ خود را بی نهایت بارور و زیاد گردانید و آن ها را قویتر از دشمنان شان ساخت.

²⁵لیکن دل مردم مصر را برگردانید تا بر قوم برگزیدۀ او کینه ورزند و با بندگان او با حیله رفتار نمایند.

²⁶بعد بندۀ خود موسی و هارون را که برگزیده بود، فرستاد.

²⁷آن ها نشانه های شگفت انگیز او را در میان مصریان انجام دادند و معجزات او را در سرزمین حام.

²⁸ظلمت را فرستاد که تاریکی شد و ایشان نتوانستند که به کلام او مخالفت ورزند.

²⁹آب های آن ها را به خون تبدیل کرد و تمام ماهی های شان مُردند.

³⁰بعد بقه ها به آن کشور هجوم آوردند و حتی قصر سلطنتی هم پُر از بقه شد.

³¹به امر خداوند انواع مگس ها و پشه ها در سراسر آن کشور پیدا شدند.

³²به جای باران، ژاله و شعله های آتش را به کشور شان فرستاد.

³³تاک ها و انجیرهای شان را زد و درختان آن محل را شکست.

³⁴به فرمان او خیل ملخ و کرمهای بی شمار پیدا شدند

³⁵و همه نباتات و میوه های آنجا را خوردند.

³⁶تمامی نخست زادگان را در زمین ایشان زد، که اولباری های قوّت شان به شمار می رفت.

³⁷آنگاه قوم اسرائیل را که همگی سالم و نیرومند بودند، با نقره و طلا از مصر خارج کرد.

³⁸مصر از بیرون رفتن ایشان شاد بود، زیرا خوف ایشان بر مردم مصر قرار گرفته بود.

³⁹ابری را برای شان مثل سایبان گسترانید و آتشی که در شب روشنایی دهد.

⁴⁰وقتی از او درخواست کردند، پرندۀ سَلوی «بودنه» را فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیر گردانید.

⁴¹صخره را بشگافت و آب جاری شد و در جاهای خشک مثل نهر روان گردید.

⁴²زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بندۀ خویش ابراهیم را.

⁴³او قوم برگزیدۀ خود را با خوشی و سرود شادمانی بیرون آورد

⁴⁴و سرزمین اقوام دیگر را به آن ها داد و حاصل زحمت آن ها را به قوم برگزیدۀ خود بخشید.تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁵تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!