Read Dhundari سوگنامه 3 Bible Online

سوگنامه 3 - Dhundari bible

سوگنامه 3

¹من آن کسی هستم که از خشم و غضب خدا رنج و مصیبت دیده ام.

²او مرا در اعماق تاریکی بُرد که دیگر روشنی را نمی بینم.

³او بر ضد من برخاسته است و دست او برای زدن من همیشه بالا است.

⁴گوشت و پوست بدن مرا فرسوده ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

⁵به سختی و مشقت گرفتارم کرده است

⁶و مرا مانند کسی که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

⁷به دَورم دیوار کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی توانم فرار کنم.

⁸هرقدر برای کمک دعا و زاری می کنم، او دعایم را نمی پذیرد.

⁹راه مرا از هر سو با دیوارهای سنگی مسدود و پُر از پیچ و خم ساخته است.

¹⁰او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله بر من آماده است.

¹¹مرا از راهم به گوشه ای برد و پاره پاره نمود و رهایم کرد.

¹²کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

¹³تیرهایش در اعماق قلبم فرو رفتند.

¹⁴مردم مرا مسخره می کنند و تمام روز به من می خندند.

¹⁵با سختیها و مصیبت ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

¹⁶رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگچل شکست.

¹⁷سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

¹⁸گفتم: «همه چیز من زوال شد و امید من از خداوند قطع گردید.»

¹⁹وقتی دربدری و مصیبتهای خود را بیاد می آورم، زندگی به کامم تلخ می شود.

²⁰همیشه به آن ها فکر می کنم و جانم در من پریشان گشته است.

²¹اما با اینهم، وقتی رنجهایم به یادم می آیند، نا امید نمی شوم:

²²از مهربانی های خداوند است که از بین نرفته ایم، زیرا که رحمت های او بی پایان است.

²³مهربانی و رحمت او هر صبح تازه است و وفاداری او عظیم.

²⁴خداوند همه چیز من است، بنابراین بر او امیدوارم.

²⁵خداوند بر کسانی که بر او توکل دارند و در طلب او هستند، مهربان است.

²⁶پس بهتر است که انسان امیدوار باشد در خاموشی منتظر باشد تا خداوند او را نجات بدهد.

²⁷برای انسان بهتر است که یوغ سختیها را در جوانی خود متحمل گردد.

²⁸به تنهایی بنشیند و خاموش باشد، زیرا که او آنرا بر وی نهاده است.

²⁹پس در حضور خداوند فروتن شده، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

³⁰وقتی کسی بخواهد او را بزند، رخسارۀ خود را پیش کند و اهانت را تحمل نماید.

³¹زیرا خداوند او را برای همیشه ترک نمی کند.

³²هرچند خداوند کسی را محزون سازد، لیکن از روی کثرت مهربانی های خود بر او رحمت خواهد فرمود.

³³چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند و محزون نمی سازد.

³⁴وقتی اسیران و ستمدیدگان جهان پایمال می شوند،

³⁵هنگامی که حق یک انسان در حضور خداوند متعال تلف می گردد

³⁶و زمانی که در حق شخصی در محکمه بی عدالتی می شود، خداوند همۀ این را می بیند.

³⁷هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند اجراء نمی شود.

³⁸خیر و شر فقط به فرمان خداوند متعال نازل می شود.

³⁹پس چرا یک انسان فانی از جزائی که بخاطر گناهان خود می بیند، شکایت کند؟

⁴⁰بیائید رفتار و کردار خود را در زندگی بررسی کنیم و بیازمائیم و بسوی خداوند بازگردیم.

⁴¹بیائید با تمام قلب، دست دعا را بسوی خدائی که در آسمان است، بلند کنیم

⁴²و بگوئیم: «ای خداوند، چون ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده ایم، تو ما را نبخشیده ای.

⁴³با خشم و غضب در تعقیب ما بوده ای و بیرحمانه ما را هلاک کردی.

⁴⁴چون بر ما خشمگین بودی خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسند.

⁴⁵تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و مواد فاضله ساختی.

⁴⁶تمام دشمنان ما، به ما اهانت می کنند.

⁴⁷با هلاکت و بربادی روبرو شده ایم و خوف وحشت ما را فرا گرفته است.

⁴⁸بخاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

⁴⁹اشک از چشمانم بدون وقفه جاریست و باز نمی ایستد

⁵⁰تا خداوند از آسمان به پائین بنگرد و حال ما را ببیند.

⁵¹دلم بخاطر حال رقتبار دختران جوان اورشلیم مالامالِ غم است.

⁵²دشمنان مرا همچون پرنده ای بدام انداختند، در حالیکه آزاری به آن ها نرسانده ام.

⁵³مرا زنده در چاه افگندند و بر سرم سنگها را ریختند.

⁵⁴آب از سرم گذشت و فکر کردم که می میرم.

⁵⁵ای خداوند، از اعماق چاه پیش تو گریه و زاری کردم.

⁵⁶فریاد مرا شنیدی و به ناله های من گوش دادی.

⁵⁷وقتی بحضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: «نترس!»

⁵⁸خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

⁵⁹تو ای خداوند، شاهد ظلم هائی که در حق من کرده اند، بوده ای، پس به داد من برس و به دعوای من رسیدگی کن.

⁶⁰تو می دانی که دشمنان همه از من نفرت دارند و علیه من دسیسه می سازند.

⁶¹خداوندا، تو شنیده ای که آن ها چگونه به من اهانت کرده و علیه من توطئه چیده اند.

⁶²دشمنانم تمام روز در بارۀ من سخنان زشت می گویند و برای آزار من نقشه می کشند.

⁶³در همه حال به من می خندند و مسخره ام می کنند.

⁶⁴خداوندا، آن ها را به سزای اعمال شان برسان.

⁶⁵آن ها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.با خشم و غضب آن ها را تعقیب کن و از روی زمین محو ساز.»

⁶⁶با خشم و غضب آن ها را تعقیب کن و از روی زمین محو ساز.»