Read De Bibel JHF 1. Mose 17 Bible Online

1. Mose 17 - De Bibel JHF bible

1. Mose 17

¹Un Abram wia 99 Joa oolt, doa erschien Gott däm Abram un säd to am: Ekj sie Gott, de Aulmajchtja; waundel ver mienem Aunjesecht un sie Vollkomen.

²Un ekj well mienen Bunt saten tweschen mie un die un well die sea, sea vemieren.

³Doa foll Abram opp sien Aunjesecht, un Gott räd met am un säd:

⁴Ekj, kjikj, mien Bunt es met die, un du woascht toom Voda von eene Menj Nazionen woaren.

⁵Un dien Nomen saul nich mea Abram heeten, sonda Abraham saul dien Nomen sennen; dan toom Voda eene Menj Nazionen ha ekj die jemoakt.

⁶Un ekj woa die sea, sea fruchtboa moaken, un ekj woa die too Nazionen moaken, un Kjennichs sellen ut die häakomen.

⁷Un ekj woa mienen Bunt opprechten tweschen mie un die un dienem Somen no die, no äare Jeschlajchta, to eenem eewjen Bunt, om die toom Gott to sennen un dienem Somen no die.

⁸Un ekj woa die un dienem Somen no die daut Launt jäwen, doa du een Framdlinkj best, daut gaunze Launt Kanaan, toom eewjen Ieejentum, un ekj woa äa Gott sennen.

⁹Un Gott säd to Abraham: Un du, du saust mienen Bunt hoolen, du un dien Somen no die, no äare Jeschlajchta.

¹⁰Dit es mien Bunt, däm jie hoolen sellen, tweschen mie un junt un dienem Somen no die: Aulet Menliche woat bie junt beschnäden;

¹¹un jie sellen daut Fleesch von june Väahut beschnieden. Un daut saul daut Teakjen vom Bunt tweschen mie un junt sennen.

¹²Un acht Doag oolt, saul aulet Menliche bie junt beschnäden woaren no june Jeschlajchta, de Husjebuarne un dee fa Jelt jekofta, von aule Framde, dee nich von dienem Somen sent;

¹³daut saul jewess beschnäden woaren, dien Husjebuarna un dee fa dien Jelt jekoft wort. Un mien Bunt saul aun junem Fleesch sennen aus een eewja Bunt.

¹⁴Un de onbeschnädna Menlicha, dee aum Fleesch de Väahut nich beschnäden woat, dee Seel saul ut dienem Volkj utjerot woaren; hee haft mienen Bunt jebroaken!

¹⁵Un Gott säd to Abraham: Sarai, diene Fru, saust du nich Sarai nanen, sonda Sara saul äa Nomen sennen.

¹⁶Un ekj woa ar säajnen, un uk von äa jäw ekj die eenen Sän; un ekj woa ar säajnen, un see woat too Nazionen woaren; Kjennichs un Velkja sellen ut äa komen.

¹⁷Un Abraham foll opp sien Aunjesecht un lacht un säd en sienem Hoaten: Sull eenem 100 Joa oolem jebuaren woaren, un sull Sara, sull eene 90-joasche jebäaren?

¹⁸Un Abraham säd to Gott: Mucht doch Ismael ver die läwen!

¹⁹Un Gott säd: Jewess, Sara, diene Fru, woat die eenen Sän jebäaren, un du saust am däm Nomen Isaak jäwen; un ekj woa mienen Bunt met am opprechten too eenen eewjen Bunt fa sienem Somen no am.

²⁰Un om Ismael ha ekj die erhieet: Kjikj, ekj ha am jesäajent un woa am fruchtboa moaken un am sea, sea vemieren; 12 Ferschten woat hee too Welt brinjen, un ekj woa am to eene groote Nazion moaken.

²¹Oba mien Bunt woa ekj met Isaak opprechten, däm Sara die jebäaren woat om dise bestemde Tiet aum näakjsten Joa.

²²Un hee hieed opp met am to räden; un Gott fua nopp von Abraham.

²³Un Abraham neem Ismael, sienen Sän, un aul siene Husjebuarne un aule met sienem Jelt jekoften, aulet Menliche unja Abraham siene Huslied, un beschneet daut Fleesch äare Väahut aun däm seljen Dach, aus Gott to am jerät haud.

²⁴Un Abraham wia 99 Joa oolt, aus hee aum Fleesch siene Väahut beschnäden wort.

²⁵Un Ismael, sien Sän, wia 13 Joa oolt, aus hee aum Fleesch siene Väahut beschnäden wort.

²⁶Aun disem seljen Dach wort Abraham un Ismael, sien Sän, beschnäden;

²⁷un aule Mana en sienem Hus, de Husjebuarne un dee fa Jelt jekofta, von de Framde, worden met am beschnäden.