Read Dhundari مزامیر 49 Bible Online

مزامیر 49 - Dhundari bible

مزامیر 49

¹ای تمامی قوم ها این را بشنوید! ای تمامی ساکنین روی زمین، گوش گیرید،

²خورد و بزرگ، ثروتمندان و فقیران!

³زبانم به حکمت سخن می راند و تفکر دل من پُر از دانایی است.

⁴گوش خود را به مثلی فرا می گیرم و با نوای چنگ معمایی خود را حل می کنم.

⁵چرا در روزهای مصیبت، وقتیکه شرارت حیله گران احاطه ام کنند، ترسان باشم؟

⁶آنانی که متکی به ثروت خود هستند و به زیادی مال و دارائی خود می بالند،

⁷هیچیک از اینها نمی تواند با مال و دارائی خود بهای حیات یکنفر را بپردازد و یا کفارۀ او را به خدا تقدیم کند.

⁸زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و غیر قابل دسترسی.

⁹هیچ کسی نمی تواند تا به ابد زنده بماند و فساد را نبیند.

¹⁰زیرا می بیند که حکیمان می میرند و جاهلان و احمقان باهم هلاک می گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می کنند.

¹¹فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و جایداد ایشان از یک نسل به نسل دیگر. آن ها برای اینکه خاطرۀ شان جاودانی باشد، نام خود را بر زمین های خود می گذارند.

¹²لیکن انسان در شکوه خود باقی نمی ماند بلکه همچون حیوان جان می سپارد.

¹³این راه ایشان، جهالت ایشان است و نیز سرنوشت بازماندگان ایشان که سخن آن ها را می پسندند.

¹⁴مثل گوسفندان به طرف کشتارگار روانند و موت آن ها را شبانی می کند. صبحگاهان مردمان راستکار بر ایشان حکومت می کند و وجود شان در قبر پوسیده می شوند و خانۀ ابدی شان گور است.

¹⁵اما خدا جان مرا از گور می رهاند زیرا که مرا به حضور خود می برد.

¹⁶پس ترسان مباش، چون شخصی ثروتمند شود و جلال خانۀ او افزوده گردد!

¹⁷زیرا چون بمیرد، چیزی از آن با خود نمی برد و جلالش او را همراهی نخواهد کرد.

¹⁸البته تا وقتیکه زنده است خود را برکت یافته می داند و چون ثروتمند است مردم از او توصیف می کنند،

¹⁹اما عاقبت می میرد و با اجداد خود می پیوندد و دیگر نور را تا به ابد نمی بیند.انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.

²⁰انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.