Read Dhundari عاموس 4 Bible Online

عاموس 4 - Dhundari bible

عاموس 4

¹ای زنان سامره که مثل گاوهای باشان چاق شده اید، بر مردم مسکین ظلم می کنید، اشخاص نادار و محتاج را پایمال می نمائید و به شوهران تان می گوئید: «شراب بیاورید که بنوشیم.»

²خداوند متعال که مقدس است، وعده داده و فرموده است: «روزی می رسد که دشمنان چنگک به دهان شما انداخته همۀ تان را مانند ماهی می کشند و با خود می برند.

³هر یک از شما را به نزدیکترین شگاف دیوار می برند و از آنجا بیرون می اندازند.»

⁴خداوند متعال می فرماید: «ای قوم اسرائیل، اگر می خواهید، به بیت ئیل و جِلجال بروید و گناه ورزید. تا که می توانید گناه کنید. هر صبح قربانی های تان را بیاورید و بعد از هر سه روز یک دهم تانرا بدهید.

⁵به اجرای قربانی های شکرانگی تان ادامه دهید و به همه جا اعلان کنید که برای خداوند قربانی تقدیم کرده اید، زیرا شما به تظاهر و خودنمائی عادت دارید.» این گفتۀ خداوند متعال است.

⁶خداوند می فرماید: «من به تمام شهرهای شما قحطی را آوردم و احتیاج نان را در جمیع مکان های شما، اما با اینهم توبه نکردید و بسوی من بازنگشتید.

⁷در فصل درو بارشِ باران را قطع کردم. در یک شهر باران فرستادم و در شهر دیگر از آن جلوگیری نمودم. بر یک زمین باران بارید و زمین دیگر از بی آبی خشک شد.

⁸مردم چند شهر برای نوشیدن یک جرعه آب، با تن خسته و ناتوان به شهر دیگری خود را آواره می کردند، اما تشنگی شان رفع نمی شد. با اینهم شما بسوی من برنگشتید.»

⁹خداوند می فرماید: «با باد سموم و آفت، محصول باغها و تاکستان های شما را از بین بردم. درختان انجیر و زیتون شما خوراک ملخ شدند، بازهم شما بسوی من بازگشت نکردید.»

¹⁰خداوند می فرماید: «همان بلاهائی را که بر سر مردم مصر آوردم بر سر شما هم فرستادم. جوانان شما را با شمشیر کشتم، اسپهای تان ربوده شدند. بینی تان از بوی بد اجساد مقتولینِ اردوگاه تان پُر شد. با اینحال، شما بسوی من بازنگشتید.

¹¹بعضی از شما را مانند مردم سدوم و عموره نابود ساختم. کسانی هم که زنده ماندند، مثل سوخته چوبی بودند که از بین آتش بیرون کشیده شده باشند. با همۀ اینها، بازهم شما بسوی من برنگشتید.

¹²بنابران، من شما را مجازات می کنم. پس ای اسرائیل، برای داوری و مجازات در برابر خدای خود آماده شو.»زیرا آنکه کوه ها را بنا نمود و باد را بوجود آورد، انسان را از افکار پنهانی خود آگاه می سازد، روز را به شب تبدیل می کند و بر بلندی های زمین قدم می گذارد، نام او خداوند، خدای قادر مطلق است.

¹³زیرا آنکه کوه ها را بنا نمود و باد را بوجود آورد، انسان را از افکار پنهانی خود آگاه می سازد، روز را به شب تبدیل می کند و بر بلندی های زمین قدم می گذارد، نام او خداوند، خدای قادر مطلق است.