Read Dhundari مزامیر 146 Bible Online

مزامیر 146 - Dhundari bible

مزامیر 146

¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! ای جان من خداوند را ستایش کن!

²تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت و تا وقتیکه وجود دارم برای خدای خود خواهم سرائید.

³بر رؤسا توکل مکنید و نه بر آدم فانی که نزد او اعانتی نیست.

⁴روح او بیرون می رود و او به خاک خود بر می گردد و در همان روز فکرهایش نابود می شود.

⁵خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددگار اوست، که امید او بر خداوند، خدای وی می باشد.

⁶او آسمان و زمین را آفرید و بحر و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را تا به ابد نگاه می دارد.

⁷او مظلومان را دادرسی می کند و گرسنگان را نان می بخشد. خداوند اسیران را آزاد می سازد.

⁸خداوند چشمان نابینایان را باز می کند و خم شدگان را بر می افرازد. خداوند عادلان را دوست می دارد.

⁹خداوند بیگانگان را محافظت می کند و از یتیمان و بیوه زنان نگهداری می نماید، لیکن طریق شریران را کج می سازد.خداوند تا به ابد سلطنت می کند و خدای تو ای سهیون، نسل اندر نسل. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

¹⁰خداوند تا به ابد سلطنت می کند و خدای تو ای سهیون، نسل اندر نسل. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!