Read Dhundari لوقا 2 Bible Online

لوقا 2 - Dhundari bible

لوقا 2

¹در آن روزها به منظور یک سرشماری عمومی در سراسر دنیای روم فرمانی از طرف امپراطور اوغُسطُس صادر شد.

²وقتی دور اول این سرشماری انجام گرفت، کرینیوس فرماندار کل سوریه بود.

³پس برای انجام سرشماری هرکس به شهر خود می رفت

⁴و یوسف نیز از شهر ناصرۀ جلیل به یهودیه آمد تا در شهر داود، که بیت لِحِم نام داشت نامنویسی کند، زیرا او از خاندان داود بود.

⁵او مریم را که در این موقع در عقد او و حامله بود همراه خود برد.

⁶هنگامی که در آنجا اقامت داشتند وقت تولد طفل فرا رسید

⁷و مریم اولین فرزند خود را که پسر بود بدنیا آورد. او را در قنداق پیچیده در آخوری خوابانید، زیرا در مسافرخانه جائی برای آنها نبود.

⁸در همان اطراف در میان مزارع، چوپانانی بودند که در وقت شب از گلۀ خود نگهبانی می کردند.

⁹فرشتۀ خداوند در برابر ایشان ایستاد و شکوه و جلال خداوند در اطراف شان درخشید و ایشان بسیار ترسیدند.

¹⁰اما فرشته گفت: «نترسید، من برای شما مژده ای دارم: خوشی بزرگی شامل حال تمامی این قوم خواهد شد.

¹¹امروز در شهر داود نجات دهنده ای برای شما به دنیا آمده است که مسیح و خداوند است.

¹²نشانی آن برای شما این است که نوزاد را در قنداقه پیچیده و در آخور خوابیده خواهید یافت.»

¹³ناگهان با آن فرشته فوج بزرگی از سپاه آسمانی ظاهر شد که خدا را ستایش کرده، می گفتند:

¹⁴«خدا را در برترین آسمان ها جلال و بر زمین در بین مردمی که مورد پسند او می باشند صلح و سلامتی باد.»

¹⁵بعد از آنکه فرشتگان آنها را ترک کردند و به آسمان رفتند، چوپانان به یکدیگر گفتند: «بیائید، به بیت لِحِم برویم و واقعه ای را که خداوند ما را از آن آگاه ساخته است ببینیم.»

¹⁶پس با تیزی و شتاب رفتند و مریم و یوسف و آن کودک را که در آخور خوابیده بود پیدا کردند.

¹⁷وقتی کودک را دیدند آنچه را که دربارۀ او به آنها گفته شده بود نقل کردند.

¹⁸همۀ شنوندگان از آنچه چوپانان می گفتند تعجب می کردند.

¹⁹اما مریم تمام این چیزها را بخاطر می سپرد و دربارۀ آن ها عمیقاً فکر می کرد.

²⁰چوپانان برگشتند و بخاطر آنچه شنیده و دیده بودند خدا را حمد و سپاس می گفتند، زیرا آنچه به ایشان گفته شده بود واقع شده بود.

²¹یک هفته بعد که وقت سنت کودک فرا رسید او را عیسی نامیدند، همان نامی که فرشته پیش از جایگزینی او در رَحِم تعیین کرده بود.

²²بعد از آنکه روزهای پاک شدن مطابق شریعت موسی تمام شد کودک را به اورشلیم آوردند تا به خداوند تقدیم نمایند.

²³چنانکه در شریعت خداوند نوشته شده است: هر پسر اولباری از خداوند شمرده می شود

²⁴و نیز مطابق آنچه در شریعت خداوند نوشته شده است قربانی ای تقدیم کنند، یعنی یک جفت فاخته و یا دو چوچه کبوتر.

²⁵در اورشلیم مردی به نام شمعون زندگی می کرد که درستکار و پارسا بود و در انتظار نجات اسرائیل بسر می برد و روح القدس بر او بود.

²⁶از طرف روح القدس به او خبر داده شده بود که تا مسیح وعده شدۀ خداوند را نبیند نخواهد مرد.

