Read Dhundari یوحنا 4 Bible Online

یوحنا 4 - Dhundari bible

یوحنا 4

¹وقتی خداوند فهمید که فریسی ها شنیده اند که او بیشتر از یحیی شاگرد پیدا کرده و آن ها را تعمید می دهد

²(هرچند شاگردان عیسی تعمید می دادند نه خود او)،

³یهودیه را ترک کرد و به جلیل برگشت

⁴ولی لازم بود از سامره عبور کند.

⁵او به شهری از سامره که سوخار نام داشت، نزدیک مزرعه ای که یعقوب به پسر خود یوسف بخشیده بود، رسید.

⁶چاه یعقوب در آنجا بود و عیسی که از سفر خسته شده بود، در کنار چاه نشست. تقریباً ظهر بود.

⁷یک زن سامری برای کشیدن آب آمد. عیسی به او گفت: «قدری آب به من بده.»

⁸زیرا شاگردانش برای خرید غذا به شهر رفته بودند.

⁹زن سامری گفت: «چطور تو که یک یهودی هستی از من که یک زن سامری هستم آب می خواهی؟» او این را گفت چون یهودیان با سامریان نشست و برخاست نمی کنند.

¹⁰عیسی به او جواب داد: «اگر می دانستی بخشش خدا چیست و کیست که از تو آب می خواهد، حتماً از او خواهش می کردی و او به تو آب زنده عطا می کرد.»

¹¹زن گفت: «ای آقا سطل نداری و این چاه عمیق است. از کجا آب زنده داری؟

¹²آیا تو از جد ما یعقوب بزرگتر هستی که این چاه را به ما بخشید و خود او و پسران و گله اش از آن نوشیدند؟»

¹³عیسی گفت: «هر که از این آب بنوشد باز تشنه خواهد شد

¹⁴اما هر کس از آبی که من می بخشم بنوشد هرگز تشنه نخواهد شد، زیرا آن آبی که به او می دهم در باطن او به چشمه ای تبدیل خواهد شد که تا زندگی ابدی خواهد جوشید.»

¹⁵زن گفت: «ای آقا، آن آب را به من بده تا دیگر تشنه نشوم و برای کشیدن آب به اینجا نیایم.»

¹⁶عیسی به او فرمود: «برو شوهرت را صدا کن و به اینجا برگرد.»

¹⁷زن جواب داد: «شوهر ندارم.» عیسی گفت: «راست می گویی که شوهر نداری،

¹⁸زیرا تو پنج شوهر داشته ای و آن مردی هم که اکنون با تو زندگی می کند شوهر تو نیست. آنچه گفتی درست است.»

¹⁹زن گفت: «ای آقا، می بینم که تو نبی هستی.

²⁰پدران ما در روی این کوه عبادت می کردند، اما شما یهودیان می گوئید، باید خدا را در اورشلیم عبادت کرد.»

²¹عیسی گفت: «ای زن، باور کن زمانی خواهد آمد که پدر را نه بر روی این کوه پرستش خواهید کرد و نه در اورشلیم.

²²شما سامریان آنچه را نمی شناسید، می پرستید اما ما آنچه را که می شناسیم عبادت می کنیم، زیرا رستگاری بوسیلۀ قوم یهود می آید.

²³اما زمانی می آید ـ و این زمان هم اکنون شروع شده است ـ که پرستندگان حقیقی، پدر را با روح و راستی عبادت خواهند کرد، زیرا پدر طالب این گونه پرستندگان می باشد.

²⁴خدا روح است و هر که او را می پرستد باید با روح و راستی عبادت نماید.»

²⁵زن گفت: «من می دانم که مسیح خواهد آمد و هر وقت بیاید، همه چیز را به ما خواهد گفت.»

²⁶عیسی گفت: «من که با تو صحبت می کنم همان هستم.»

²⁷در همان موقع شاگردان عیسی برگشتند و چون او را دیدند که با یک زن سخن می گوید تعجب کردند ولی هیچ کس نپرسید: «چی می خواهی؟» و یا «چرا با او سخن می گوئی؟»

²⁸زن کوزۀ خود را به زمین گذاشت و به شهر رفت و به مردم گفت:

²⁹«بیائید و مردی را ببینید، که آنچه تا به حال کرده بودم به من گفت. آیا این مسیح نیست؟»

³⁰پس مردم از شهر خارج شده پیش عیسی می رفتند.