²⁷او به هدایت روح به داخل عبادتگاه آمد و هنگامیکه والدین عیسی، طفل را به داخل آوردند تا آنچه را که مطابق شریعت مقرر بود انجام دهند،

²⁸شمعون، طفل را در آغوش گرفت و خدا را حمدکنان گفت:

²⁹«حال ای خداوند، مطابق وعدۀ خود بنده خود را بسلامت رخصت بده،

³⁰چون چشمانم نجات تو را دیده است،

³¹نجاتی که تو در حضور همۀ ملتها آماده ساخته ای،

³²نوری که افکار ملتهای بیگانه را روشن سازد و مایۀ سربلندی قوم تو اسرائیل گردد.»

³³پدر و مادر آن طفل از آنچه دربارۀ او گفته شد حیران گشتند.

³⁴شمعون بر آنها دعای خیر کرد و به مریم مادر عیسی، گفت: «این کودک برای سقوط و یا سرافرازی بسیاری در اسرائیل تعیین شده است و نشانه ای است که در رد کردن او

³⁵افکار پنهانی عدۀ کثیری آشکار خواهد شد و در دل تو نیز خنجری فرو خواهد رفت.»

³⁶در آنجا همچنین زنی نبیه به نام حَنّه زندگی می کرد که دختر فَنوئیل از طایفۀ اَشیر بود، او زنی بود بسیار سالخورده، که بعد از ازدواج مدت هفت سال با شوهرش زندگی کرده

³⁷و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه مانده بود. او هرگز از عبادتگاه خارج نمی شد، بلکه شب و روز با دعا و روزه، خدا را عبادت می کرد.

³⁸او در همان موقع پیش آمد، به درگاه خدا شکرگزاری نمود و برای همۀ کسانی که در انتظار نجات اورشلیم بودند دربارۀ آن طفل صحبت کرد.

³⁹بعد از آنکه همۀ کارهایی را که در شریعت خداوند مقرر است انجام دادند، به شهر خود، ناصرۀ جلیل برگشتند.

⁴⁰و کودک، پُر از حکمت، کلان و قوی می گشت و لطف خدا با او بود.

⁴¹والدین عیسی همه ساله برای عید فِصَح به اورشلیم می رفتند.

⁴²وقتی او به دوازده سالگی رسید آن ها مثل همیشه برای آن عید به آنجا رفتند.

⁴³وقتی ایام عید به پایان رسید و آنها عازم شهر خود شدند، عیسی نو جوان در اورشلیم ماند ولی والدینش این را نمی دانستند

⁴⁴و به گمان اینکه او در بین کاروان است یک روز تمام به سفر ادامه دادند و آن وقت در میان دوستان و خویشان خود به جستجوی او پرداختند.

⁴⁵چون او را پیدا نکردند ناچار به اورشلیم برگشتند تا بدنبال او بگردند.

⁴⁶بعد از سه روز او را در عبادتگاه پیدا کردند ـ درحالیکه در میان معلمان نشسته بود و به آنها گوش می داد و از ایشان سؤال می کرد.

⁴⁷همۀ شنوندگان از هوش او و از جواب های که می داد در حیرت بودند.

⁴⁸والدین عیسی از دیدن او تعجب کردند و مادرش به او گفت: «پسرم، چرا با ما چنین کردی؟ من و پدرت با پریشانی زیاد دنبال تو می گشتیم.»

⁴⁹او گفت: «برای چه دنبال من می گشتید؟ مگر نمی دانستید که من وظیفه دارم در خانۀ پدرم باشم؟»

⁵⁰اما آنها نفهمیدند که مقصد او چیست.

⁵¹عیسی با ایشان به ناصره بازگشت و تابع آنها بود. مادرش همۀ این چیزها را در دل خود نگه می داشت.عیسی در حکمت و قامت رشد می کرد و به پسند خدا و مردم بود.

⁵²عیسی در حکمت و قامت رشد می کرد و به پسند خدا و مردم بود.