³¹در این وقت شاگردان از عیسی خواهش کرده گفتند: «ای استاد، چیزی بخور.»

³²اما او گفت: «من غذائی برای خوردن دارم که شما از آن بی خبر هستید.»

³³پس شاگردان از یکدیگر پرسیدند: «آیا کسی برای او غذا آورده است؟»

³⁴عیسی به ایشان گفت: «غذای من اینست که ارادۀ کسی را که مرا فرستاده است بجا آورم و کارهای او را انجام دهم.

³⁵مگر شما نمی گوئید هنوز چهار ماه به موسم درو مانده است؟ توجه کنید، به شما می گویم به کشتزارها نگاه کنید و ببینید که حالا برای درو آماده هستند.

³⁶دروگر مزد خود را می گیرد و ثمر را برای زندگی ابدی جمع می کند تا اینکه کارنده و درو کننده با هم خوشی کنند.

³⁷در اینجا این گفته حقیقت پیدا می کند، که یکی می کارد و دیگری درو می کند.

³⁸من شما را فرستادم تا محصولی را درو کنید که برای آن زحمت نکشیده اید. دیگران برای آن زحمت کشیدند و شما از نتایج کار ایشان استفاده می برید.»

³⁹به خاطر شهادت آن زن که گفته بود: «آنچه تا به حال کرده بودم به من گفت»، در آن شهر عدۀ زیادی از سامریان به عیسی ایمان آوردند.

⁴⁰وقتی سامریان نزد عیسی آمدند از او خواهش کردند که پیش آن ها بماند. پس عیسی دو روز در آنجا ماند

⁴¹و عدۀ زیادی نیز به خاطر سخنان او ایمان آوردند.

⁴²و به آن زن گفتند: «حالا دیگر به خاطر سخن تو نیست که ما ایمان داریم، زیرا ما خود سخنان او را شنیده ایم و می دانیم که او در حقیقت نجات دهندۀ عالم است.»

⁴³پس از دو روز، عیسی آنجا را ترک کرد و به طرف جلیل رفت.

⁴⁴زیرا خود عیسی فرموده بود که پیامبر در دیار خود احترامی ندارد،

⁴⁵اما وقتی به جلیل وارد شد، مردم از او استقبال کردند زیرا آنچه را که در اورشلیم انجام داده بود دیده بودند، چون آن ها هم در ایام عید در اورشلیم بودند.

⁴⁶عیسی بار دیگر به قانای جلیل، جائی که آب را به شراب تبدیل کرده بود، رفت. یکی از مأمورین دولت در آنجا بود که پسرش در کپرناحوم بیمار و بستری بود.

⁴⁷وقتی شنید که عیسی از یهودیه به جلیل آمده است نزد او آمد و خواهش کرد که بیاید و پسرش را که در آستانۀ مرگ بود شفا بخشد.

⁴⁸عیسی به او گفت: «شما بدون دیدن عجایب و نشانه ها به هیچ وجه ایمان نخواهید آورد.»

⁴⁹آن شخص گفت: «ای آقا، پیش از آن که پسر من بمیرد بیا.»

⁵⁰آنگاه عیسی گفت: «برو، پسرت زنده می ماند.» آن مرد با ایمان به سخن عیسی به طرف منزل رفت.

⁵¹او هنوز به خانه نرسیده بود که نوکرانش در بین راه او را دیدند و به او مژده دادند: «پسرت زنده و تندرست است.»

⁵²او پرسید: «در چه ساعتی حالش خوب شد؟» گفتند: «دیروز در ساعت یک بعد از ظهر تب او قطع شد.»

⁵³پدر فهمید که این درست همان ساعتی است که عیسی به او گفته بود: «پسرت زنده می ماند.» پس او و تمام اهل خانه اش ایمان آوردند.این دومین معجزه ای بود که عیسی پس از آنکه از یهودیه به جلیل آمد انجام داد.

⁵⁴این دومین معجزه ای بود که عیسی پس از آنکه از یهودیه به جلیل آمد انجام داد.